حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟

قیمت سر به سر چیست؟ | آکادمی آینده

علائم دیابت در ادرار

رکنا: اگر ادرار تیره یا به رنگ قرمز و یا دردناک و بیش از حد مکرر است که باعث می شود شب بیدار بمانید یا به شدت بر زندگی شما تأثیر گذاشته است باید به پزشک مراجعه کنید.

به گزارش رکنا، شاید متوجه شوید زیاد ادرار می کنید، منظور این است که به بیشتر از حد معمول حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟ ادرار می کنید. در چنین شرایطی احتمال دارد که این تکرر ادرار نشانه اولیه دیابت باشد.

با این وجود علل بالقوه بسیاری برای ادرار مکرر وجود دارد که برخی از آن ها بی ضرر هستند.

درک رابطه میان دیابت و عملکرد مثانه و همچنین علائم دیگر مهم است چراکه این علائم نشان می دهند زمان مراجعه به پزشک فرا رسیده است.

چرا دیابت منجر به تکرر ادرار می شود؟

دیابت شرایطی است که علاوه بر علائم دیگر باعث می شود بدن در ایجاد یا استفاده از انسولین دچار مشکل شود.

انسولین هورمونی است که گلوکز یا قند را به درون سلول ها جذب کرده تا به عنوان انرژی از آن استفاده شود. این امر می تواند منجر به بالا رفتن قند خون شود.

قند بیش از حد در خون به شدت بر کلیه ها که برای پردازش قند کار می کنند تأثیر می گذارد.

زمانی که کلیه ها فعالیت طبیعی خود را انجام ندهند بسیاری از گلوکزها از طریق ادرار از بدن خارج می شوند.

این فرایند همچنین باعث خارج شدن مایعات آبرسان با ارزش از بدن شده و در افراد مبتلا به دیابت اغلب منجر به تکرر ادرار و همچنین کمبود آب بدن خواهد شد.

در اوایل حتی متوجه نمی شوید که بیشتر از حد معمول ادرار می کنید. با این وجود بیدار شدن از خواب برای ادرار مکرر و یا کاهش سطح انرژی از علائم مهم هشدار دهنده است.

چگونه بدانیم مشکل دیابت است؟

ادرار زیاد نشانه بارز دیابت نوع 1 و نوع 2 است زیرا دفع مایعات گاهی تنها راه بدن برای از بین بردن قند خون اضافی است.

اما ادرار بیش از حد معمول تنها یکی از علائم این بیماری است و می تواند به دلیل شرایط پزشکی متعدد دیگر نیز ایجاد شود.

اگر نگران دیابت هستید لازم است به دنبال برخی از این علائم شایع دیابت باشید:

خستگی. ناتوانی سلول ها در استفاده از گلوکز برای بدست آوردن انرژی باعث می شود افراد مبتلا به دیابت در اکثر مواقع احساس خستگی کنند. کم آبی نیز باعث شدید تر شدن خستگی می شود.

کاهش وزن. ترکیبی از سطح انسولین پایین و عدم توانایی جذب قند از خون می تواند منجر به کاهش وزن سریع در مبتلایان به دیابت شود.

تاری دید. خشک شدن شدید چشم می تواند از عوارض کم آبی در اثر دیابت باشد که بینایی را نیز تحت تأثیر قرار می دهد.

لثه های متورم. مبتلایان به دیابت بیشتر در معرض خطر عفونت، تورم و یا ایجاد چرک در لثه ها هستند.

سوزن سوزن شدن. از بین رفتن احساس در اندام، انگشتان دست و یا پا از عوارض جانبی قند خون بالا است.

اگر به طور مکرر ادرار می کنید و نگران هستید که این مشکل دیابت باشد مراقب برخی از این علائم قدیمی دیگر نیز باشید.

اگر متوجه چندین مورد از این علائم شده و یا فقط می خواهید مطمئن باشید با پزشک مشورت کنید.

سایر علل احتمالی ادرار مکرر

ادرار کردن در طول روز هیچ زمان مشخصی ندارد و ادرار مکرر معمولاً به این معناست که باید بیشتر از حد معمول ادرار کنید.

داشتن چنین علامتی می تواند نشانه وجود مشکل باشد.

عوامل مختلفی برای ادرار کردن بیشتر از حد معمول وجود دارد و دیابت تنها یکی از گزینه های قابل توضیح احتمالی است.

برخی شرایط دیگر که گاهی می توانند عملکرد مثانه را تحت تأثیر قرار دهند عبارتند از:

عفونت مجاری ادراری

برخی از این شرایط مانند مثانه بیش فعال ناخوشایند اما نسبتاً بی ضرر هستند. شرایط دیگر کاملاً جدی هستند. در صورت ادرار مکرر لازم است در شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید:

متوجه هریک از علائم دیابت ذکر شده در بالا شدید.

ادرار خونی، قرمز یا قهوه ای تیره است.

ادرار دردناک است.

در کنترل مثانه مشکل دارید.

می خواهید ادرار کنید اما در تخلیه مثانه مشکل دارید.

دفعات زیاد ادرار بر زندگی روزمره شما تأثیر گذاشته است.

نحوه درمان تکرر ادرار ناشی از دیابت

بهترین راه حل برای درمان مشکلات مثانه ناشی از دیابت درمان کامل این بیماری است.

تنها نظارت بر میزان مصرف مایعات یا برنامه ریزی برای ادرار کردن احتمالاً به شما کمکی نخواهد کرد چراکه مشکل اصلی نه مایعات اضافی بلکه قند خون بیش از حد است.

پزشک در صورت ابتلا به دیابت برای شما به طور خاص یک برنامه درمانی تجویز خواهد کرد. درمان های متداول برای دیابت به طور کلی شامل موارد زیر است:

رژیم غذایی و نظارت بر قند خون

افراد مبتلا به دیابت باید مراقب غذایی که میخورند باشند و سطح قند خون را برای اطمینان از افزایش یا کاهش بیش از حد کنترل کنند.

رژیم غذایی باید شامل میوه و سبزیجات حاوی فیبر بسیار بالا و قند و کربوهیدرات های فرآوری شده کم باشد.

ورزش منظم می تواند در سلول ها حساسیت به انسولین را افزایش داده و جذب گلوکز را برای دریافت انرژی افزایش دهد.

دیابت این فرایند را برای بدن دشوار می کند اما فعالیت بدنی بیشتر می تواند باعث بهبود این فرایندها شود.

تزریق انسولین

بسته به نوع و شدت دیابت شاید به تزریق منظم انسولین یا پمپ انسولین احتیاج داشته باشید.

این تزریق ها در صورتی که بدن به تنهایی در تلاش برای ساخت و جذب انسولین باشد بسیار مهم هستند.

سایر داروها

داروهای زیاد دیگری برای دیابت وجود دارد که می توانند به بدن برای ایجاد انسولین طبیعی بیشتر و یا تجزیه بهتر کربوهیدرات ها برای دریافت انرژی بیشتر کمک کنند.

