انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی
عرض سلام خدمت شما عزیزان
در جلسه دوم از مبحث ولوم تریدینگ قصد داشتیم وارد بحث اوردربوک ( orderbook ) شویم ، ولی نیاز است که شما بدانید که در بازار چه چیزهایی میگذرد و اصطلاحات آن را یاد بگیرید.
قبل از هر چیز باید بدانیم که ما در بازار دونوع معامله گر داریم. پسیو ( passive ) و اگرسیو ( aggressive ) .
پسیو به معنای غیرفعال و اگرسیو به معنای فعال میباشد. یعنی چه؟ معامله گر فعال، برای مثال فرض کنید که بیت کوین ( cryptocurrency ) در قیمت 68000 دلار در حال معامله است و من بدون هیچ تعللی خرید میزنم، یا دکمه سل را میزنم و برای من فروش انجام میدهد. پس در این حالت من یک معامله گر اگرسیو یا فعال محسوب میشوم و در لحظه خرید میکنم.
دسته ای از معامله گران نیز پسیو یا در انتظار هستند و این نوع معامله گران، معاملات در صف یا پندینگ اوردر قرار میدهند. اکثر تریدر های حرفه ای دستورهای خود را به حالت پندینگ اوردر قرار میدهند، به این صورت که:
بیت کوین در قیمت 68000 دلار در حال معامله است و ما پندینگ اوردر خود را در قیمت 60000 دلار قرارمی دهیم و می گوییم اگر به این قیمت رسید برای من خرید بزن و بلعکس.
صفر تا صد ورود به بازار اختیار معامله را در چگونه وارد بازار اختیار معامله شویم؟ بیاموزید.
گروه بی نظیر
مدرس و تحلیلگر بازار سرمایه تحلیلگر بازار مالی فارکس تحلیلگر ارشد انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی سایت یار سرمایه برگزاری بیش از صد دوره آموزشی تحلیل بورس و فارکس عضو تیم icf_market تنها ارائه دهنده سبک ولوم تریدینگ به زبان فارسی در دنیا
آشنایی با انواع حراج و روش مچینگ در بازار سرمایه
معاملات بورس به دو روش حراج پیوسته و ناپیوسته صورت میگیرد. نوع حراج روی میزان نقدشوندگی سهم تاثیر میگذارد و بنابراین لازم است سرمایهگذاران درباره آن اطلاعات کافی داشته باشند.
اختصاصی آگاه پرس – در ادامه سلسله یادداشت های «سواد بورسی»، در این یادداشت به معرفی «انواع حراج و روش مچینگ در بازار سرمایه ایران» می پردازیم.
آشنایی با چگونگی انجام معاملات در بازار سرمایه یکی از مواردی است که میتواند به ما برای تحلیل هرچه بهتر این بازار و داشتن عملکردی موفقتر در آن کمک کند. در بازار بورس ایران معاملات به دو شکل حراج پیوسته و ناپیوسته انجام میشود که در ادامه به بررسی آنها میپردازیم.
یکی از مواردی که در انواع حراج و روش مچینگ دخیل است، ساعت کاری بازار بورس است که در ایران ساعت ۸:۳۰ پیش گشایش و ۹ تا ۱۲:۳۰ ساعت گشایش بازار است. در ساعت پیش گشایش قیمت سفارشات و فروش اعلام میشود که مربوط به حراج ناپیوسته است. در این ساعت قیمت نظری گشایش بر اساس سفارشهای ثبت شده با استفاده از ساز و کار حراج، محاسبه میشود. ساعت گشایش ساعتی است که معاملات بازار بورس آغاز میشود. در این زمان سیستم معاملاتی قیمتها را با قیمت تاپ، مچینگ کرده است.
مچینگ فرایندی است که طی آن سیستم معاملاتی قیمت یکسان خریدار با فروشنده را پیدا میکند و معامله را انجام میدهد. گفتیم در بازار بورس ایران معاملات به دو شکل حراج پیوسته و ناپیوسته انجام میشود.
در حراج ناپیوسته در بازه زمانی مشخصی تنها سفارشات ثبت میشود تا سیستم معاملاتی قیمتها را با هم تطبیق دهد و بهترین قیمت را تعیین کند. این همان ارزش بازاری سهم است که روی تابلو درج میشود. حراج پیوسته زمانی است که قیمت خریداران با قیمت فروشندگان مچ میشود و معامله صورت میگیرد.
پس معاملات بر اساس یک سری گامها انجام میشوند؛ ابتدا پیش گشایش است که سفارشات ثبت میشوند اما معاملهای انجام نمیشود، سپس مرحله گشایش است که سفارشها بر اساس روند حراج ناپیوسته و در دامنه نوسان روزانه قیمت، انجام میشود.
مرحله سوم حراج پیوسته است که قیمتها مچ و معاملات انجام میشود. در مرحله بعد یعنی حراج ناپیوسته پایانی، ورود، تغییر یا حذف سفارش ممکن است اما معاملهای صورت نمیگیرد و در آخرین مرحله که معاملات پایانی است هم ثبت سفارش و معامله با قیمت پایانی سهم انجام میشود.
اما چرا سامانه معاملاتی با توجه به میزان سفارشهای سهم، قیمتی را تعیین میکند؟ برخی شرکتها، سهامداران و نقدشوندگی کمتری دارند و در این شرایط حراج ناپیوسته یک ارزش کلی را با توجه به همین تعداد معاملهگران به دست میآورد. در مورد شرکتهایی با نقدشوندگی و تعداد معاملهگران بالا از حراج پیوسته استفاده میشود.
حراج سهام شرکتی که هنوز سهام آن در گام گشایش معامله شود، پیوسته است در غیر این صورت حراج به شکل ناپیوسته انجام میشود. اطلاعیه ناظر در تابلوی معاملاتی هر سهم در سایت tsetmc میتواند نوع حراج را به شما نشان دهد. حراج ناپیوسته معمولا به دلایلی چون برگزاری مجامع عمومی، نوسان بیش از حد، گره معاملاتی و افشای اطلاعات مهم انجام میشود.
با در نظر گرفتن نوع حراج سهام نمیتوان نظر قطعی داد، اما معمولا سهام شرکتهایی که به صورت پیوسته مورد معامله قرار میگیرند، نقدشوندگی بالاتری دارد. در مجموع تاکید میکنیم که نمیتوان تنها براساس نوع حراج برای خرید یک سهم اقدام کرد و باید همه جوانب را سنجید.
معاملات اهرمی و مارجین (مارجین تریدینگ) در بایننس چیست؟
روشهای مختلفی برای معامله کردن ارزهای دیجیتال وجود دارد. شاید قبلاً در مورد «شورت کردن» (فروش استقراضی) ارزهای دیجیتال، معاملات مارجین یا معامله کردن رمز ارزها با اهرم (Leverage) یا معاملات اهرمی چیزهایی شنیده باشید. همه این اصطلاحات به یک عمل واحد یعنی معاملات اهرمدار اشاره دارند؛ اما به کار بردن این اصطلاحات به جای یکدیگر ممکن است چگونگی کارکرد این رویکرد معاملاتی را برای خوانندن کمی دشوار کند.
معاملات مارجین ارز دیجیتال چیست؟
تلاش برای رمزگشایی کردن دنیای پیچیده معاملات مارجین (معاملات اهرمی) ارز دیجیتال ممکن است به سرعت معاملهگران تازهکار کلافه کند. اگر تا به حال در مورد نحوه کار با معاملات مارجین بیت کوین جستجو کرده باشید احتمالاً با واژگان تخصصی فراوانی از جمله اهرم، قیمت لیکویید شدن، مارجین کال، شورت کردن و … برخورد کردهاید.
