ارز فیات یا استاندارد طلا؟

در یادداشتی که برای مشتریان ارسال شده، استراتژیست‌های غول بانکداری وال استریت یعنی JPMorgan پیشنهاد کرده‌اند که تخصیص 1 درصد از سبد سرمایه گذاری به بیت‌کوین می‌تواند دارایی های سرمایه گذاران را در برابر تورم ایمن کند.سرمایه گذار میلیاردر کارل ایکان نیز بیت کوین را به عنوان یک محافظ در برابر تورم تایید کرده است.

استاندارد طلا، خوب یا بد

در استاندارد طلای کلاسیک قرن نوزدهم، عرضه پول داخلی به طور مستقیم به موجودی طلای هر کشور گره می‌خورد.

در استاندارد طلای کلاسیک قرن نوزدهم، عرضه پول داخلی به طور مستقیم به موجودی طلای هر کشور گره می‌خورد. کشورهای با کسری تراز تجاری، کشورهایی هستند که پولی را که در خارج از کشور برای خرید کالاهای خارجی پرداخت می‌کنند نسبت به پولی که آنها از محل صادرات دریافت می‌کنند بیشتر است؛ این کشورها بعد از مدتی متوجه می‌شوند ارز فیات یا استاندارد طلا؟ که عرضه پولشان به طور خودکار منقبض شده است که این خود قیمت‌های داخلی آنها را کاهش می‌دهد. با کاهش قیمت‌ها، صادرات این کشورها به سرعت برای کشورهای خارجی جذاب‌تر می‌شود، در حالی که واردات گران‌تر می‌شوند، که می‌تواند این کسری را از بین ببرد. بر اساس این سیستم ظریف، عدم توازن‌های جهانی به صورت خودکار به وسیله انبساط اعتباری در کشورهای دچار مازاد تجاری و انقباض اعتباری در کشورهای دچار کسری مهار می‌شود. نرخ‌های مبادلاتی (ارز) تثبیت می‌شود، و هر گونه انحرافی در قیمت‌های داخلی از قیمت جهانی طلا، ماشه صادرات و یا واردات طلای فیزیکی را می‌کشد. کشورهای دچار کسری تجاری از مصرف بخشی از تولیدات‌شان برای صادرات منع می‌شوند، که این خود می‌تواند مجدداً بازارهایشان را به توازن برساند.

استانداردهای طلا موضوعی است که بارها مطرح شده، با این حال تعداد کمی از آنها موفق به نظر می‌رسد. در قرن گذشته، صفوفی از استانداردهای طلا و استانداردهای تبادل طلا، در احیای چالش‌های جنگ جهانی اول، تلاطم‌های اقتصادی بین دو جنگ جهانی و ولخرجی‌های ایالات متحده در ویتنام با شکست مواجه شدند. استاندارد اخیر طلا، که در کنفرانس برتون وودز در سال 1944 ایجاد شده بود، در سال 1971 فرو ریخت. مشکلاتی از قبیل احتکار، کاهش ارزش ارز یک‌طرفه و کشورهایی که سراغ نرخ اشتباه می‌رفتند، مانع استقرار استانداردها می‌شوند. سیستم پولی فیات پس از سال 1971 مجدداً معرفی شد؛ این سیستم که به‌جای طلا مبتنی بر یادداشت‌های کاغذی است، مزایای چندی دارد. میلتون فریدمن (اقتصاددان)، به این نتیجه رسید که نگهداری و قانونی کردن یک استاندارد طلا، که به وسیله کنفرانس‌های بی‌پایان بین‌المللی صورت می‌گیرد، غیر‌ممکن بود. با اجازه دادن به بازار برای تعیین نرخ ارز، سیاست‌گذاران آزاد می‌شوند تا به‌جای کسری تجاری روی اهداف اقتصاد ملی متمرکز شوند، و تنها در زمان اختلال دست به دخالت بزنند. دیگران از ترس اینکه بعداً نتیجه این کار جریان فرار سرمایه باشد، در دیدگاه نرخ مبادلاتی (ارز) شناور فریدمن سهیم نمی‌شوند.