نتیجه نهایی

تکرر ادرار به خودی خود منجر به شرایط اضطراری نمی شود. دلایل احتمالی زیادی از جمله افزایش جذب مایعات یا مثانه بیش فعال برای نیاز به ادرار بیشتر از حد معمول وجود دارد.

اما در صورتی که ادرار مکرر با علائم دیگری مانند خستگی، تاری دید یا سوزن سوزن شدن اندام ها همراه است باید برای غربالگری دیابت احتمالی به پزشک مراجعه کنید.

اگر ادرار تیره یا به رنگ قرمز و یا دردناک و بیش از حد مکرر است که باعث می شود شب بیدار بمانید یا به شدت بر زندگی شما تأثیر گذاشته است باید به پزشک مراجعه کنید.

قیمت سر به سر (Break Even) در فارکس چیست؟ مبنای دریافت سود یا ضرر یک تریدر

تریدرهای بسیاری در بازار وجود دارند که مدام از خود می‌پرسند یک تریدر زبردست چه مبنایی را می‌تواند برای تعیین سود و ضررهای خود مشخص کند؟ یک معامله‌گر زبردست باید بداند که چگونه و از چه طریقی، نتیجه یک معامله چه زمانی به سود و چه زمانی به ضرر ختم می‌شود؟ به اهمیت این موضوع زمانی بیشتر پی می‌بریم که متوجه شویم این اطلاعات می‌تواند به میزان قابل توجهی در نتایج معاملات تریدرها تاثیرگذار باشد.

اگر قصد دارید در خصوص قیمت سر به سر در فارکس اطلاعاتی را کسب کنید مقاله آکادمی آینده در خصوص قیمت سر به سر (Break Even) را از دست ندهید.

در این مقاله چه می‌آموزید؟

1. قیمت سر به سر در فارکس چیست؟
2. چه نکاتی را برای تعیین قیمت سر به سر در فارکس باید رعایت کرد؟
3. فرمول مربط به قیمت سر به سر در فارکس چیست؟

این مقاله برای چه کسانی مناسب است؟

1. افرادی که در مسیر تبدیل شدن به یک تریدر حرفه ای هسستند.
2. کسانی که مقدار دقیق سود و ضرر تریدهای خود را بسیار مهم می‌دانند.
3. سرمایه گذارانی که به دنبال کسب سودهای بیشتری از بازار هستند.

قیمت سر به سر در فارکس (Break Even) چیست؟

قیمت سر به سر چیست؟ | آکادمی آینده

اصطلاح لاتین مفهوم قیمت سر به سر در فارکس یا تمامی بازارها با نام Break Even شناخته می‌شود و با نماد اختصاری B/E بیان می‌گردد. قیمت سر به سر برای شرکت‌ها یا تریدرهای بازارهای مالی بسیار حائز اهمیت می‌باشد. زیرا این قیمت سر به سر است که مبنایی قرار می‎‌گیرد تا نشان دهد تریدر از معاملات خود با سود یا زیان خارج گردیده است.

قیمت سر به سر مقدار پول یا تغییر ارزشی است که پس از خرید و فروش آن دارایی، بتوان از قیمت فروش آن هزینه‌های به دست آوردن دارایی در زمان خرید را تأمین نمود. یا به صورت دیگر می‌توان آن را این گونه تعریف کرد به مقدار پولی که باید در ازای فروش یک محصول پرداخت شود تا تمام هزینه‌های عرضه یا تولید آن فراهم شود.

در معاملات اختیار معامله در بازار فارکس، قیمت سر به سر به در فارکس قیمتی در دارایی گفته می‌شود که، سرمایه گذاران بتوانند یک قرارداد به تصرف خود در بیاروند در حالی که دچار هیچ ضرر و زیانی نشده‌اند.

برای قیمت سر به سر در فارکس حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟ به چه نکاتی باید توجه کنیم؟

زمانی که در تولید با قیمت سر به سری سروکار داشته باشید در واقع قیمت سر به سری قیمتی است که زمانی که فرآورده تولید شده و به فروش برسد، قیمتی برابر با هزینه‌های تولید داشته باشد.

قیمت سر به سر در فارکس به نوعی می‌تواند هزینه‌های کلی تولید یا هزینه‌های سرمایه گذاری یک تریدر را نشان دهد.

قیمت سر به سر در فارکس، برای به مالکیت درآوردن سهم در یک فضای رقابتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

چگونه قیمت سر به سر در فارکس را محاسبه کنیم؟

فرآیند محاسبه قیمت سر به سر چیست؟ | آکادمی آینده

فرمول محاسبه قیمت سر به سر بسیار ساده بوده و به نوعی گاهاً می‌توان آن را به صورت ذهنی نیز انجام داد. اما گاهی اوقات حسابرسی به قیمت سر به سر به دلیل پیچیدگی‌های هزینه‌های سرمایه‌گذاری مشکل بوده و نیازمند فرمول‌های ریاضی می‌باشد.

حال فرایند قیمت سر به سر عبارت است از:

1. مجموع تمام هزینه‌های تولید یک کالا یا سرمایه‌گذاری.
2. حاصل به دست آمده در مورد اول با درآمد نهایی حاصل از فروش مقایسه شود.

در صورتی قیمت سر به سر مشخص می‌شود که هر 2 مورد بالا با یکدیگر برابر شوند.

فرمول محاسبه کلی قیمت سر به سر در فارکس

محاسبه قیمت سر به سر در فارکس از طریق فرمول زیر امکان‌پذیر می‌باشد.

BEP = (Fc/V) + Cv

BEP: قیمت سر به سر

Cv: هزینه قابل تغییر برای هر واحد

استراتژی های قیمت سر به سر چیست؟

استراتژی‌های قیمت سر به سر چیست؟ | آکادمی آینده

یک شرکت به این دلیل فرآورده‌های خود را می‌فروشد که از آن‌ها سود کسب کند. اما این فرآیند چگونه انجام می‌شود؟ در واقع آن‌ها قیمت سر به سر یا همان هزینه‌های تولید را برای فرآورده‌های خود مشخص می‌کنند. سپس قیمت فرآورده‌ها را به نحوی مشخص می‌کنند که پس از فروش، سود نصیب آن‌ها شود.

اما مفهوم قیمت سر به سر در فارکس به گونه‌ای است که، زمانی که تریدر با فرمول قیمت سر به سر آشنا شود این مسئله باعث می‌شود که حتماً برای هریک از معاملات خود حد سود و حد ضرر مشخصی در نظر بگیرد تا از این طریق معاملات موفقیت آمیزتری را در فارکس تجربه نماید.