اصول معاملات مارجین بیت کوین نسبتاً ساده و سرراست است بنابراین به سراغ اصل مطلب میرویم؛ به زبان ساده، معاملهگر در معاملات مارجین بیت کوین یا رمزارزها میتواند از پلتفرم معاملاتی خود سرمایه «قرض» بگیرند تا قدرت خرید بیشتری در مقایسه با موجودی واقعی حسابش به دست بیاورد و با سرمایه وام گرفته شده معامله کند.
معاملات مارجین رمز ارزها یک رویکرد معاملاتی است که به معاملهگران اجازه میدهد با وام گرفتن سرمایه از سایر معاملهگران در صرافی یا از خود صرافی سرمایه بیشتری برای خرید یک دارایی خاص در اختیار داشته باشند. در مقابل معاملات معمولی که در آن معاملهگران از سرمایه خود برای خرید استفاده میکنند، در معاملات مارجین معاملهگران میتوانند با چندین برابر سرمایه اولیه خود معامله کنند.
به معاملات مارجین اغلب معاملات اهرم دار یا اهرمی نیز گفته میشود؛ «اهرم» عددی است که معاملهگر میتواند سرمایه خود را در آن ضرب کند.
به عنوان مثال معاملهگری که معاملات خود را با اهرم ۱۰۰ برابر انجام میدهد میتواند ۱۰۰ برابر بیشتر از حالت معمولی سود به دست بیاورد.
معاملات مارجین در نگاه اول عالی به نظر میرسد؛ امکان ۱۰۰ برابر کردن سود در هر معامله توجه هر معاملهگری را به خود جلب میکند. با این وجود معاملات مارجین یا اهرمدار معایبی نیز دارند. استفاده از اهرم در معاملات بیت کوین برای افزایش حجم پوزیشن معاملاتی باعث میشود سرمایه اولیه معاملهگر در معرض ریسک بیشتری قرار بگیرد.
اما آیا ممکن است در هنگام معامله کردن مارجین بیت کوین همه سرمایه خود را از دست بدهید؟ اگر بتوانید سود معاملهای را ۱۰۰ برابر کنید آیا این بدان معناست که ممکن است در معاملهای ۱۰۰ برابر ضرر اصلی به صرافی بدهکار شوید؟
خوشبختانه ریسک ضرر کردن در معاملات مارجین متناسب با اهرم افزایش پیدا نمیکند. به عنوان مثال معاملهای با اهرم ۱۰۰ برابر باعث افزایش ۱۰۰ برابر ضرر شما نمیشود؛ ضرر کردن بیشتر از آنچه در ابتدا در یک معامله متعهد شدهاید غالباً امکان پذیر نیست. با این حال، از نظر تئوری ممکن است ضرر در سناریوهای خاصی از داراییهای متعهد شده بیشتر شود.
مارجین تریدینگ در بازارهای کم سرعت و کم نوسان مانند بازار فارکس محبوب است اما در حال حاضر در بازار سریع و پرنوسان رمز ارزها نیز به محبوبیت زیادی پیدا کرده است.
معاملات اهرمی ارز دیجیتال چگونه کار می کند؟
معامله کردن اهرمدار بیت کوین در اساس بسیار ساده است. معاملهگر مقدار کمی از سرمایه خود را به صرافی میدهد و در ازای آن سرمایه زیادی برای معامله کردن دریافت میکند و همه این سرمایه را برای رسیدن به سود کلان ریسک میکند.
معاملهگر به منظور انجام معاملات مارجین باید سپرده اولیهای را برای باز کردن یک پوزیشن معاملاتی ارائه دهد که به عنوان «مارجین اولیه» (Initial Margin) شناخته میشود، و باید مقدار مشخصی از سرمایه را در حساب خود نگه دارد تا پوزیشن او باز بماند که به عنوان «مارجین نگهداری» (Maintenance Margin) شناخته میشود.
میزان اهرم ارائه شده توسط صرافیهای دیجیتال مختلف متغیر است. برخی از صرافیها اهرمهایی تا ۲۰۰ برابر را به کاربران ارائه میدهند و این به آنها این امکان را میدهد تا پوزیشنهایی ۲۰۰ برابر سرمایه اولیه خود باز کنند، در حالی اهرم ارائه شده توسط برخی از صرافیهای دیگر ۲۰، ۵۰، یا تا ۱۰۰ برابر است.
صرافیهای مختلف از اصطلاحات متفاوتی برای تعریف کردن اهرم استفاده میکنند. به عنوان مثال، برخی از کارگزاریها در بازار فارکس به جای عبارت اهرم ۱۰۰ برابر از عبارت اهرم ۱۰۰:۱ استفاده میکنند. در دنیای معاملات رمز ارزها معمولاً از عبارت اهرم چند برابر (در انگلیسی با علامت X) استفاده میشود. اهرم ۱۰۰ برابر همان اهرم ۱۰۰:۱ است.
اگر در یک صرافی ارزهای دیجیتال یک معامله مارجین باز کنید، میزان سرمایهای که برای باز کردن معامله به حسابتان واریز میکنید توسط صرافی به عنوان وجه تضمین نگهداری میشود. میزان مبلغی که میتوانید هنگام معامله مارجین از آن استفاده کنید به قوانین وضع شده توسط صرافی که در آن معامله میکنید و مارجین اولیهتان بستگی دارد.
شورت و لانگ در معاملات مارجین
هنگامیکه یک پوزیشن معاملاتی مارجین بر روی رمز ارزها باز میکنید میتوانید یکی از دو گزینه شورت (Short) یا فروش و لانگ (Long) یا خرید را انتخاب کنید.
معاملهگری وارد پوزیشن لانگ میشود که که فکر میکند قیمت یک دارایی دیجیتال افزایش مییابد. معاملات شورت برعکس است. اگر معاملهگری معتقد باشد که ارزش یک دارایی دیجیتال خاص کاهش مییابد میتواند وارد پوزیشن شورت شده و آن دارایی را بفروشد. معاملهگرانی از پوزیشن شورت استفاده میکنند که میخواهند از کاهش ارزش داراییها سود کسب کنند.
توجه داشته باشید که صرافیای که در آن معامله میکنید در مقابل سرمایهای که در معاملات مارجین قرض میگیرید از شما مبلغی را به عنوان وجه تضمین نگه میدارد. اگر پوزیشن معاملاتیتان را با سود ببندید صرافی رمز ارزی را که در ابتدا سپردهگذاری کرده بودید را همراه با سود حاصل از معامله آزاد میکند.
اما اگر در معاملات مارجین متحمل ضرر شوید صرافی به طور خودکار معامله شما را بسته و پوزیشنتان را «لیکوید» میکند. این اتفاق زمانی رخ میدهد که قیمت دارایی مربوطه به یک آستانه خاص که «قیمت لیکوید شدن» نامیده میشود برسد.
مارجین کال و لیکوید شدن در معاملات مارجین ارز دیجیتال چیست؟
هنگامیکه برای انجام مارجین تریدینگ بیت کوین از صرافی وام میگیرید، آن صرافی برای کاهش ریسکی که ممکن است متوجه سرمایهاش شود تمهیداتی را اندیشیده است. اگر معاملهای را باز کنید و بازار در جهت خلاف انتظار شما حرکت کند ممکن است صرافی وجه تضمین بیشتری برای باز نگه داشتن پوزیشنتان از شما بخواهید یا آن را به زور ببندد.
هنگامی که این اتفاق میافتد صرافی شما را به اصطلاح مارجین کال میکند. مارجین کال زمانی اتفاق میافتد که ارزش ارزش دارایی تحت معامله مارجین از مقدار مشخصی کمتر شود.