در حال حاضر بازگشت به استاندارد طلا به عنوان دارویی برای همه دردهای فزونی‌های اخیر پولی پیشنهاد می‌شود؛ این استاندارد به دلار امکان می‌دهد جایگاه خود را به عنوان ارز ذخیره بین‌المللی حفظ کند. یکی از مشکلات عملی این است که یک استاندارد طلا ممکن است نیاز به طلای بیشتر نسبت به حال حاضر داشته باشد. سایر موانع اجرایی یک استاندارد طلا شامل کسری تجاری قابل ملاحظه ایالات متحده، کوه موازی مازادهای چینی، ارزش‌گذاری کم ارز چین که با دلار میخکوب شده، تنزل ارزش رقابتی دلار در میان رقبای ارزی، و ظهور جناح‌های سیاسی منطقه‌ای مهم است. صادر‌کنندگان ارزهای ذخیره در ایجاد توازن میان اهداف سیاست پولی داخلی با تقاضای ارز ذخیره کشورهای دیگر با این مشکل مواجه می‌شوند؛ این مشکل «تناقض تریفینگ» نام گرفت. اگر از اعتماد دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهانی کاسته شود، ایده دیگر جلب نظر طرفداران است که اولین بار توسط جان مینارد کینز (اقتصاددان) در برتون وودز پیشنهاد شد که یک ارز برتر می‌تواند برای توازن‌بخشی به جریانات بین‌المللی سرمایه‌ای ایجاد شود. اما با وجود شور و شوق چینی، اجماع چندانی بر چنین تغییر بزرگی وجود ندارد. اما از سال 1971 طلا همواره بخش مهمی از پرتفوی ذخایر بانک‌های مرکزی بوده است؛ این بانک‌ها در حال حاضر مالک 29500 تن طلا هستند. از حدود ابتدای قرن جاری بسیاری از بانک‌های مرکزی بدهی‌های مستقل را ترجیح دادند و با فروش ارزان از شر دارایی‌های طلای خود خلاص شدند. اما اخیراً، بانک‌های مرکزی به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به خریداران عمده طلا تبدیل شده‌اند.

یک بحث این است که طلا در حال حاضر بیشتر شبیه چیزی همچون پول است، که حتی بدون یک استاندارد رسمی طلا نیز به عنوان منبعی از ارزش و واسطه‌ای در مبادلات مورد استفاده قرار می‌گیرد. بحث اینکه طلا همان پول است، نشان می‌دهد که قیمت‌ها زمانی که به طلا اندازه‌گیری می‌شوند، ثابت هستند. در مطالعه‌ای به این نتیجه رسیدند که درباره طلا به عنوان سپری در برابر تورم مبالغه شده است. دیگران پیشنهاد کرده‌اند که قیمت طلا باید به مقدار کل پول در گردش مرتبط باشد؛ مقدار کل پول در گردش بر اندازه موجودی طلا تقسیم می‌شود و اندازه موجودی طلا نیز باعث می‌شود قیمت سایه‌ای طلا به حدود10هزار دلار در هر اونس برای ایالات متحده برسد. اما این معیارها اسیر تاریخ و سیاست هستند. به احتمال زیاد نرخی در عرضه پولی ثابت تحمل می‌شود که از غریزه ولخرجی طبیعی انسانی جلوگیری کند.

ارز فیات یا استاندارد طلا؟

درباره ما

ما در اینوست لند، با بهره مندی از تیمی متشکل از متخصصان حوزه آی تی و اقتصاد، با بررسی و رصد روزانه ده ها رمز ارز، بهترین پیشنهادات را خدمت شما جهت سرمایه گذاری های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت ارائه ارز فیات یا استاندارد طلا؟ خواهیم داد.