کلام پایانی

در این مقاله در خصوص قیمت سر به سر در فارکس سخن گفته شد. واقعیت این است که قیمت سر به سری در تمام بازارهای مالی کاربرد دارد. محاسبه قیمت سر به سر به یک تولید کننده یا سرمایه گذار نشان می‌دهد که در شرایط فعلی آیا از هزینه‌ها حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟ و سرمایه گذاری هایی که انجام داده است سود دریافت کرده است یا خیر و میزان این سود یا ضرر دقیقا چه مقدار است؟

اما به صورت کلی خود قیمت سر به سر زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت و هزینه‌های تولید و سرمایه گذاری با قیمت فروش برابر باشد. و این قانون نه تنها برای بازار فارکس بلکه برای تمامی بازارهای مالی وجود دارد.

مفاهیم زیادی در بازارهای مالی همچون فارکس وجود دارند که شاید کمتر به گوش تریدرها برخورد کرده باشند یا اگر هم شنیده باشند به دید آن‌ها بسیار کمرنگ بوده است. اما برخی از این مفاهیم همچون قیمت سر به سر درصورتی که نادیده گرفته شوند می‌توانند معاملات هر تریدر را تحت‌تأثیر قرار دهد.

شما عزیزان می‌توانید برای شرکت در دوره صفرتاصد آموزش فارکس آکادمی آینده که شامل تمامی مفاهیم کمرنگ و پررنگ بازار می‌باشد به وبسا ی ت آکادمی آینده مراجعه کنید.

استاپ لاس چیست؟ حد ضرر بورس | Stop Loss فارکس

حد ضرر (به انگلیسی Stop Loss و تلفظ استاپ لاس) یکی از مفاهیم مهم هنگام سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی مثل بورس، فارکس و ارزهای دیجیتال است. در بازارهای بین‌المللی مثل فارکس این مفهوم با اسم Stop Loss (استاپ لاس) شناخته می‌شود. تعریف بهتر آن “حد توقف ضرر” است و برخلاف مفهوم ساده آن، در اکثر موارد توسط معامله‌گران نادیده گرفته می‌شود. یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها بین معامله‌گران حرفه‌ای و آماتور، تعیین حد ضرر و پایبندی به آن است! از مزایای تعیین استاپ لاس می‌توان به جلوگیری از ضررهای سنگین، جلوگیری از خواب سرمایه و عادت به استراتژی معاملاتی اشاره کرد. در این آموزش بورس به واکاوی مفهوم Stop Loss، فرمول محاسبه و نحوه تعیین آن به همراه استراتژی معاملاتی مطلوب خواهیم پرداخت.

حد ضرر (استاپ لاس) چیست؟

مفهوم حد ضرر به زبان ساده “جلوگیری از زیان بیشتر در معاملات” است. واژه انگلیسی آن یعنی Stop Loss (تلفظ: استاپ لاس) به معنی “توقف ضرر” مفهوم کاملی را تداعی می‌کند. معامله‌گران تازه‌وارد بازارهای مالی مثل بورس، فارکس و ارزهای دیجیتال، عموما شوق برای کسب سود دارند. اما باید بدانید که اولین اصل در تمام بازارهای مالی “حفظ سرمایه” است و بعد از آن “کسب سود”!

برای معامله در بازارهای مالی نیاز به تجزیه و تحلیل دارید که تحلیل تکنیکال یکی از روش‌های آن است. همیشه بخاطر بسپارید که “هیچ عصای موسی‌ای در تحلیل تکنیکال وجود ندارد!”. در واقع حتی تحلیلگران حرفه‌ای و باسابقه نیز نمی‌توانند ادعا کنند که تحلیل‌شان 100% درست است. بنابراین اولین اقدام بعد از تحلیل نمودار، تعیین حد ضرر است. یعنی اگر روند حرکت قیمت برخلاف تحلیل شما باشد چه زمانی از معامله خارج خواهید شد؟! در بازار یک سویه مثل بورس تهران، حد ضرر یعنی “اگر قیمت سهام کاهش پیدا کرد تا چه مبلغی حاضر به تحمل کاهش قیمت هستید؟”.

نکته: در بازارهای دوسویه مثل فارکس و ارزهای دیجیتال، معامله‌گران می‌توانند از نزول قیمت‌ها نیز کسب سود کنند. در واقع پوزیشن‌های معاملاتی Buy و Sell هر دو فعال است. پُر واضح است در پوزیشن معاملاتی Sell، با افزایش قیمت‌ها معامله‌گر ضرر می‌کند. بنابراین در بازارهایی مثل Forex و ارزهای دیجیتال، حد ضرر صرفا به معنای جلوگیری از کاهش بیشتر قیمت نیست!

نحوه تعیین حد ضرر

هر دلار (ریال) از سرمایه خود را به عنوان یک سرباز و بازار مالی را میدان جنگ درنظر بگیرید! وظیفه اولیه شما حفاظت از این سربازها است! قاعده و معیار خاصی بصورت مطلق برای تعیین حد ضرر وجود ندارد. پارامترهایی مثل دیدگاه سرمایه‌گذاری، ریسک‌پذیری و استراتژی معاملاتی، چشم‌انداز شرکت، مبلغ سرمایه‌گذاری، وضعیت شاخص بورس و … در نحوه تعیین آن موثر هستند. به طور کلی می‌توان روش‌های تعیین حد ضرر را به 3 دسته تقسیم کرد:

1. بصورت ثابت (درصدی)
2. با استفاده از تحلیل تکنیکال
3. بصورت ترکیبی (درصدی و تکنیکال)

بصورت ثابت (درصدی)

تعیین حد ضرر بصورت ثابت یکی از مرسوم‌ترین روش‌ها است. در این روش تریدر درصد مشخصی از قیمت معامله را به عنوان Stop Loss در نظر می‌گیرد. این درصد با توجه به دید سرمایه‌گذاری می‌تواند بصورت زیر تعریف شود.

• سرمایه‌گذاری بلند‌مدت: بین 10 تا 20 درصد
• تحلیل کوتاه مدت: بین 5 تا 10 درصد
• نوسان‌گیری: کمتر از 5%

با استفاده از تحلیل تکنیکال

تحلیل تکنیکال یکی از مهم‌ترین روش‌های تحلیلی در بازارهای مالی است. تحلیل تکنیکال به زبان ساده یعنی “پیش‌بینی آینده روند قیمت‌ها با استفاده از تجزیه و تحلیل نمودار قیمت در گذشته”. ابزارها و روش‌های متعددی در بحث تحلیل تکنیکال جهت تعیین حد ضرر وجود دارد مثل:

• سطوح حمایت و مقاومت
• امواج الیوت
• الگوهای کلاسیک مثل کف دوقلو، سر و شانه، مثلث کاهشی
• ابزارهای فیبوناچی مثل ریتریسمنت مثل مووینگ اوریج و Parabolic SAR

آموزش تخصصی هر کدام از این ابزارها حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟ در قسمت “آموزش تحلیل تکنیکال” ارائه شده است. برای مثال در قسمت پایانی مقاله آموزشی “حمایت و مقاومت” بصورت مجزا به واکاوی “نحوه تعیین حد ضرر با استفاده از سطوح حمایت و مقاومت” پرداختیم.