صرافیای که سرمایه چند برابری را برای انجام معامله مارجین در اختیار معاملهگر قرار داده است برای کاستن از ریسکی که متوجه صرافی است وجوه بیشتری را از معاملهگر درخواست میکند. بیشتر صرافیها از طریق ایمیل به معاملهگران اطلاع میدهند اما بهتر است شما سطح مارجینتان را به صورت فعال زیر نظر داشته باشید.
اگر سطح مارجین یک پوزیشن بیش از حد ناامن شود احتمالاً صرافی آن پوزیشن را خواهد بست؛ به این شرایط سطح لیکوید شدن مارجین یا قیمت لیکوید شدن گفته میشود.
لیکوید شدن زمانی اتفاق میافتد که صرافی برای کسب اطمینان از اینکه تنها سرمایه از دست رفته در نتیجه ضرر تنها سرمایه سپردهگذاری شده توسط معاملهگر است به طور خودکار پوزیشن را میبندد.
فرض کنید معاملهگری وقتی قیمت بیت کوین ۱۰ هزار دلار است یک پوزیشن لانگ ۲:۱ باز کند. هزینه ورود به پوزیشن ۱۰۰۰۰ دلار است اما معاملهگر ۱۰۰۰۰ دلار دیگر از صرافی وام گرفته است. بنابراین قیمت لیکوید شدن پوزیشن او ۵۰۰۰ دلار است؛ با رسیدن بیت کوین به این قیمت معاملهگر وجه تضمین اولیه ۱۰۰۰۰ دلاری خود را از دست داده و بنابراین صرافی پوزیشن او را لیکوید میکند.
مزایای معاملات مارجین یا اهرمی چیست؟
معاملات مارجین (اهرمی یا اهرم دار) به معاملهگران مطمئن اجازه میدهد تا وارد پوزیشنهایی شوند که در مقایسه با حالت عادی بسیار سودآورتر هستند. برای مثال سود حاصل از پوزیشن موفقی که با اهرم ۱۰۰ برابر باز شده است ۱۰۰ برابر بیشتر از سود همان پوزیشن در حالت عادی و بدون استفاده از اهرم است.
معاملات مارجین بیت کوین و سایر رمز ارزها همچنین به معاملهگران دارای استراتژی این امکان را میدهد تا ورود به پوزیشنهای فروش در بازارهای نزولی نیز کسب سود کنند.
به عنوان مثال معاملهگری که کاهش شدید قیمت یک دارایی را پیش بینی کرده است میتواند بخشی از پرتفوی خود را به یک پوزیشن شورت اختصاص دهد تا سود حاصل از آن ضرر ناشی از کاهش شدید قیمت در یک معامله دیگر را جبران کند.
صرافیهای معاملات مارجین ارز دیجیتال
انتخاب بهترین پلتفرم برای انجام معاملات اهرمدار بیت کوین ممکن است یک فرایند دشوار باشد؛ امروزه صرافیهای زیادی در اینترنت وجود دارد که معاملات اهرمدار را ارائه میدهند. معامله کردن در صرافیهایی که بیشترین میزان اهرم را در اختیار کاربران قرار میدهند همیشه گزینه مناسبی نیست. در هنگام انتخاب صرافیهای مارجین باید به چند فاکتور مهم توجه کرد.
صرافیهای مختلف اهرمهای متفاوتی ارائه میدهند. برخی از صرافیهای مارجین بیت کوین مانند BaseFEX یا PrimeXBT تا۱۰۰ برابر اهرم را در اختیار معاملهگران قرار میدهند. نرخ بهره صرافیها در معاملات اهرمدار یکی دیگر از فاکتورهای مهم است؛ بسته به طول مدت و اهرم به کار رفته در پوزیشنتان ممکن است در پایان مجبور شوید بهره بسیار زیادی پرداخت کنید.
به عنوان مثال بیتمکس (BitMax) صرافی بسیار محبوبی است که معاملات اهرمدار تا ۱۰۰ برابر و با نرخ بهره متغیر را ارائه میدهد و این یکی از بالاترین اهرمهای ارائه شده توسط پلتفرمهای آنلاین معاملات بیت کوین است.
نرخهای بهره ارائه شده توسط بیتمکس ممکن است به ۳/۶۵ درصد در سال یا ۰/۰۱ درصد در روز برسد که برای پوزیشنهای کوتاه مدت بسیار ایدهآل است.
برخی از معاملهگران مارجین برای دریافت سود افزایشی یا تنظیم حد ضرر از انواع سفارشات پیچیده استفاده میکنند تا ریسک لیکوید شدن خود را کاهش دهند.
برخی از صرافیهای مارجین ممکن است انواع سفارش کمتری نسبت به سایرین داشته باشند. صرافی بای بیت (Bybit) یکی دیگر از صرافیهای دیجیتال است که معاملات مارجین را میتوان با اهرمهای تا ۱۰۰ برابر در آن انجام داد و طیف گستردهای از انواع سفارشات پیچیده را انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی در اختیار معاملهگرانی قرار میدهد که میخواهند استراتژیهای موثر مدیریت ریسک را هنگام معاملات خود پیاده کنند.
استراتژی مارجین تریدینگ ارز دیجیتال چیست؟
معاملات مارجین یک استراتژی سرمایه گذاری با ریسک بالا تلقی میشود که به حرکت کوتاه مدت بازار بستگی دارد. بازار رمز ارزها در مقایسه با اوراق بهادار سنتی یا بازار فارکس بسیار پرنوسان است و این امر ریسک آن را بیشتر میکند.
روشها و استراتژیهای مهمی وجود دارد که باید قبل از خرید و فروش بیت کوین انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی یا سایر رمز ارزها به آنها توجه کنید:
- افزایش تدریجی اندازه معاملات: اگر تازه وارد معاملات مارجین شدهاید بهتر است با کارتان را با حجمهای کوچکتر و اهرم کمتر شروع کنید تا به درک خوبی از این بازار برسید.
- در معاملات دمو تمرین کنید: معامله کاغذی (پیپر تریدینگ) که به معامله دمو نیز معروف است به معاملهگران جدید اجازه میدهد تا در یک فضای غیر واقعی «معامله» کنند. در پلتفرمهای معاملات دمو پول واقعی استفاده نمیشود اما قیمتها واقعی هستند. معاملات دمو به معاملهگران جدید این توانایی را میدهد تا استراتژیهای خود را بدون به خطر انداختن سرمایه امتحان کنند.
- با انواع سفارشات آشنا شوید: معاملهگران مارجین برای کاهش ریسک و باز کردن پوزیشنهای پیچیده اغلب از ترکیبی از انواع سفارشات مانند حد ضرر و حد سود استفاده میکنند. به کمک این نوع سفارشات میتوانید اهداف قیمتی حد ضرر و حد سود مشخصی برای هر معامله تعیین کرده و پوزیشنهایتان را به صورت خودکار ببندید.
- پوزیشنتان را تقسیم کنید: شما میتوانید با تقسیم کردن یک پوزیشن به چند قسمت جداگانه ریسک معاملات را کاهش دهید. معاملهگران با ذخیره سود معاملات به صورت پلکانی میتوانند سود را به صورت فزاینده ذخیره کنند.
- به کارمزدها و بهره توجه کنید: وقتی یک پوزیشن اهرمدار باز میکنید باید بهره سرمایهای را که قرض میگیرید پرداخت کنید. معامله کردن اهرمدار بیت کوین و سایر رمز ارزها کارمزدهای مداومی را برای معاملهگران ایجاد میکند که ممکن است باعث کاهش سود معاملات شود.