تماس با ما

نگاهی کلی بر ارز رایج فیات

ارز فیات (Fiat Money) چیست؟

به عبارت ساده، پول فیات یک ارز قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده دریافت می کند. بنابراین میزان ارزش یک ارز فیات بستگی به میزان قدرت ارز فیات یا استاندارد طلا؟ دولت و یا کشور صادرکننده آن دارد.

سیستم پول نقد در اکثر کشورهای دنیا، به منظور خرید کالا، دریافت خدمات، سرمایه گذاری و پس انداز استفاده شده و در واقع جایگزینی برای استاندارد طلا و دیگر سیستم های مبتنی بر کالا به شمار می رود.

ارز فیات Fiat چیست؟

ارز فیات(Fiat) یا پول فیات به عنوان پول قانونی شناخته می شود که ارزشش را از دولتی که آن را صادر کرده است می گیرد. پول فیات شامل پول کاغذی و سکه بوده و ارزش ان همانطور که گفته شد توسط دولتی که آن را چاپ می کند مشخص می شود. واژه فیات از یک واژه لاتین به همین نام گرفته شده است. کشورهای جهان از پول فیات به جای مبادلات پایاپای و کالای فیزیکی برای ارائه خدمات خرید کالا، سرمایه گذاری و سپرده گذاری استفاده می نمایند. ارز فیات را می توان جایگزین مناسبی برای استاندارد طلا و پول کالایی در نظر گرفت.

درواقع fiat یک ارز دولتی است که توسط کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نشده، بلکه ارزشش از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده، نشأت می گیرد. اکثر ارزهای کاغذی مدرن ارزهای فیات هستند، از جمله دلار آمریکا، یورو، پوند و دیگر ارزهای مهم جهانی. ارز فیات به بانک های مرکزی کشورها امکان کنترل بیشتری بر اقتصادشان می‌دهد، زیرا آن ها می توانند مقدار چاپ پول را کنترل کنند. ارزهای فیات فقط دارای ارزش هستند و ارز فیات یا استاندارد طلا؟ ارز فیات یا استاندارد طلا؟ دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ ابزاری برای تأمین پول به خودی خود وجود ندارد.

یکی از مخاطرات اصلی که پول های کاغذی مانند دلار دارند این است که کشورها در چاپ و عرضه آن ها زیاده روی کرده و باعث ایجاد تورم در اقتصاد شوند.

منشأ پیدایش پول فیات

انسان ها قبل از آن که سیستم اقتصاد به صورت امروزی و به طور پیچیده ای شکل گرفته باشد، در ابتدا چیزی به عنوان پول نداشتند. برای تبادل بین یکدیگر از کالا استفاده کرده و کالایی را با کالای دیگر بدون در نظر گرفتن ارزش کالا و تنها براساس نیازشان، مبادله می کردند. به این سیستم مبادله کالا با کالا یا پایاپای گفته می شد. با گذشت زمان و آزمون و خطای سیستم های مختلف مبادله، انسان ها به سیستم سکه طلا و نقره روی آوردند. اولین نمونه سکه ضرب شده در تاریخ ۶۴۰ پیش از میلاد در آناتولی غربی ضرب و مورد استفاده قرار گرفت. با گذشت زمان مردم به مبادله با سکه های طلا و نقره اعتماد کرده و از آن برای داد و ستد استفاده کردند.