بعد از واکنش چارت به خط حمایت و افزایش قیمت‌ها، حد ضرر روی محدوده حمایتی درنظر گرفته شود. در پوزیشن معاملاتی Buy، عموما استاپ لاس در محدوده “اولین حمایتِ مهم” درنظر گرفته می‌شود. فاصله این محدوده با قیمت خرید نیز نباید بیشتر از 10% باشد.

عدم توانایی نمودار در شکست خط مقاومت و افت قیمت می‌تواند پوزیشن معاملاتی Sell در بازاری مثل فارکس باشد. در این وضعیت، تریدر می‌تواند محدوده مقاومت را به عنوان استاپ لاس درنظر بگیرد.

بصورت ترکیبی

اگر هنگام تعیین حد ضرر توسط تحلیل تکنیکال، قواعد روش ثابت (درصدی) را درنظر بگیریم اعتبار استاپ لاس بیشتر می‌شود. برای مثال حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟ با تعیین Stop loss روی محدوده حمایتی، نباید اختلاف آن با قیمت خرید، بیشتر از 5 – 10 درصد باشد.

چه زمانی حد ضرر فعال می‌شود؟

معیار فعال شدن حد ضرر، قیمت پایانی (Close Price) است نه قیمت لحظه‌ای. البته افرادی که قصد نوسانگیری دارند عموما قیمت لحظه‌ای را ملاک قرار می‌دهند. برای مثال هنگام خرید سهام، اولین کندل منفی زیر خط حمایت به منزله هشدار فعال شدن استاپ لاس است. برخی معامله‌گران معتقدند برای خروج از معامله باید قیمت زیر محدوده حد ضرر تثبیت شود. ثبت چند کندل زیر Stop loss را به عنوان معیار تثبیت قیمت درنظر می‌گیرند. در این حالت خروج از معامله با ضرر بیشتری همراه است.

حجم معاملات یکی از مهمترین پارامترها برای فعال شدن استاپ لاس است که باید به آن توجه شود.

چتر نجات شما در معاملات، حد ضرر است و فعال شدن آن یعنی هشدار سقوط. اگر می‌خواهید از این سقوط جان سالم به در ببرید باید چتر نجات خود را فعال کنید!

حد ضرر شناور یا متغییر (Trailing Stop Loss)

همیشه ضرر به معنی کاهش اصل سرمایه شما نیست! از دست رفتن سود یک معامله به نوعی ضرر محسوب می‌شود! بنابراین با افزایش سود در یک معامله، باید حد ضرر خود را نیز تغییر دهید تا در صورت تغییر جهت روند قیمت، سود خود را از دست ندهید.

به سود اجازه پیشروی بدهید اما باید با به‌روزرسانی استاپ لاس از سود خود محافظت کنید! برای مثال با شکست پر قدرت خط مقاومت، این خط به حمایت تبدیل می‌شود. بنابراین این محدوده حمایتی می‌تواند به عنوان حد ضرر جدید درنظر گرفته شود. این نکته را بخاطر بسپارید “به سود اجازه پیشروی بدهید اما مطلقا به ضرر اجازه پیشروی ندهید!” بنابراین با افزایش قیمت‌ها در روند صعودی، Stop Loss را بالاتر بیاورید.

استراتژی استاپ لاس و 5 نکته مهم

1. شاید تعیین حد ضرر کار دشواری نباشد اما مطمئن باشید که “پایبندی به آن” کار بسیار سختی است! از همین حالا تمرین کنید. با فعال شدن Stop Loss، بدون هیچ‌گونه تردید، ترس و استخاره‌ای! اقدام به بستن معامله کنید. حال اگر بعد از فروش سهام، قیمت آن صعودی شد خود را سرزنش نکنید و به دنبال ایراد تحلیل‌تان باشید. از تحلیل غلط، تجربه کسب کنید و نگذارید باعث ترس شما در فعال شدن حد ضرر معاملات بعدی شود! بپذیرید که ضرر بخشی از روند کار یک معامله‌گر است. هرگز فراموش نکنید که اولین اصل بورس و سایر بازارهای مالی “حفظ سرمایه است نه کسب سود”.
2. برخی معامله‌گران با بررسی بنیادی یک شرکت اقدام به خرید سهام آن با دید بلندمدت می‌کنند. بنابراین این افراد هیچ حد ضرری تعیین نمی‌کنند! و معتقدند کاهش قیمت نیز جزء روند بازار است. در واقع با توجه به چشم‌انداز مثبت شرکت هر کاهش قیمتی را اصلاح قیمت در یک کانال صعودی می‌دانند.
3. برای مدیریت سرمایه و ریسک خود، استراتژی معاملاتی داشته باشید و به آن وفادار بمانید. البته این وفاداری به منزله عدم اصلاح و تغییر استراتژی معاملاتی نیست. حتی در سرمایه‌گذاری بلندمدت نیز Stop Loss را تعیین کنید.
4. نسبت ضرر و برگشت سرمایه اولیه خطی نیست! یعنی اگر شما 50% ضرر کنید برای اینکه به اصل پول خودتان برسید به سود 100 درصدی نیاز دارید. در واقع هر چه ضرر شما بیشتر شود شانس شما برای دستیابی به اصل پول‌تان کمتر می‌شود! اگر 90% ضرر کنید بایستی 1000% سود کنید تا به سرمایه اولیه خود برسید.
5. برای اینکه به اهمیت حد ضرر و ضرورت تعیین آن در معاملات خود واقف شوید به نمودار زیر نگاهی بیندازید. با خرید سهام ایرانخودرو در پیک قیمتی و عدم تعیین Stop Loss، در کمتر از 1 ماه، 50% ضرر می‌کردید. البته خرید در آن پیک قیمتی خودش جای سوال دارد!

اگر قصد یادگیری 0 تا 100 مبحث آموزش بورس را دارید به شما توصیه می‌کنیم مقالات آموزشی زیر را به ترتیب مطالعه بفرمایید، به مرور مقالات جدیدتر پیرامون آموزش بورس در سایت درج خواهد شد حتما پیگیر پارس‌سهام باشید.

کنفرانس اقلیمی شرم‌الشیخ؛ از بیم «بزرگراهی به جهنم» تا حضور بحث‌انگیز ایران

بیست‌وهفتمین کنفرانس تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد ( COP27 ) از روز یکشنبه ۱۵ آبان در شرم‌الشیخ، مصر، با حضور ۹۰ رهبر و ۱۰۰ مقام ارشد کشورهای عضو سازمان ملل در حال برگزاری است. این کنفرانس دو هفته ادامه می‌یابد و موضوع محوری آن هم عملیاتی‌کردن تصمیماتی است که در کنفرانس‌های پاریس و گلاسکو گرفته شد.

در بیست و یکمین کنفرانس تغییرات اقلیمی در پاریس در دسامبر ۲۰۱۵ مذاکرات میان نمایندگان ۱۹۵ کشور جهان به تصویب پیمانی منجر شد که حدوداً یک سال بعد با تایید قطعی آن توسط ۵۵ کشوری که عامل تولید دستکم ۵۵ درصد گازهای گلخانه‌ای بودند وارد فاز اجرایی شد.