- اهداف مشخص تعیین کنید و ریسکتان را کاهش دهید: هنگام انجام معاملات مارجین باید یک استراتژی مدیریت ریسک مشخص را دنبال کنید. در این استراتژی باید هدف سودگیری مشخصی تعیین شده باشد و شما به این هدف پایبند باشید. تعیین حد ضرر و پایبندی به نقطه خروج از معامله بسیار مهم است.
- هم به فاکتورهای تکنیکال و هم فاندامنتال توجه کنید: حرکات بازار رمز ارزها عمدتاً بر اساس فاکتورهای تکنیکال شکل میگیرد؛ این ادعا حداقل تا حدودی به دلیل وجود تعداد زیاد معاملهگران فعال در اکوسیستم رمز ارزها که براساس تحلیل تکنیکال معامله میکنند درست است. با این حال، عوامل فاندامنتال میتوانند تأثیر عمیق و ناگهانی بر قیمت رمز ارزها داشته باشند. تغییرات نظارتی، جا به جاییهای مهم در کیف پولهای بیت کوین و هکهای بزرگ صرافیها میتواند باعث سرعت گرفتن تغییرات چشمگیر قیمت شود.
ریسک های معاملات مارجین ارز دیجیتال چیست؟
معاملات مارجین یک روش پر خطر و با پاداش بالا است. مجموعهای از خطرات منحصر به فرد در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد که باید در استراتژیهای ریسک معاملات در نظر گرفته شود.
بازار رمز ارزها در مقایسه با بازارهای سنتی تا حد زیادی فاقد قوانین تنظیمی است. به عنوان مثال دستکاری قیمت بیت کوین در اکوسیستم معاملات مارجین امر غیر رایجی نیست.
فعالان بازار – معاملهگرانی که سرمایه کافی برای تأثیرگذاری بر فعالیت بازار را دارند – میتوانند وقتی که تعداد پوزیشنهای لانگ یا شورت در بازار به طور قابل توجهی افزایش یابد به راحتی باعث تغییر جهت حرکت قیمت شوند. فعالان بازار میتوانند شرایطی در بازار ایجاد کنند که این پوزیشنها به اجبار لیکوید شوند.
ماهیت پرنوسان بازار رمز ارزها باعث میشود معاملات طولانی مدت در این بازار در مقایسه با بازارهای سنتی بسیار پرخطرتر باشد. تقریباً تمام معاملات مارجین رمز ارزها شامل پوزیشنهای کوتاه مدت اهرمدار هستند. برخلاف بازارهای سنتی، بازار رمز ارزها دارای نوسانات شدید کوتاه مدت است که در انجام معاملات مارجین بیت کوین یا سایر رمز ارزها به دقت زیر نظر داشت.
استفاده از اهرم بیشتر خطر بیشتری را به همراه دارد. معاملهگری که یک پوزیشن معاملاتی را با اهرم بالا باز میکند بسیار نزدیک به قیمت لیکوید شدن است. محاسبه کردن میزان حرکت قیمت که منجر به لیکوید شدن پوزیشن میشود قبل از باز کردن آن ضروری است.
خوشبختانه برای محاسبه خطر لیکوید شدنتان لازم نیست یک فیزیکدان هستهای باشید یا دکترای ریاضی داشته باشید. ابزارهای مختلفی برای محاسبه خطر لیکوید شدن وجود دارد اما محاسبه کردن سریع قیمت لیکوید شدن کار نسبتاً سادهای است.
حرکت لازم قیمت برای لیکوید شدن یک پوزیشن را میتوان با تقسیم ۱۰۰ بر میزان اهرم آن موقعیت محاسبه کرد؛ مثلاً یک معامله مارجین با اهرم ۵۰ برابر در بازار بیت کوین با کاهش تنها ۲ درصدی قیمت این رمز ارز بلافاصله لیکوید میشود.
یا پوزیشنی که با اهرم ۱۰۰ برابر باز شده است کاملاً در معرض خطر لیکوید شدن است زیرا فعالان بازار برای لیکوید کردن چنین پوزیشنهایی کافیست تا قیمت را به صورت جزئی جا به جا کنند.
سخن آخر
معاملات مارجین رمز ارزها مزایای جذابی برای معاملهگران دارد. در معاملات مارجین بیت کوین تهدیدهای ناشی از هک شدن صرافیها به حداقل میرسد زیرا در این معاملات میزان سرمایهای که باید توسط صرافی نگهداری شود کمتر است.
اگر به درک خود از بازار رمز ارزها اطمینان دارید و به طور مداوم حرکتهای قیمت این بازار را به درستی پیش بینی میکنید معامله اهرمدار بیت کوین یا داراییهای دیجیتال دیگر میتواند سود شما را به طرز چشمگیری افزایش دهد. با این وجود باز کردن پوزیشن اشتباه در زمان نامناسب میتواند ضررهای مالی چشمگیری به شما وارد کند.
اگر حالا درک مناسبی از نحوه انجام معاملات اهرمدار بیت کوین پیدا کردهاید و تصمیم گرفتهاید وارد معاملات مارجین شوید حتماً باید صرافی مارجین مناسب شرایط خودتان را پیدا کرده و قبل از ورود به هر پوزیشن معاملاتی سود و ضرر بالقوه انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی آن معامله را ارزیابی کنید.
انواع بازارهای بورس اوراق بهادار
چنانچه در بازارهای مالی و به خصوص بازار بورس ایران فعالیت داشته باشید، احتمالا با انواع بازارهای بورس اوراق بهادار آشنا هستید ولی اگر با انواع بازارهای بورس اوراق بهادار آشنایی ندارید و یا جدیدا به دنبال فعالیت در بازار سرمایه ایران هستید و حتی اگر تنها علاقه مند به مسائل اقتصادی و بورس هستید، این مطلب مناسب شماست، چرا که در ابتدای امر شما را با انواع بازارهای بورس اوراق بهادار آشنا می کند و دید خوبی در مورد بازارهای سرمایه گذاری در بورس به شما می دهد و همچنین کمک می کند با ماهیت بورس و سازوکار انواع بازارهاي بورس آشنا شوید، پس به هیچ عنوان این مطلب جذاب را از دست ندهید؛
انواع بازارهای بورس اوراق بهادار
به صورت کلی بازار بورس نهاد سازمان یافته ای به حساب می آید که در آن سهام شرکت ها و اوراق گوناگون مورد معامله قرار می گیرد. جالب است بدانید که بورس هر کشور یکی از ارکان اصلی بازار سرمایه آن کشور محسوب می شود و محلی برای جمع آوری منابع مالی و تخصیص بهینه سرمایه به شمار می رود. بنابراین سرمایه های راکد در جامعه از طریق بازار بورس به بخش هایی که به منابع مالی احتیاج دارند، اختصاص پیدا می کند. در بازار بورس، قیمت ها شفافیت دارد و به درستی کشف قیمت انجام می شود (. ). در بورس اصل بر این است که ریسک کنترل شود، ولی حائز اهمیت ترین هدف این بازار، تامین نقدینگی برای شرکت ها و فعالان اقتصادی می باشد و هدایت سرمایه های راکد به سمت حوزه هایی است که احتیاج به منابع مالی جدید دارند.
درصورتی که تمایل دارید تا از خدمات ۲۵ درصد تخفیف کارمزد در بورس، سرمایه گذاری بر روی حق تقدم و یا فروش آن و … بهره مند شوید میتوانید از طریق لینک زیر اقدام به ثبت نام نمایید.