اما سابقه اولین چاپ پول فیات به کشور چین باز می گردد که در آن زمان قابل تبدیل به واحدهای پولی دیگر از جمله نقره، طلا و ابریشم بود. در قرن ۱۳ سیستم ارز فیات توسط امپراطوری مغول راه اندازی شد، سیستم پول فیات در قرن ۱۷ وارد قاره اروپا شده و در کشورهای دیگری همچون هلند و سوئد مورد استفاده قرار گرفت. اما از آنجا که سیستم فیات در کشور سوئد با شکست مواجه شد، استاندارد نقره را جایگزین آن کردند. کم کم سیستم ارز فیات به فرانسه نو و همچنین مستعمرات آمریکای شمالی رسید و از این سیستم ارزی برای مبادلات و انتقال دارایی در معاملات استفاده شد. ایالات متحده آمریکا که در ابتدای قرن بیستم مجددا سیستم کالایی را جایگزین پول فیات کرده بود و از سال ۱۹۳۳ به بعد مبادله طلا با پول های کاغذی را متوقف کرده بود، نهایتا در سال ۱۹۷۲ میلادی، (همزمان با ریاست جمهوری ریچارد نیکسون)، با کنارگذاشتن استاندارد طلا از پول فیات برای سیستم پولی خود استفاده کرد.

آنچه که باعث اهمیت ارزهای فیات در جهان شد این بود که دولت ها و بانک های مرکزی به واسطه این ارزها سعی کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات طبیعی توسعه و رکودهای چرخه تجاری محافظت کنند.

تفاوت پول کالایی با پول فیات در ارزش ذاتی آن هاست. پول کالایی دارای ارزش ذاتی بوده و ارزش ذاتی خود را از موادی که از آن ساخته شده است، مانند سکه های طلا و نقره می گیرد. در ارز فیات یا استاندارد طلا؟ مقابل پول Fiat فاقد ارزش ذاتی است. ارزش پول فیات از وعده دولت صادرکننده اش نشات می گیرد.

دلیل شکل گیری ارز فیات بدون پشتوانه چه بود؟

با اینکه سیستم استاندارد طلا توانسته بود بسیاری از مشکلات معاملات تجاری را حل کند و از سوی دیگر هر کسی نیز می توانست به راحتی پول های خود را به طلا تبدیل کند و تجار و بازرگانان از آن برای مبادلات بین المللی استفاده می کردند و با تمام مزیت های دیگر سیستم استاندارد طلا، این سیستم نتوانست ماندگاری خود را حفظ کند. آنچه که به عنوان دلایل عدم ماندگاری سیتم استاندارد طلا عنوان می شود، عبارتند از:

• معدن های جدید طلا به شدت کمیاب شدند.
• مردم طلاهای خود را احتکار کردند و به کمبود آن دامن زدند.
• نرخ طلا که در ابتدا به صورت نرخ ثابتی تعریف شده بود اجرا نشد و به این دلیل نرخ طلا به صورت محاسبه ای باقی ماند.
• با شروع جنگ جهانی ذخایر مالی کشورها با کمبود مواجه شد.

در کنار این عوامل از آنجا که کار با این سیستم نیز به مرور سخت شد، سیستم استاندارد طلا در دهه ۸۰ میلادی از بین رفته و پول های بدون پشتوانه جایگزین آن شد.

مزایای استفاده از پول فیات چیست؟

1. مقرون به صرفه بودن و نیاز به هزینه کمتر برای تولید پول فیات
2. کمبود و نبود ذخایر طلا روی آن اثر ندارد
3. انعطاف پذیری پول فیات در بحران های اقتصادی
4. در اختیار قراردادن قدرت زیاد به دولت ها و بانک های مرکزی در ارزهای فیات با اقتصاد قوی
5. پول فیات اگر بتواند نقش های مورد نیاز اقتصاد یک کشور (یعنی نقش ذخیره ارزش، ارائه حساب عددی و تسهیل مبادله)، را در واحد پولی خود ذخیره کند، می تواند به عنوان یک ارز خوب عمل کند.
6. از پول فیات می توان در مبادلات بین المللی استفاده کرد. چراکه تبدیل به واحد پول تجاری شده است.
7. عرضه پول فیات توسط بانک های مرکزی و دولت ها کنترل می شود (برعکس رمزارزها)و دلیل آن هم این است که پول فیات مانند طلا یک منبع کمیاب یا ثابت نیست. این کنترل عرضه به دولت ها امکان می دهد تا قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را داشته باشند.