از گلخانه تا جهنم

بنا بر یافته‌های سازمان ملل، چگالی گازهای گلخانه‌ای در جو زمین، به خصوص دی‌اکسید کربن به بالاترین میزان از دو میلیون سال پیش تاکنون رسیده و امواج گرمایی، خشکسالی، سیل، بارش‌های سنگین و سایر رخدادهای جوی، ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی، با شدت بیشتری رو به افزایش هستند.

گازهای گلخانه‌ای نظیر دی‌اکسید کربن، متان، اکسید نیتروژن و برخی دیگر، این قابلیت را دارند که امواج مادون قرمز حاصل از بازتابش نور خورشید از سطح زمین را جذب کنند و مانع تبادل حرارتی جو زمین با بیرون آن شوند. اطلاق صفت گلخانه‌ای به این گازها به دلیل همین کارکرد آنهاست. در گلخانه‌ها هم نور خورشید ایجاد گرما می‌‌کند، ولی جدارهای گلخانه (مثل گازهای یادشده) مانع خروج گرما از گلخانه (جو زمین) می‌شوند، گویی که چادری فاقد روزنه گرادگرد زمین کشیده باشند.

همکاری یا نابودی؛ چالش رهبران جهان در نشست کوپ ۲۷

افزایش حرارت در جو زمین، باعث گرم‌ترشدن خشکی‌ها، اقیانوس‌ها و دمای هوای کره زمین خواهد شد که نتیجه آن بروز تغییراتی در این سیاره خواهد بود. یخچال‌های قطبی ذوب می‌شوند و سطح آب دریاها بالا می‌آید. وضعیت آب‌وهوایی که در یک دوره زمانی طولانی، تا پیش از شروع صنعتی‌شدن جهان و مصرف بالای سوخت‌‌های فسیلی، حالت مشخص و پایداری به خود گرفته بود، دچار تغییرات چشمگیر شده و افزایش امواج حرارتی و تغییرات الگوی بارندگی را در پی آورده، که پدیده‌هایی نظیر خشکسالی، آتش‌سوزی و سیل و توفند حاصل آن هستند.

صدمات جبران‌ناپذیری که این روندها به زیست‌بوم بشر و مناطق مختلف جهان وارد کرده‌اند پیوسته ابعادی فاجعه‌آمیزتر به خود می‌گیرد و مهاجرت‌های گسترده بیشتری را رقم خواهند زد که این نیز پیامدهای اجتماعی و سیاسی گلوبال پرخطری دارد.

مجمع جهانی اقتصاد در گزارشی که سال گذشته منتشر کرد، از میان پنج ریسک اصلی موجود برای حیات بشر، چهار ریسک را مربوط به محیط‌ زیست و تغییرات اقلیمی می‌داند. بر اساس یافته‌های سازمان ملل منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، متحمل بیشترین خسارت و صدمات اقتصادی از گرمایش جهانی خواهند شد، درحالی‌ که برخی کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی خسارت‌های به مراتب کمتری خواهند دید.

ایران؛ قربانی و مجرم توأمان

میزان آسیب‌پذیری ایران از تغییرات اقلیمی و پیامدهای زیست‌محیطی آن بیش از متوسط جهان است.

به گفته داریوش گلعلی‌زاده، سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست ایران، این کشور در زمره ۹ کشوری است که بیش از سایر کشورها از تغییرات اقلیمی آسیب خواهد دید. بارش های ناگهانی و سیل آسا، تغییر الگوی بارش، خشکسالی، ایجاد پدیده‌های گردوغبار، بارش برف در نقاط گرم و خشک، و افزایش متوسط دمای برخی شهرها در سال‌های اخیر، از بارزترین نشانه‌های دگرگونی اقلیمی در ایران به شمار می‌روند.

البته قربانی‌بودن ایران به خود این کشور هم مربوط است و مانند بسیاری از کشورهای آفریقایی و آسیایی تنها متحمل اثرات مخرب توسعه صنعتی در نیمکره شمالی و کشورهای صنعتی غرب در دو سده گذشته نیست.حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟

به عبارت دیگر، ایران حالا خود با تولید و صدور سوخت‌های فسیلی و به خصوص مصرف بی‌رویه گاز و نفت در داخل، گسترش بی‌برنامه و فاقد پیوست‌های زیست محیطی شهرنشینی و نیز صنعتی‌شدن غیرمنطبق با نیازهای توسعه پایدار سهم عمده‌ای در آسیب‌رسانی به خود و مناطق اطراف دارد.

جبار اصلانی، از مقام‌های ارشد سازمان هلال احمر ایران که نمایندگانی از آن هم در هیئت ایرانی حاضر در شرم‌الشیخ حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟ حضور دارند، در همین هفته اخیر گفته است که «سوانح جوی در شش ماهه نخست امسال ۵۱ درصد افزایش یافته است. به عبارتی سیل‌های پیاپی خارج از فصل همچون آنچه که تابستان گذشته در امامزاده داود و فیروزکوه استان تهران اتفاق افتاد؛ رو به افزایش است در حالی که امدادگران به طور مستمر درگیر امدادرسانی به مردم دچار خشکسالی‌ و تنش آبی در جنوب و مرکز ایران هستند».

پیمان پاریس و تعهداتی که اجرا نشده‌اند

هدف پیمان پاریس اجرایی‌کردن راهکارهای برای یافته‌های سازمان ملل درباره عواقب فاجعه‌بار تغییرات اقلیمی و چگونگی مهار این تغییرات بود. بنا بر این یافته‌ها زمانی فجایع اقلیمی ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای (خشکسالی و سیل و توفند و افزایش سطح آب دریاها، آب‌‌شدن یخچال‌ها، آتش‌سوزی متناوب‌‌تر در جنگل‌ها، غیرقابل زیست‌شدن بخش‌های هر چه بیشتری از جهان، بحران در تولید مواد غذایی و . ) قابل مهار هستند که انتشار این گازها به میزانی کاهش یابد که گرمای جو نسبت به دوران پیشاصنعتی‌شدن جهان از دو درجه سانتیگراد و در حالت مطلوب ۱.۵ نیم درجه فراتر نرود.

کنفرانس تغییرات اقلیمی؛ کشورهای ثروتمند و آلاینده‌ها باید هزینه تغییرات اقلیمی را بپردازند»

در همین راستا باید مجموعه اقداماتی در دستور کار قرار گیرد که افزایش توانایی سازگاری با عوارض شدید تغییرات اقلیمی و ایجاد مقاومت اقلیمی را تسهیل کند و سازوکارهای تولید و توزیع و مصرف و نقل و انتقال را به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و توسعه مقاومت اقلیمی سوق دهد. محور پیمان پاریس بیش از همه بر انصراف از کاربرد سوخت‌های فسیلی و حذف سرمایه‌گذاری در حوزه این سوخت‌ها متمرکز است.