بازار سرمایه این امکان را برای همه فراهم می آورد تا بتوانیم در فعالیت های اقتصادی کشور مشارکت کرده و همچنین سود نیز به دست آوریم. به بیان دیگر بازار بورس به عنوان رابطی بین افراد سرمایه دار و کسانی که برای انجام فعالیت های اقتصادی و تجاری نیاز به منابع مالی دارند، فعالیت می کند و نکته جالب دیگر این که در جهان انواع بازار بورس وجود دارد که در این بین می توان به بورس اوراق بهادار، بورس کالا، بورس انرژی، بورس ارز و … اشاره کرد. در ایران تا به امروز چهار بازار بورس اوراق بهادار، بورس کالا، بورس انرژی و فرابورس در دسترس و فعال می باشد. البته بورس ارز یکی از بورس های اصلی در دنیاست که به علت وجود محدودیت های گوناگون، جای آن در بازارهای سرمایه ای ایران خالی می باشد. در ادامه با انواع بورس در ایران بیشتر آشنا خواهیم شد؛
۱) بورس اوراق بهادار
ریشه پیدایش بورس را بایستی ایجاد ارتباط بین دارندگان سرمایه و آن هایی دانست که به سرمایه نیاز دارند. لذا بورس اوراق بهادار چیزی بیش از ۵۰ سال است که در ایران وجود دارد و فعالیت های زیادی در آن صورت می پذیرد، ولی آغاز فعالیت رسمی آن را می توان سال ۱۳۸۳ به حساب آورد. بورس اوراق بهادار را می توان بازاری شفاف و با ابزارهای متنوع دانست که در پی ایجاد ارزش افزوده برای ذی نفعان است. در این بازار مشخصا، انواع دارایی های مالی مثل سهام شرکت ها و یا اوراق مشارکت خرید و فروش م یشود. در بورس همچنین نهادهای نظارتی گوناگونی بر نحوه معاملات و پذیرش شرکت ها نظارت دارند و بسیاری از افراد هم به عنوان اشخاص حقیقی در این بازار فعالیت می کنند.
ویژگی اصلی بورس اوراق بهادار تهران حمایت قانونی از صاحبان منابع پس اندازی و وجود باید و نبایدهای قانونی برای متقاضیان سرمایه به شمار می رود. بازار بورس چند نوع دارد؛ بازار اول و بازار دوم که بازار اول هم از تابلوی اصلی و فرعی برخوردار است ولی لازم نیست خودتان را گیج کنید و در بند انواع مختلف هر بورس باشید، چرا که تنها ماهیت آن ها را درک کنید کفایت می کند و در صورت سرمایه گذاری سنگین در بخش های مختلف، بهتر است دقیق تر این مفاهیم را یاد گرفته باشید ولی در حال حاضر خودتان را اذیت نکنید.
پذیرش شرکت ها در هر کدام از این بازارها از شرایط مخصوص به خود برخوردار است؛ شرایطی مثل داشتن سرمایه لازم، شفافیت صورت انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی های مالی، حداقل تعداد سهامداران که در زمان پذیرش شرکت ها این شرایط مورد بررسی قرار خواهد گرفت. امروزه معامله های بازار بورس از ساعت ۹ تا ۱۲:۳۰ روزهای شنبه تا چهارشنبه هر هفته و با دامنه نوسان ۵ درصد انجام می شوند و از ساعت ۸:۳۰ تا ۹ پیش گشایش بازار بوده و ثبت سفارش صورت می پذیرد.
البته بورس در روزهای تعطیل رسمی، تعطیل است. این را در نظر داشته باشید که به منظور معامله در بورس بی گدار به آب نزنید و حتما به مبانی تحلیل تکنیکال نیز توجه داشته باشید. بازار بورس خود به دو بازار اول و دوم تقسیم بندی می شود، تفاوت این دو بازار در قوانین آن ها است. به صورتی که یک شرکت برای ثبت در تابلوی بازار اول باید قوانین سخت گیرانه تری را نسبت به بازار دوم پشت سر بگذارد. برای نخستین بار سوالات پرتکرار در بازار بورس را می توانید در این مقاله به صورت کاملا رایگان مطالعه نمایید و مطمئن باشید که بسیاری از این سوالات، سوالات شخص شما نیز هست.
۲) بورس کالا
بورس کالا یکی دیگر از انواع بازار بورس در ایران است و همان طور که از نام آن مشخص است، شما قادرید در این بازار سهام کالاهای گوناگون را مورد معامله قرار دهید. در حقیقت بورس کالا، بازار منسجمی به حساب می آید که بسیاری از عرضه کنندگان، کالای خود را عرضه می کنند و کالای مربوطه بعد از بررسی های کارشناسی و قیمت گذاری به وسیله کارشناسان بورس کالا، به خریداران عرضه می شود. در این بازار به صورت معمول کالاهای خام و فرآوری نشده مثل فلزات، پنبه، گندم، برنج، زعفران و … خرید و فروش می شوند. یکی از مزایای بورس کالا، وجود نهادهای نظارتی و تنظیم کننده بازار می باشد که بدین شکل همه تولیدکنندگان، مصرف کنندگان و تاجرین کالا، از مزایای قوانین و مقررات حاکم بر بورس برخوردار خواهند شد.
این بورس برای افرادی که قصد دارند از ريسک نوسان كاذب قيمت ها در امان باشند یا برعکس، از نوسانات قيمت استفاده نمایند و سود بیشتری ببرند، پیشنهاد می شود. انواع بازارها، قراردادها و اوراق قابل معامله در بورس کالای ایران عبارت اند از؛ قرارداد نقدی، قرارداد سلف، قرارداد نسیه، قرارداد آتی، قرارداد سلف استاندارد، قراردادهای اختیار معامله، صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر طلا و گواهی سپرده کالایی که در مطالب گوناگونی سعی بر آشنایی کلی با آن ها داشتیم.
۳) بورس انرژی
بورس انرژی به عنوان یک بورس کالایی است که قابلیت انجام معاملات حامل های انرژی و اوراق بهادار مبتنی بر کالاهای مذکور در آن وجود دارد. منظور از حامل های انرژی نفت، گاز، برق و سایر حامل های انرژی است. بورس انرژی ایران در اسفند ماه سال ۹۱ و با هدف ایجاد بازاری شفاف، کارآمد، با نقد شوندگی و رقابت پذیری بالا، کشف قیمت منصفانه و انحصار زدایی در بازار معاملات حوزه انرژی تشکیل شد. بورس انرژی به عنوان چهارمین بورس کشور برای عرضه محصولات نفت و مشتقات نفتی، برق، گاز طبیعی، زغال سنگ، حق آلودگی و دیگر حامل های انرژی ایجاد شد.
بورس انرژی از دو بازار فعال فیزیکی و مشتقه برخوردار می باشد که امکان دارد قابلیت های این دو بازار با یکدیگر متفاوت باشند. تفاوت اصلی این دو بازار این است که در بازار فیزیکی کالاها خرید و فروش می شوند اما در بازار مشتقه، اوراق مبتنی بر کالا مورد معامله قرار می گیرند. مشتریان حقیقی در بازار فیزیکی نمی توانند خرید انجام دهند و تنها در بازار مشتقه قادرند نسبت به خرید اوراق اقدام نمایند. در معاملات این بازار ۱۰ یا ۲۰ درصد قیمت معامله به شکل پیش پرداخت از مشتری اخذ می گردد و مابقی آن برای کالاهای داخلی تا ۳ روز کاری و برای کالاهای بازار بین الملل تا ۵ روز کاری بعد دریافت خواهد شد.