معایب استفاده از پول فیات چیست؟

1. تورم: تورم همزمان با تولد پول فیات با آن همراه شد. به همین دلیل تورم موجب شد که آمار افراد فقیر در جامعه افزایش یابد. چرا که تورم به افرادی که حقوق ثابت دارند، ضرر زده و موجب کاهش قدرت خرید آنها می شود.
2. افزایش بیش از حد نقدینگی: زمانی که حجم نقدینگی با میزان تولید کالا و خدمات متناسب نباشد، اعتبار پول های بدون پشتوانه ضرر می کند. چرا که با افزایش نقدینگی، تقاضا نیز افزایش می یابد و اگرعرضه مناسبی برای تأمین این تقاضاها نباشد، تورم افزایش می یابد.
3. از بین رفتن دولت ها: با از بین رفتن دولت ها، پول های بدون پشتوانه در خطر هستند. چون دولت ها هستند که به اعتبار و ارزش پول های بدون پشتوانه کمک می کند. پس اگر دولتی در میان نباشد، ارزش پول ملی از بین خواهد رفت.
4. ایجاد حباب در پول فیات: با توجه به عرضه نامحدود آن توسط دولت ها، فرصت های بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات وجود دارد.
5. وابسته بودن ارزش ارز فیات به سیاست: ارزش پول فیات بستگی به سیاست های مالی و مقررات دولتی توسط دولت صادرکننده اش دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم، حتی تورم بیش از حد یک ارز فیات شود.

چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت می کنند؟

دلیل استفاده اقتصادهای مدرن از fiat انعطاف پذیری و ارائه قدرت مدیریت به دولتمردان کشورهاست که به واسطه این انعطاف پذیری می توانند ارزهای خود را مدیریت کرده، سیاست های پولی را تعیین کرده و بازارهای جهانی باثباتی را ایجاد نمایند.همچنین امکان بانکداری جزء به جزء وجود دارد. به این معنا که به بانک های تجاری اجازه می دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان چند برابر کنند.

چه جایگزینی برای ارز فیات وجود دارد؟

امروزه تقریبا همه کشورها دارای پول قانونی (ارز فیات) هستند. با وجود اینکه شما می توانید طلا و سکه بخرید و بفروشید، اما این سکه ها به ندرت برای خریدهای روزمره استفاده می شوند و بیشتر به عنوان یک دارایی که قابلیت ذخیره سازی دارد استفاده می شوند.

حتی رمزارزهای مانند بیتکوین در دهه گذشته به عنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شده و مورد علاقه و پذیرش قرار گرفته و از اقبال خوبی هم برخوردار بودند، نیز معنای سنتی پول و ارز فیات را ندارند.

ارز فیات و رمزارز با یکدیگر چه ارتباطی دارند؟

هر دو رمزارز و فیات، هیچ گونه پشتوانه فیزیکی مانند طلا ندارند. کنترل این ارز توسط دولت صادرکننده اش انجام می شود، در صورتی که رمزارز ماهیت دارد.

از جمله تفاوت های موجود بین این دو ارز، نحوه تولید پول های جدید در هر یک از این دو سیستم است. به عنوان مثال بیتکوین یا اتریوم نمونه هایی از رمزارزها هستند که در مقایسه با پول فیات که هیچ گونه محدودیتی ندارد، تولید و عرضه محدودی در سکه دارد.

تراکنش در رمزارزها برگشت ناپذیر بوده، در صورتی که در ارزهای فیات این‌ چنین نیست.

از دیگر تفاوت های ارز فیات با رمزارز این است که سیستم ارز فیات قابلیت مبادلات ارزی بزرگتر با نوسان کمتری را دارد. در صورتی که در بازار رمزارز این شرایط کاملاً برعکس است. این ارز فیات یا استاندارد طلا؟ بازار بسیار پر نوسان است.