میزان مشارکت هر کشور در توافق پاریس توسط همان کشور تعیین می‌شود که البته الزام‌آور نیست. پیمان پاریس از نظر منتقدان دارای این نقص هم است، فاقد هرگونه مکانیزمی برای وادار کردن یک کشور برای عملی‌کردن اهدافی است که خود برای مشارکت در تحقق این پیمان تعیین می‌کند.

در همین راستا، پیوستن و خروج از پیمان هم تابع هیچ‌گونه مقررات و عواقب دشواری نیست، کما اینکه گرچه دولت اوباما از مشوقان و همراهان شکل‌گیری پیمان پاریس بود، ولی دولت ترامپ آن را «در راستای منافع ملی آمریکا» ندید و از آن خارج شد، تصمیمی که دولت بایدن دوباره معکوسش کرد.

بیست و ششمین کنفرانس تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد که سال گذشته در همین ایام در گلاسکوی اسکاتلند (بریتانیا) برگزار شد و مقدمات اجرایی‌کردن بهتر پیمان پاریس را در دستور کار داشت به قول و قرارهایی انجامید که بنا بر آنها کشورها تدابیر و اقداماتی را در پیش خواهند گرفت که افزایش گرمای زمین در سطح مطلوب ۱.۵ درجه متوقف بماند و کمک‌های مالی کشورهای صنعتی به کشورهای در حال توسعه و متحمل آسیب‌های بیشتر از تغییرات اقلیمی تدقیق می‌شوند.

شرم‌الشیخ و شرایطی که به وخامت رفته است

کنفرانس شرم‌الشیخ این روزها برای بررسی عملی قول و قرارهای یادشده در حالی برگزار می‌شود که بحران‌های ناشی از جنگ و فشارهای اقتصادی تصمیمات مطلوب در این باره را با مشکلات بیشتری روبه‌رو کرده است.

این نیز هست که تا همین حالا هم در اجرای داوطلبانه قول و قرارهای مبنی بر کاهش گازهای گلخانه‌ای تقریباً هیچ پیشرفتی حاصل نشده است. در کنفرانس گلاسکو تنها ۲۴ کشور در باره اقدامات خود در اجرای پیمان پاریس گزارش دادند که البته برخی هم لزوماً مثبت نبود.

در حال حاضر افزایش گرمای زمین نسبت به قبل از دوران صنعتی‌شدن جهان در حد ۱.۲ درجه سانتیگراد است. بنا بر توافق پاریس قرار بود که در راستای ممانعت از افزایش این رقم به بالای ۱.۵ درجه، میزان پخش و نشر دی اکسید کربن تا سال ۲۰۳۰ به نصف کاهش یابد. اقداماتی که تا کنون اما صورت گرفته به قدری ناچیز است که تا سال یادشده میزان دی اکسید کربن در جو تنها در مقیاس کنونی تثبیت می‌شود.

از سویی، تازه‌ترین گزارش در باره وضعیت اقلیمی حاکی از آن است که حتی مهار افزایش گرمایش زمین در حد ۱.۵ درجه هم احتمالاً مانع رسیدن تخریب وضعیت اقلیمی به اوج خود و از جمله ذوب کامل یخچال‌های جهان نمی‌شود. همین چشم‌انداز نگران‌کننده شاید انگیزه‌ای برای آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل بود که در افتتاح کنفرانس شرم‌الشیخ بگوید که بشریت تخته‌گاز در اتوبانی می‌راند که رو به جهنم دارد.

شتاب‌گرفتن افزایش گرمای زمین طبیعی است که کمک‌های مالی قول داده شده از سوی کشورهای صنعتی (مصرف‌کننده اصلی سوخت‌های فسیلی در دو سده گذشته) به کشورهای در حال توسعه هم بیش از پیش ناچیز از کار درآید.

سال ۲۰۰۹ در کنفرانس اقلیمی کپنهاگ که هنوز بر تحقق اهداف پیمان توکیو (پیمان پیشاپیمان پاریس) تا سال ۲۰۱۲ معطوف بود توافق شد که کمک‌های یادشده در حد صد میلیارد دلار باشد و کشورهای در حال توسعه را در کاهش مصرف گازهای گلخانه‌ای و دمسازی‌های اقلیمی از طریق استفاده بیشتر از انرژی‌های پاک ( Green Climate Fund ) یاری دهد.

آنتونیو گوترش در کنفرانس تغییرات اقلیمی: یا همکاری یا نابودی

حالا اما در خود کشورهای غربی هم با آسیب‌هایی بیشتر چندین میلیاردی متعددی که در سال‌های اخیر از سوانح طبیعی ناشی از تغییرات اقلیمی متحمل شده‌اند این بحث جاری است که صد میلیارد یادشده قطره‌ آبی است برای فرونشاندن یک آتش بزرگ. ضمن این که همین صد میلیارد مصوب هم هر سال به طول کامل جمع نمی‌شود.

پرسش دشوار دیگر در شرم‌الشیخ باز هم جنبه مالی دارد. کشورهای در حال توسعه حالا سال‌هاست که از کشورهای صنعتی به خاطر ضرر و زیانی که استفاده از سوخت‌های فسیلی در این کشورها دامن زده و می‌زند و توسعه و پیشرفت صنعتی آنها را به ضرر وضعیت اقلیمی کشورهای دیگر رقم زده و می‌زند طلب خسارت و غرامت می‌کنند، مطالبه‌ای که از آن به عنوان «زیان و خسارت» ( Loss and Damage ) یاد می‌شود.

کشورهای صنعتی بیم دارند که هرگونه روی‌خوش نشان دادن به چنین مطالبه‌ای با توجه به ابعاد خسارتی که صنعتی‌شدن آنها به اقلیم زمین وارد کرده و می‌کند به چاه ویلی بدل شود و حجم عظیمی از تعهدات مالی برای آنها ایجاد کند. از این رو حد ضرر در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟ پیشنهادهای دیگری برای تحقق این مطالبه مطرح شده است.

یک پیشنهاد این است که صندوقی در سطح سازمان ملل تشکیل شود که به گونه‌ای مضاعف برای رفع اثرات خزنده تغییرات اقلیمی در کشورهای در حال توسعه به کار آید. پیشنهادی دیگری ایجاد یک صندوق بیمه را مطرح می‌کند که به کشورهای در حال توسعه‌ای که از این پس از سوانح اقلیمی آسیب می‌بینند در بازسازی در زمینه‌های معینی کمک کند.

با توجه به مشکلاتی که در زمینه تامین صد میلیارد دلار برای سوق کشورهای در حال توسعه به صرف نظرکردن از انرژی‌های فسیلی و دمسازی با شرایط اقلیمی وجود داشته ( Green Climate Fund )، بعید است که حتی اگر توافقی هم در باره رفع زیان و خسارت به دست آید، جنبه تعهدآور و عملی به خود بگیرد و از تمایلی داوطلبانه از سوی شماری از کشورهای صنعتی فراتر رود.