به صورت خلاصه باید گفت که انجام معامله در بورس انرژی شرایط خاصی دارد و مشتریان حقیقی نمی انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی توانند در بازار فعالیت کنند. عرضهکنندگان و خریداران در این بازار شرایط خاصی دارند و مدارک مورد نیاز به منظور دریافت کد معاملاتی نیز بسیار متفاوت تر از مدارک لازم برای دریافت کد بورسی و معاملات سهام و اوراق بهادار می باشد. اگر دوست دارید بدانید نحوه معامله در بورس انرژی ایران چگونه است این مطلب شما را به بهترین شکل راهنمایی می کند.
۴) بازار فرابورس
یکی دیگر از انواع بازار های بورس در ایران بازار فرابورس می باشد که مقدمات به وجود آمدن آن در سال ۱۳۸۴ فراهم شد و بعد از ۳ سال و با هدف ساماندهی بازارهای خارج از بورس، فرابورس ایران به عنوان یکی از بورس های رسمی کشور فعالیت های خود را آغاز کرد. همان طور که گفتیم، پذیرفته شدن در بازار بورس شرایط و قوانین خاصی دارد. چنانچه شرکتی شرایط قانونی حضور در بازار بورس را نداشته باشد، اما تمایل به عرضه سهام خود داشته باشد، می تواند در بازار فرابورس فعالیت نماید.
از همین روی شرکت هایی که شفافیت عملکردی ضعیف تری دارند، در بازار فرابورس فعالیت می کنند که ریسک معاملات سهام این شرکت ها را هم بیشتر می کند. بازار فرابورس ایران به عنوان یکی از ارکان بازار سرمایه، از ۵ بازار کارآمد برخوردار می باشد؛ بازار اول، دوم، سوم، بازار پایه و بازار ابزارهای مالی نوین از انواع بازار فرابورس هستند که مطابق با شرایط خاص هر شرکت و اوراق بهادار، امر پذیرش انجام خواهد گرفت.
البته چنانچه هر یک از سهام بازار پایه به مدت ۳ روز متوالی صف های خرید یا فروش داشته باشند، بازه نوسان هر کدام از تابلوهای زرد، نارنجی و قرمز برای روز معاملاتی بعد تغییر می کنند و به ترتیب ۵، ۴ و ۵ درصد خواهند شد. فرابورس برای افراد مبتدی بازار ریسک داری به حساب می آید و تنوع سرمایه گذاری، اطمینان از محل سرمایه گذاری، معافیت مالیاتی، حق خرید سهام جدید و نوسانات روزانه قیمت سهام از قابلیت های این بازار به شمار می رود. معاملات سهام در بازار فرابورس نیز از شنبه تا چهارشنبه، ساعت ۹ صبح تا ۱۲:۳۰ صورت می پذیرد. البته از ساعت ۸٫۳۰ تا ۹ صبح امکان سفارش گذاری وجود دارد و شرایط زمانی خرید و فروش در این بازار، با بازار بورس یکسان می باشد.
نتیجه گیری و کلام پایانی
بازار بورس یکی از بازارهای حائز اهمیت در بخش اقتصادی هر کشوری به حساب می آید. بازار بورس بازاری یکپارچه به منظور معامله سهام شرکت ها و اوراق گوناگون مثل؛ اوراق اختیار فروش تبعی، اوراق بدهی، اوراق تسه و … می باشد. مطابق با اهداف، دارایی و قوانینی که وجود دارد بازار بورس به چند بازار تقسیم می شود. چنانچه بخواهیم در مورد انواع بازارهای بورس ایران صحبت کنیم، باید این را در نظر داشت که بازار بورس در ایران به ۴ بازار عمده بورس اوراق بهادار، فرابورس، کالا و انرژی تقسیم بندی می شود که هر کدام از شرایط پذیرش و انجام معاملات مخصوص به خود برخوردارند.
در بازار بورس و فرابورس، سهام و حق تقدم سهام شرکت ها پذیرش می شود. بازار کالا فرصتی را برای معاملات کالاهای تعیین شده برای متقاضیان آن فراهم کرده است و بازار انرژی، بازاری برای معاملات حامل های انرژی و برق می باشد. هدف بازارهای بورس تسهیل کردن انجام معاملات، شفافیت معاملات و تامین نقدینگی می باشد، لذا افراد می توانند مطابق با اهدافی که در سر دارند، در بازارهای گوناگون بورس، فعالیت خود را آغاز نمایند. در انتها امیدوارم به بهترین شک با انواع بورس در بازار سرمایه آشنا شده باشید.
همان طور که در ابتدای مطلب قول دادیم، در این مطلب به زبان ساده با انواع بازارهای بورس اوراق بهادار آشنا شدیم.
همچنین اگر دوست دارید اصول سرمایه گذاری بلند مدت در بورس را یاد بگیرید، این مطلب شما را به بهترین صورت راهنمایی می کند.
در حال حاضر قادرید انواع بازار در بورس را نام ببرید و ماهیت هر کدام را مختصرا توضیح دهید؟
تفاوت سفارش های استاپ و لیمیت چیست؟ انواع سفارش های خرید و فروش در بازار رمزارز
گستردگی بازار ارزهای دیجیتال باعث شده است امکانات متنوعی از سوی ارائه کنندگان خدمات در اختیار کاربران قرار گیرد. این خدمات با توجه به انواع نیازها و سلیقه های موجود در بازار تنوع می یابد. در این بازار گسترده و در میان امکانات متنوع، برای خرید و فروش رمزارزها راه های مختلفی وجود دارد. یکی از محبوب ترین و گسترده ترین ابزارهای خرید و فروش رمزارزها، صرافی ها هستند.
صرافی ها انواع مختلفی از سفارش های خرید و فروش را برای انجام معاملات در اختیار کاربران قرار می دهند که یادگیری آن ها برای معامله گران ضروری است. در این مقاله به بررسی تفاوت سفارش های استاپ و لیمیت (stop order / limit order) در سفارش های خرید و فروش می پردازیم.
در بازار ارزهای دیجیتال همه چیز بر روی یک عمل ساده بنا شده است: خرید و فروش رمزارزها. اما همین عمل ساده در بازاری به گستردگی جهان و با صدها میلیون کاربر با افکار و سلیقه های مختلف پیچیدگی های خاصی پیدا می کند. صرافی ها با توجه به ماهیت پرنوسان رمزارزها و شبانه روزی بودن معاملات رمزارزی، بسته به سیاست خود و نیاز کاربرانشان امکانات ویژه ای برای معامله گران فراهم می کنند.
همه امکانات صرافی ها نیز در نهایت به همان عمل خرید و فروش برمی گردد که براساس سفارش معامله گران انجام می پذیرد. اما برای تامین نیازهای معامله گران، قابلیت های خاصی به امکان سفارش دهی خرید و فروش افزوده شده است.
معامله گران، به ویژه کسانی که معاملات متعدد روزانه انجام می دهند، باید با این قابلیت ها و مفاهیمی که برای کار به آن ها نیاز است به صورت کامل آشنایی داشته باشند تا دچار زیان نگردند؛ چراکه هر یک از این قابلیت ها و مفاهیم سفارش خرید و فروش در وضعیت خاصی از بازار و برای هدف ویژه ای استفاده می شود.
انواع سفارش ها
در یک دسته بندی کلی، همه سفارش های خرید و فروش را می توان به دو نوع تقسیم کرد. سفارش های بازار (Market Order) و سفارش های مشروط. سفارش های بازار در واقع ساده ترین نوع معامله است. در این نوع سفارش، معامله گر سفارش خرید یا فروش یک رمزارز خاص را ثبت می کند و صرافی در همان لحظه بهترین گزینه موجود را براساس آخرین قیمت معامله شده آن رمزارز انجام می دهد.
این انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی نوع سفارش ها بیشتر زمانی کاربرد دارد که معامله گر شخصا در حال رصد بازار و بررسی نمودارها است و زمانی که ورود به بازار یا خروج از آن را تشخیص می دهد، فورا اقدام به انجام معامله می کند. یکی دیگر از کاربردهای این روش زمانی است که کسی قصد سرمایه گذاری طولانی مدت، مثلا چند ماهه یا حتی چند ساله دارد، و نوسانات کوتاه مدت برای او اهمیتی ندارد.
اما گاهی اوقات معامله گران پرکار به دلیل شرایط خاصی نیاز به ثبت سفارش های مشروط پیدا می کنند. بازار رمزارزها یک بازار شبانه روزی است و زمانی که معامله گر در خواب است، ممکن است دارایی رمزارزی او ناگهان دهها درصد سقوط کند. یا اینکه رمزارز مورد رصد او ناگهان صعود کند و او از فرصت خرید جا بماند. همچنین گاهی ممکن است معامله گران به دلیل مسافرت یا تعطیلات امکان رصد بازار را نداشته باشند.
در چنین مواقعی، معامله گران برای اینکه از کسب سود افزایش قیمت عقب نمانند و یا در سقوط های ناگهانی دچار زیان های جبران ناپذیر نگردند، اقدام به ثبت سفارش های مشروط می کنند.
سفارش های استاپ و لیمیت
سفارش های مشروط نیز به نوبه خود دو دسته بندی کلی دارند: استاپ (stop order) و لیمیت (limit order).
سفارش های استاپ به این صورت است که معامله گر قیمت خاصی را به عنوان قیمت استاپ (stop price) تعیین می کند. وقتی رمزارز مورد نظر به آن قیمت رسید، سفارش استاپ فعال و تبدیل به یک سفارش بازار می شود. بیشترین کاربرد این نوع سفارش، برای جلوگیری از ضرر بیشتر است.
سفارش لیمیت نیز به این صورت است که معامله گر یک قیمت (limit price) را برای محدود کردن سفارش خود تعیین می کند. سفارش زمانی اجرا می شود که رمزارز مورد نظر به قیمت تعیین شده و یا قیمتی بهتر از آن رسیده باشد. اگر سفارش خرید باشد، وقتی اجرا می شود که قیمت رمزارز مساوی یا کمتر از قیمت لیمیت باشد.
اما اگر سفارش فروش باشد، وقتی اجرا می شود که قیمت رمزارز مساوی یا بیشتر از قیمت لیمیت باشد.
سفارش های لیمیت و استاپ دو تفاوت اساسی دارد. تفاوت اول این است که سفارش های استاپ در دفتر سفارشات صرافی قابل مشاهده نیست تا زمانی که رمزارز مورد نظر به قیمت تعیین شده برسد. آنگاه این سفارش فعال شده و در دفتر سفارشات مشاهده می شود. اما سفارش های لیمیت از لحظه ای که ثبت می شود به عنوان سفارش فعال وارد دفتر سفارشات شده و قابل مشاهده است.
تفاوت دوم این است که سفارش استاپ از یک قیمت تعیین شده برای فعال شدن سفارش استفاده می کند. یعنی وقتی رمزارز به قیمت تعیین شده رسید، این سفارش به عنوان سفارش بازار فعال می شود. اما در سفارش لیمیت، یک قیمت به عنوان حداقل قیمت مطلوب تعیین می گردد. یعنی وقتی رمزارز به آن قیمت یا بهتر از آن رسید سفارش انجام می شود.
انواع سفارش های خرید
با توضیحاتی که در بالا گفته شد، درک تفاوت سفارش های Buy Stop و Buy Limit آسان تر می شود. برای درک بهتر مطلب باید به هدف سفارش خرید نیز توجه داشت. اساسا خرید رمزارز با هدف کسب سود انجام می گیرد. یعنی معامله گر یک رمزارز را خریداری می کند تا در قیمت بالاتر بفروشد و از تفاوت قیمت خرید و قیمت فروش سود کند.
با این توصیف، روند بازار در تعیین قیمت خرید بسیار موثر است. یعنی اگر بازار رو به صعود باشد، نوع خرید معامله گر به یک شکل خواهد بود، وقتی بازار نزولی باشد به شکلی دیگر. معامله گران برای تشخیص صعودی یا نزولی بودن بازار از سطوح مقاومت و حمایت استفاده می کنند.
به این معنی که اگر قیمت از سطح مقاومت بالاتر رود، احتمالا بازار در حال صعود و تبدیل به بازار گاوی است. اما اگر قیمت از سطح حمایت افت کرد، به این معنا است که احتمالا بازار نزولی و وارد وضعیت خرسی می شود.
درک این مسئله در سفارش های استاپ و لیمیت که بیشتر توسط معامله گران حرفه ای استفاده می شود، بسیار مهم است. چرا که اساسا این نوع سفارش ها برای عقب نماندن از بازار، جلوگیری از زیان و یا جا نماندن از کسب سود بیشتر طراحی شده است.
تفاوت Buy Stop و Buy Limit
تفاوت این دو نوع سفارش در این است که سفارش Buy Stop در حالت عادی فعال نیست، اما وقتی قیمت به میزان تعیین شده توسط معامله گر رسید، سفارش فعال شده و در اولین معامله قابل دسترس انجام می شود.
سفارش Buy Limit نیز به این شکل است که وقتی معامله گر قیمت لیمیت مورد نظر خود را تعیین می کند و سفارش ثبت می شود، از همان لحظه این سفارش فعال است. وقتی قیمت رمزارز به قیمت مورد نظر یا کمتر از آن رسید، معامله انجام می شود.
یک تفاوت مهم در این دو نوع سفارش این است که در سفارش استاپ ممکن است قیمتی که معامله در آن انجام می شود بالاتر از قیمت استاپ باشد. علت این مسئله این است که قیمت استاپ در واقع فعال کننده سفارش است. یعنی وقتی رمزارز موردنظر به قیمت تعیین شده رسید، سفارش به عنوان سفارش بازار فعال می شود.
ممکن است از لحظه فعال شدن سفارش Buy Stop تا لحظه انجام آن، قیمت رمزارز موردنظر کمی بالاتر رود.
اما سفارش Buy Limit مشروط به این است که قیمت رمزارز در سطح انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی تعیین شده یا پایین تر از آن باشد. یعنی وقتی قیمت ارز دیجیتال موردنظر به سطح تعیین شده یا پایین تر از آن افت کرد، آنگاه معامله انجام می شود و در غیر این صورت انجام نخواهد شد.
تفاوت دیگر این دو سفارش در وضعیت بازار است. سفارش Buy Stop زمانی استفاده می شود که احتمال صعودی شدن بازار وجود دارد. معامله گر یک سطح مقاومت در نظر دارد و معتقد است که اگر قیمت رمزارز مورد نظر بتواند انواع سفارش گذاری در بازارهای مالی آن سطح را شکسته و بالاتر برود، احتمالا تا قیمت خاصی نیز افزایش خواهد یافت.
به عنوان مثال، رمزارز X اکنون در سطح قیمتی 50 دلار است، و نظر معامله گر این است که اگر این ارز سطح مقاومت 52 دلار را بشکند، تا 65 دلار بالا خواهد رفت. آنگاه معامله گر یک سفارش Buy Stop تنظیم می کند که قیمت استاپ در آن 52 دلار است. اگر قیمت بالاتر از 52 دلار برود، آنگاه سفارش او فعال و اجرا می شود. چنین وضعیتی بیشتر زمانی است که احتمال صعودی بودن بازار بیشتر است و معامله گر نمی خواهد فرصت سود را از دست بدهد.