نتیجه گیری

سابقه پول فیات به قرن ها قبل باز میگردد. کشور چین اولین کشوری بود که پول فیات را چاپ و از آن برای مبادلات استفاده کرد. سیستم پول فیات در کنار تمام مزایایی که برای اقتصاد جوامع ایجاد کرد، از جمله ارز فیات یا استاندارد طلا؟ مقرون به صرفه بودن و هزینه تولید پایین، اما دارای معایبی نیز هست که مهمترین آن تورم است. ارز فیات با رمزارز تفاوت های بسیاری دارد. از جمله اینکه ماهیت رمزارزها غیرمتمرکز بوده و توسط هیچ نهاد ثالث و یا دولتی کنترل نمی شوند.

تورم گذرا نیست!

بیت کوین (BTC) پس از بحران مالی 2008 ایجاد شد و برای حل مشکلات ناشی از سیاست های پولی ضعیف و پراشکال برنامه ریزی شد. خالق این ارز دیجیتال، ساتوشی ناکاموتو، در اواخر سال 2008 گفت که عرضه این ارز دیجیتال «به میزان برنامه ریزی شده» افزایش می یابد که «لزوماً منجر به تورم نمی شود».

نرخ تورم این ارز دیجیتال ثابت شده است و عرضه در گردش آن به 21 میلیون سکه محدود شده است که انتظار می رود تا سال 2140 استخراج شود. تا آن زمان، نرخ تورم BTC به صفر خواهد رسید. در مقابل ارزهای فیات عرضۀ محدودی ندارند و می توانند طبق سیاست پولی بانک های مرکزی در هر کشور چاپ شوند.

یک سیاست پولی انبساطی، مانند سیاستی که در چند سال اخیر توسط اکثر کشورهای جهان دنبال شده است، با هدف گسترش عرضه پول از طریق کاهش نرخ‌های بهره میتواند ارزش پولهایی که یک عمر برای آن کار میکنیم را تحت تاثیر قرار دهد.

در ماه نوامبر2021، تورم در ایالات متحده به بالاترین حد در 30 سال گذشته رسید، در حالی که تورم منطقه یورو بالاترین رقم را در 25 سالی که داده ها در مورد آن جمع آوری شده است، ثبت کرد.

کوین تلگراف برای اظهار نظر در مورد این ارقام با کارشناسان مختلفی در این صنعت تماس گرفت و تقریباً همه آنها انگشت اتهام را به سمت سیاست های پولی انبساطی نشانه رفتند. کریس کلاین، مدیر عملیات و یکی از بنیانگذاران پلتفرم بازنشستگی ارز دیجیتال بیت کوین IRA، در صحبت با کوین تلگراف گفت که تورم گذرا نیست و مردم را مجبور می کند «یک جایگزین برای محافظت از دارایی های خود بیابند».

کلاین خاطرنشان کرد در حالیکه طلا و املاک و مستغلات در گذشته گزینه های قدرتمندی بودند، قیمت املاک و مستغلات اکنون "خارج از نمودار" است در حالی که طلا "برای یک آمریکایی معمولی غیرقابل دسترس است." وی افزود که بیت کوین اکنون راهکار خوبی برای ایمن ماندن از تورم است زیرا مقدارعرضۀ آن را نمیشود مثل ارزهای فیات دستکاری کرد.

مارتا ریس، سرپرست تحقیقات صرافی ارزهای دیجیتال Bequant، در صحبت با کوین تلگراف، اشاره کرد که بازار به سرعت به آخرین ارقام تورم با قیمت گذاری در افزایش احتمالی نرخ بهره از سوی بانک های مرکزی واکنش نشان داد. از نظر ریس، "علت اصلی این تورم بالا افزایش عرضۀ پول است، زیرا تریلیون ها دلار پول جدید بخاطر مسایل ناشی از کرونا چاپ شده است."