ایران و حضوری که معنا ندارد

کنفرانس شرم‌الشیخ ورای حضور سطح پایین چین (بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای در حال حاضر) در آن و مشکلاتی که کاهش فاحش رشد اقتصادی دراین کشور در زمینه پیگیری اهداف اقلیمی به وجود می‌آورد، با این عقبگرد هم روبه‌روست که جنگ اوکراین فعل و انفعالات بازار و مصرف انرژی در جهان را به هم زده، انرژی‌های فسیلی دوباره بیش از پیش ولو تا اطلاع ثانوی بازار پررونقی دارند و زیرساخت‌های تازه‌ای که برای دسترسی به آنها ایجاد می‌شود عملاً نوعی سرمایه‌گذاری است که در کوتاه‌مدت نمی‌توان از آنها چشم پوشید.

وضعیت نامناسب ناشی از بحران اقتصادی و تورم و التهاب در بازار انرژی، کشورهای صنعتی را هم در تامین و اختصاص هزینه برای چرخش سریع‌تر به سوی انرژی‌های پاک و تحقق سریع‌تر اهداف پیمان پاریس که حالا دیگر ناکافی هم به نظر می‌رسند به این یا آن اندازه باز می‌دارد.

گرچه ایران هم با هیئتی به ریاست رئیس سازمان محیط زیست در کنفرانس شرم‌الشیخ حضور دارد ولی این شراکت با توجه به این که جمهوری اسلامی همچنان فاقد هرگونه راهبرد واقعی و عملی در کاهش مصرف انرژی‌های فسیلی و گذار به دوران انرژی‌های تجدیدپذیر است، عملاً معنا و اهمیت چندانی ندارد.

موج بی‌سابقه گرما در جهان، از مینه‌سوتا تا آبادان

چین و ایران حدود دو دهه پیش با هم بحث انرژی‌های تجدیدپذیر را در دستور کار قرار دادند، ولی در جمهوری اسلامی به دلیل وجود نسبی این درک که دست‌شستن از انرژی فسیلی هدف استعماری غرب برای کندکردن یا بازداشتن کشورهای در حال توسعه از صنعتی‌شدن و پیشرفت است، و نیز به دلیل فساد و سوءمدیریت و وجود منابع ارزان فسیلی و نیز ناشی از تحریم‌ها و بحران‌های اقتصادی حداقل‌ها هم تحقق نیافته است.

سطح تولید انرژی‌های پاک در کشوری که حدود ۸۰ هزار مگاوات برق نیاز دارد به اندازه نیروگاه هزار مگاواتی بوشهر هم نیست، این در حالی است که فقط در پنج ماه اول سال میلادی جاری در چین گسترش تأسیسات مربوط به انرژی بادی و خورشیدی تولید برق را ۳۵ گیگاوات (معادل ۳۵ نیروگاه بوشهر) افزایش داده است.

این‌که کنفرانس شرم‌الشیخ تا چه حد در عملیاتی‌کردن مالی و تعهدآور همان اهداف ولو غیرمتناسبی که در پیمان پاریس برای مقابله با گرمایش زمین تعیین شده موفق از کار درآید سؤال بزرگی است. متخصصانی که به امیدواری محتاطانه فرامی‌خوانند می‌گویند که زمان انعقاد پیمان پاریس انتظار می‌رفت که بدون این پیمان گرمای اقلیم زمین تا آخر این سده ۳.۶ درجه افزایش یابد که حالا تخمین‌ها روی ۲.۵ درجه متمرکز شده که البته بخش عمده آن به کاهش فعالیت‌های اقتصادی بین‌المللی در دوران کرونا برمی‌گردد، و از سویی هم کاهش این میزان به ۱.۵ درجه هم همچنان هدفی است که با تدابیر و شتاب اقدامات کنونی بعید است که متحقق شود.

همین متخصصان این امیدواری را هم دارند که حالا که کاهش نشر و پخش گازهای گلخانه‌ای به سختی در مقیاس پیمان پاریس قابل تحقق است شاید کار روی فناوری‌های جذب دی اکسید کربن از جو و تأمین هدف از این طریق، ممکن شود، چشم‌اندازی که شاید ناممکن نباشد اما تحقق سریع آن لزوماً محتمل نیست.

با توجه به همه این جوانب، سخن گوترش در شرم‌الشیخ که بشر تخت‌گاز در بزرگراهی به سوی جهنم می‌راند، شاید غیرواقعی نباشد، مگر آن‌که توصیه او جنبه عملی به خود بگیرد و همکاری و همبستگی جهانی چنان گسترش یابد و بازنگری در مصرف و سبک زندگی در همه جهان و تغییر ساختارهای کنونی اقتصاد و تولید چنان رقم بخورد یا فناوری چنان ابتکاراتی را در کاهش سریع گازهای گلخانه‌ای رقم بزند که مسیر حرکت در بزرگراه واقعاً برعکس شود.

خبر جدید رییس سازمان برنامه درباره قیمت بنزین و حامل‌های انرژی

رییس سازمان برنامه و بودجه از تصمیم دولت درباره قیمت حامل‌های انرژی در بودجه سال آینده رونمایی کرد.

مریم فکری: تصمیم دولت درباره قیمت حامل‌های انرژی در بودجه سال آینده چه خواهد بود؟ در حال حاضر گمانه‌زنی‌های مختلفی درباره قیمت بنزین مطرح می‌شود و این‌که با توجه به فشار مصرف، امکان ادامه رویه گذشته درباره قیمت بنزین وجود ندارد.

حتی یک روزنامه نزدیک به دولت در گزارشی، این سوال را مطرح کرده بود که در صورت افزایش ناترازی بین تولید و مصرف بنزین، سیاست دولت و وزارت نفت چه خواهد بود و تا چه زمان می‌توانند بنزین را با قیمت فعلی حفظ کنند و با این تصمیم آیا می‌توان جلوی روند فزاینده مصرف را گرفت؟

براساس این گزارش، تجربه نشان داده که هم سیاست تثبیت قیمت در بلندمدت قابل دفاع نیست و هم سیاست شوک قیمتی جواب نمی‌دهد. به‌نظر می‌رسد برای برون‌رفت از معمای بنزینی، باید از خطاها و نگاه‌های کوتاه‌مدت فاصله گرفت.

این در شرایطی است که کارشناسان و تحلیلگران حوزه انرژی معتقدند که هم‌اکنون به دلیل شرایط سیاسی، امکان افزایش قیمت بنزین وجود ندارد و دولت در ملاحظات سیاسی گیر کرده است.

هشدار وزیر اقتصاد درباره مصرف بنزین

البته وزیر اقتصاد در شهریورماه امسال در یک نشست خبری درباره احتمال افزایش قیمت بنزین در سال آینده گفته بود: در مورد سال آینده تا بودجه ۱۴۰۲ تدوین نشود و پیشنهادات وزارت نفت نیاید و در مجلس بررسی نشود، نمی‌شود هیچ صحبتی کرد و امروز که با شما صحبت می‌کنم، برنامه‌ای برای سال ۱۴۰۲ در حوزه بنزین آماده نیست.