سفارش Buy Limit نیز زمانی ثبت می شود که احتمال برگشت بازار از حالت نزولی وجود دارد. معامله گر قیمتی را به عنوان لیمیت تعیین می کند و وقتی قیمت رمزارز به آن سطح یا پایین تر از آن رسید، معامله انجام می شود.
انواع سفارش های فروش
توضیحاتی که درباره سفارش های خرید ارائه شد، با اندک تفاوتی در جزئیات برای سفارش خرید نیز صدق می کند. معامله گران معمولا از فروش رمزارز دو هدف را دنبال می کنند. گاهی اوقات فروش زمانی صورت می گیرد که رمزارز از قیمت خرید آن به مقدار مطلوب معامله گر بالاتر رفته و او آن را می فروشد تا از تفاوت قیمت خرید و فروش سود کند که به این نوع معامله لانگ (long) می گویند.
اما هدف دیگری هم توسط معامله گران از فروش ارزهای دیجیتال دنبال می شود که البته بیشتر مختص معامله گران باتجربه و حرفه ای است. در این روش که به آن شورت (short) می گویند، معامله گر با این پیش بینی که قیمت رمزارز مورد نظر افت خواهد کرد، دارایی رمزارزی خود یا بخشی از آن را می فروشد و سپس، زمانی که قیمت به میزان مطلوبی پایین آمد، بار دیگر اقدام به خرید همان رمزارز می کند تا مقدار بیشتری از همان رمزارز را به دست آورد. یعنی سود او از این معامله، واحدهای بیشتری از آن رمزارز بوده است.
همانطور که می توان از توضیح این دو نوع معامله فهمید، هر یک از این معاملات بیشتر ویژه یکی از انواع بازارهای صعودی یا نزولی است. معاملات لانگ بیشتر در بازار صعودی (گاوی) و شورت در بازار نزولی (خرسی) انجام می شود. با این حال، ممکن است معامله گران از صعود کوتاه مدت در بازار خرسی یا نزول کوتاه مدت در بازار گاوی نیز برای این معاملات استفاده کنند.
پیشتر درباره نحوه تشخیص روند صعودی و نزولی توضیح دادیم. معامله گران در سفارش های خرید نیز پس از تشخیص سطوح مقاومت و حمایت اقدام به تنظیم سفارش خود می کنند. به این معنی که اگر قیمت از سطح مقاومت بالاتر رود، احتمالا روند صعودی در پیش است و اگر قیمت از سطح حمایت افت کند، روند نزولی محتمل است.
تفاوت Sell Stop و Sell Limit
تفاوت سفارش های Sell Stop و Sell Limit نیز مانند تفاوت سفارش های خرید است. Sell Stop در زمان ثبت سفارش فعال نمی شود، بلکه وقتی قیمت به حد تعیین شده رسید، فعال و تبدیل به سفارش بازار می شود. اما سفارش Sell Limit از همان لحظه ثبت فعال می شود و وقتی قیمت به حد تعیین شده یا کمتر از آن رسید معامله انجام می شود.
سفارش Sell Stop که به آن Stop-Loss یا توقف ضرر هم می گویند، زمانی به کار می رود که معامله گر تشخیص داده احتمالا یک روند نزولی در پیش است و برای جلوگیری از ضرر اقدام به تنظیم این سفارش می کند.
برای این کار، معامله گر یک قیمت استاپ تعیین می کند که به تشخیص او سطح حمایت است. اگر قیمت رمزارز موردنظر به آن حد رسید، سفارش فعال می شود و اولین معامله در دسترس انجام می گیرد. باید توجه داشت که در این نوع سفارش این احتمال وجود دارد که قیمت فروش انجام شده کمی پایین تر از قیمت استاپ تعیین شده باشد.
سفارش Sell Limit نیز به این صورت است که معامله گر یک قیمت را به عنوان لیمیت تعیین می کند. قیمت لیمیت می تواند قیمت هدفی باشد که از نظر معامله گر سقف میزان رشد رمزارز مورد نظر است. پس از آنکه سفارش ثبت شد، وقتی قیمت به حد لیمیت یا بالاتر از آن برسد، فروش انجام می شود. این سفارش بیشتر در روندهای صعودی مورد استفاده قرار می گیرد.
به عنوان مثال، رمزارز X اکنون در سطح قیمتی 50 دلار است، و نظر معامله گر این است که اگر این ارز سطح حمایت 48 دلار را نقض کند تا 35 دلار افت خواهد کرد. آنگاه معامله گر برای جلوگیری از ضرر بیشتر و یا با هدف انجام یک معامله شورت، یک سفارش Sell Stop تنظیم می کند که قیمت استاپ آن 48 دلار یا کمی پایین تر است. وقتی رمزارز X به آن قیمت برسد، معامله فروش با اولین قیمت در دسترس انجام می شود.
در مورد Sell Limit هم می توان این مثال را تصور کرد که معامله گر احتمال می دهد رمزارز X تا قیمت خاصی رشد خواهد کرد که به آن قیمت هدف می گویند. آنگاه معامله گر یک سفارش Sell Limit تنظیم می کند و قیمت لیمیت را کمی پایین تر از قیمت هدف تنظیم می کند. وقتی رمزارز X به قیمت لیمیت برسد، معامله فروش در آن قیمت یا بالاتر از آن انجام می گیرد.
نتیجه گیری
سفارش های خرید و فروش رمزارز در صرافی ها به طور کلی دو دسته هستند. سفارش بازار به سفارش هایی گفته می شود که در همان لحظه ثبت، معامله در بهترین قیمت موجود انجام می شود. اما سفارش های محدود وقتی انجام می شود که شرایط قیمتی تعیین شده توسط معامله گر وجود داشته باشد.
سفارش های مشروط دو نوع است. سفارش های لیمیت به این شکل است که معامله گر یک قیمت لیمیت را تعیین می کند و وقتی قیمت رمزارز به آن سطح یا بهتر از آن رسید معامله انجام می شود.
اما سفارش های استاپ به این صورت است که سفارش تنها زمانی فعال می شود که قیمت رمزارز به قیمت استاپ تعیین شده توسط معامله گر رسیده باشد. در این هنگام سفارش فعال شده و مانند سفارش بازار با اولین قیمت موجود انجام می شود.
وقتی معامله گر سفارش Buy Stop ثبت می کند، وقتی رمزارز به قیمت استاپ برسد، سفارش فعال شده و اولین پیشنهاد در دسترس که البته ممکن است قیمتش بالاتر از قیمت استاپ باشد، انجام می شود. اما اگر سفارش Buy Limit ثبت شود، وقتی قیمت رمزارز به قیمت لیمیت یا پایین تر از آن برسد معامله انجام می شود.
سفارش Buy Stop بیشتر زمانی انجام می شود که احتمال صعودی شدت و شکست سطح مقاومت وجود دارد.
اما سفارش Buy Limit بیشتر برای مواقعی است که بازار نزولی است و احتمال بازگشت به روند صعودی وجود دارد.
در سفارش Sell Stop، وقتی رمزارز مورد نظر به قیمت استاپ برسد، سفارش فعال شده و با اولین قیمت در دسترس معامله انجام می گیرد. این نوع سفارش بیشتر در بازار نزولی کاربرد دارد.
سفارش Sell Limit همان زمانی استفاده می شود که معامله یک قیمت هدف را در نظر گرفته و در ثبت سفارش آن را به عنوان قیمت لیمیت انتخاب می کند. وقتی رمزارز به این قیمت یا بالاتر از آن برسد، فروش انجام می شود.
منابع: Investopedia.com، tradingview.com، perfecttrendssystem.com، diffen.com
دیدگاه شما