از لحاظ تاریخی، طلا به عنوان محافظ در برابر تورم استفاده می شده است. بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اغلب به عنوان "طلای شماره 2" شناخته می شوند زیرا دارای ویژگی هایی هست که می تواند آنرا به نسخۀ دیجیتالی این فلز گرانبها تبدیل کند.

اما از طرف دیگر ارزهای دیجیتال به نوسانات شدید معروف هستند، به طوری که سقوط تا 50٪ در دوره های زمانی کوتاه امری متداول است. این نوع از نوسانات، بسیاری از سؤالات را بر جای گذاشته است که آیا بیت کوین و سایر ارزهای رمزنگاری شده می توانند یک محافظ دربرابر تورم باشند یا خیر؟

در یادداشتی که برای مشتریان ارسال شده، استراتژیست‌های غول بانکداری وال استریت یعنی JPMorgan پیشنهاد کرده‌اند که تخصیص 1 درصد از سبد سرمایه گذاری به بیت‌کوین می‌تواند دارایی های سرمایه گذاران را در برابر تورم ایمن کند.سرمایه گذار میلیاردر کارل ایکان نیز بیت کوین را به عنوان یک محافظ در برابر تورم تایید کرده است.

آدریان کولودی، بنیانگذار صرافی غیرمتمرکز Domination Finance هم در گفتگو با کوین تلگراف، نظر کلاین را در مورد بیت کوین که راه حلی برای تورم است تکرار کرد، اما اشاره کرد که در فضای ارزهای دیجیتال، راه های دیگری برای محافظت در برابر تورم وجود دارد.

کولودی به بخش مالی غیرمتمرکز (DeFi) به عنوان یک جایگزین مناسب اشاره کرد. او پیشنهاد کرد که با استفاده از استیبل کوین ها - ارزهای رمزپایه با مکانیزم کنترل قیمت - و برنامه های کاربردی غیرمتمرکز (DApps)، سرمایه گذاران می توانند از تورم پیشی بگیرند. برای انجام این کار، آنها به سادگی باید راهی برای کسب سود در استیبل کوین های خود پیدا کنند که بالاتر از نرخ تورم سالانه باشد. کولودی گفت:

کریپتو به شما این امکان را می‌دهد تا بتوانید کنترل امور مالی خود را در دست بگیرید و سرنوشت داراییهایتان را به دولت فدرال واگذار نکنید.

وی خاطرنشان کرد که بیت‌کوین به عنوان یک ذخیره‌کننده ارزش نسبت به سایر دارایی‌ها مانند کالاها جذاب‌تر است، زیرا تقاضای رو به رشد تنها با افزایش قیمت‌ها و نه تولید اضافی قابل تامین است.

همچنین اضافه کرد که ارز دیجیتال در "مرحله پذیرش اولیه" است.

وی افزود، بیت کوین به این ترتیب «در برابر رکودهای اقتصادی مقاوم‌تر است، اگرچه در شرایط فروش شدید بازار، احتمالاً در ابتدا با کاهش موقعیت برخی سرمایه‌گذاران در سراسر جهان، روی آن تأثیر می‌گذارد».

بعنوان مثال در اوایل این ماه و در ترکیه بیت کوین پتانسیل خود را به عنوان یک محافظ در برابر تورم نشان داد، درست زمانیکه لیر ترکیه با سقوط آزاد ارزشش بشدت کاهش یافت. البته برخی معتقدند که مردم ترکیه بهتر بود در طلا سرمایه گذاری می کردند.

بیت کوین در سال جاری تاکنون بسیار بهتر از طلا بوده است، زیرا از اوایل ژانویه تاکنون 94 درصد رشد داشته است. در مقایسه، طلا در مدت مشابه بیش از 8 درصد کاهش یافت. پس میبینیم که تا کنون سرمایه‌گذارانی که روی این فلز گرانبها شرط می‌بندند تا در برابر تورم ایمن باشند، از طرف طلا آسیب دیده اند و طلا نتوانسته از آنها در برابر ضرر محافظت کند.