سید احسان خاندوزی درباره سیاست دولت درباره افزایش قیمت بنزین افزوده بود: مصرف روزانه بنزین در ماه‌های گذشته به ۱۰۰ میلیون لیتر هم رسید که رشد قابل‌توجهی را نشان می‌دهد و اگر این روند ادامه یابد، به صراحت می‌گویم که واقعا کشور ممکن است نیازمند واردات بنزین شود، مگر اینکه آن سقف‌هایی که رد کردیم را کنترل کنیم.

خاندوزی تاکید کرده بود: وزارت نفت تلاش می‌کند با برخی تدابیر غیرقیمتی مدیریت مصرف بنزین را داشته باشد، اما همانطور که بارها گفته شده، واقعا امسال هیچ برنامه‌ای برای افزایش قیمت بنزین نداریم. اما همزمان باید از متغیرهای مختلفی که در نهایت کنترل مصرف بهینه بنزین را به همراه دارد، استفاده کنیم.

محمدهادی سبحانیان، معاون وزیر اقتصاد هم در مردادماه تاکید کرده بود که دولت امسال برنامه‌ای برای افزایش قیمت بنزین ندارد و هرگونه طرح اصلاح قیمت در قالب «قانون بودجه سال آینده» تعیین تکلیف خواهد شد.

تصمیم دولت درباره قیمت حامل‌های انرژی

در این فضا اما امروز رییس سازمان برنامه و بودجه اعلام کرد که دولت برنامه‌ای برای افزایش قیمت‌های حامل‌های انرژی ندارد.

مسعود میرکاظمی امروز در حاشیه جلسه هیات دولت در گفت و گو با خبرنگاران اظهار داشت: این سازمان در تدوین لوایح برنامه هفتم و بودجه سال آینده اولویت را به بودجه ۱۴۰۲ داده است.

وی با بیان اینکه هنوز برنامه ششم توسعه در کشور حاکم است، افزود: اکنون در حال تدوین بودجه هستیم و مراحل نهایی را در این سازمان پشت سر می گذارد؛ این لایحه امروز ویرایش و سپس به دولت ارسال می‌شود.

رئیس سازمان برنامه و بودجه درباره جزئیات لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ گفت: براساس بودجه‌ای که در حال تدوین آن هستیم، هیچ افزایش قیمتی در حامل های انرژی در بودجه ۱۴۰۲ نخواهیم داشت.

میرکاظمی درباره افزایش منابع هدفمندی یارانه‌ها در قانون بودجه که مقرر شده بود صرف تولید و اشتغال در کشور شود، تاکید کرد: افزودن ۲۰۰ هزار میلیارد تومان به منابع هدفمندی یارانه ها با توجه به عدم افزایش قیمت حامل های انرژی در سال جاری و همچنین سال آینده، منابع موهوم است.

میرکاظمی همچنین استعفای خود را که در روزهای اخیر مطرح شده بود، "شایعه" دانست و آن را تکذیب کرد.

دولت به فکر اشتغال است، اما منابعش را در اختیار نداشت

معاون رییس جمهور در ادامه به اختلاف نظر دولت و مجلس درباره اجرای تبصره ۱۸ قانون بودجه که به اشتغال اختصاص دارد، اشاره کرد و اظهار داشت: پارسال ۳۲ هزار میلیارد تومان از منابع هدفمندی یارانه ها به بحث اشتغال اختصاص یافته بود؛ در نیمه دوم سال که دولت سیزدهم روی کار آمد، متوجه شدیم که دولت قبل ریالی از این محل برای اشتغال پرداخت نشده است؛ با اینکه آنجا هم منابع و مصارف درست بسته نشده بود، تلاش کردیم تا پایان سال ۱۹ هزار میلیارد تومان بابت اشتغال پرداخت شد.

میرکاظمی افزود: عملکرد سال گذشته تبصره ۱۴ قانون بودجه در زمینه هدفمندی یارانه ها حدود ۳۴۰ هزار میلیارد تومان بود که دولت در لایحه بودجه امسال پیشنهاد کرد این رقم به ۴۷۰ هزار میلیارد تومان برسد اما مجلس در نهایت در مجلس به ۶۶۰ هزار میلیارد تومان رسید که مورد اعتراض سازمان برنامه و بودجه قرار گرفت و همان زمان هم گفتیم که این منابع قابل وصول نیست زیرا دولت برنامه ای برای افزایش قیمت آب، برق و گاز ندارد.

وی با تاکید بر اینکه منابع هدفمندی یا باید از افزایش قیمت حامل های انرژی و یا افزایش تولید محقق شود، اظهار داشت: افزایش تولید گاز به همین راحتی امکان پذیر نیست و نیاز به سرمایه گذاری چند ساله دارد؛ درباره فرآورده های نفتی نیز اینطور نبود که پالایشگاه جدیدی وارد مدار شده باشد.

میرکاظمی با یادآوری اینکه منابع غیرقابل وصول سبب می شود تا مصارف آن نیز قابل تحقق نباشد، اظهار داشت: حتی در جلسات مشترک دولت و مجلس برای هدفمندی یارانه ها نیز رییس مجلس بر این نکته تاکید داشت که دولت ابتدا معیشت را در نظر بگیرد و اشتغال در اولویت های بعدی است؛ سازمان برنامه از ابتدا موافق ایجاد این ناترازی نبود اما امروز که ایجاد شده، می گویند چرا منابع برای اشتغال در نظر گرفته نشده است.

معاون رئیس جمهور درباره برداشت از صندوق توسعه ملی نیز گفت: در قانون منابع عمومی کشور آنچه مصوب شده بود، اینکه دولت بتواند ۲۰ درصد از صندوق توسعه ملی استفاده کند و ۲۰ درصد از درآمد فروش نفت نیز به صندوق برود؛ در مجلس اذن مربوط به این برداشت گرفته نشد و در نتیجه ۴۰ درصد از درآمدهای نفتی به صندوق واریز شد؛ این بدان معنا بود که بخشی از منابع و مصارف دولت کم می شد در حالی که مجلس نه تنها مصارف را کم نکرده بود در حالی که ۲۰ هزار میلیارد تومان نیز به آن اضافه کرده بود.

میرکاظمی ادامه داد: از این رو اجازه ای از سوی رییس جمهور اجازه ای از رهبر معظم انقلاب برای استفاده ۲۰ درصدی از منابع یاد شده که دولت ها استفاده می کردند، گرفته شد تا صرف تملک دارایی های سرمایه ای و اشتغال استفاده شود که ایشان نیز با برداشت ۱۰ درصد موافقت کردند.

وی افزود: کارهای اجرایی این برداشت در دست اجراست و بانک مرکزی در حال تسعیر نرخ آن است تا منابع به حساب دولت واریز شود و بتواند از اشتغال پشتیبانی کند. یعنی دولت به فکر اشتغال بود اما منابعش را در اختیار نداشت.