در کوتاه مدت در ترکیه، این فلز گرانبها دقیقاً همان کاری را انجام داد که باید انجام می داد: با حفظ ارزش خود در حالی که لیر سقوط می کرد، از قدرت خرید مردم محافظت کرد.

کولودی در مورد اینکه آیا سرمایه گذاران باید بیت کوین یا طلا را به عنوان محافظ تورم انتخاب کنند، استدلال کرد که «استاندارد بیت کوین و کریپتو» جایگزین بهتری برای ارزهای فیات یا استاندارد طلا است، و اضافه کرد که بی اعتماد بودن و بدون مجوز بودن به برجسته شدن کریپتو کمک می کند.

کاران سود، مدیرعامل و مدیر عامل Cboe Vest، شریک مدیریت دارایی Cboe Global Markets، به کوین تلگراف گفت که شایان ذکر است که تاریخ نسبتاً نوپای بیت کوین "در گذشته به هر دو سمت کاهش یافته است زیرا دوره هایی وجود داشته است که هم بیت کوین و هم تورم وجود داشته است و پشت سر هم بالا و پایین شده اند.

سود افزود که نوسانات ذاتی بیت کوین پتانسیل این را دارد که این حرکت ها را بزرگتر کند. به عنوان مثال، او گفت که اگر سطوح تورم فعلی گذرا ثابت شود و از بالاترین حد خود سقوط کند، بیت کوین "ممکن است به شدت سقوط کند و سرمایه گذاران را در معرض زیان های بالقوه قابل توجهی قرار دهد.

به عنوان یک راه حل، Sood به سرمایه گذارانی که به دنبال استفاده از بیت کوین برای محافظت در برابر تورم هستند، پیشنهاد کرد ممکن است «از دسترسی به قرار گرفتن در معرض بیت کوین از طریق استراتژی که به دنبال مدیریت نوسانات خود بیت کوین است، سود ببرند».

یوری کووالف، مدیر عامل و موسس پلتفرم معاملاتی ارز دیجیتال Zenfuse، در صحبت با کوین تلگراف، گفت که اگرچه سقوط آزاد لیر می‌توانست به معنای شرط‌بندی روی طلا باشد، اما برای سرمایه‌گذاران مستقر در ایالات متحده اینطور نیست:

طلا در سال جاری عملکرد ضعیفی داشته است و 8.6 درصد در برابر دلار کاهش یافته است در حالی که CPI در ایالات متحده 6.2 درصد افزایش یافته است. سرمایه‌گذاران طلا شکست خورده‌اند که روی آن شرط‌بندی کرده‌اند، در حالی که بیت‌کوین تا به امروز 92.3 درصد افزایش یافته است به کسانی که به آن اعتقاد داشتند به عنوان یک محافظ پاداش می‌دهد.

ریس اذعان کرد در حالی که بیت کوین بازده بهتری ارائه می دهد، سرمایه گذاران ممکن است «طلا را در سبد سهام خود طلب کنند، حتی اگر امسال طلا عملکرد خوبی نداشته باشد».

حداقل برای سرمایه گذاران محافظه کارتر، یک سبد متنوع ممکن است راه حل معقولی برای محافظت در برابر تورم باشد، زیرا هنوز مشخص نیست در صورت ادامه افزایش تورم، قیمت بیت کوین چگونه حرکت خواهد کرد.

منبع: کوین تلگراف

ما با هم رشد میکنیم

Together we grow

ارز فیات یا استاندارد طلا؟

سرمایه یا همان پول وسیله‌ای است که مردم در نقاط مختلف جهان از آن به‌عنوان وسیله‌ای برای پرداخت و دریافت یک یا چند کالا و خدمات استفاده می‌کنند. در حال حاضر در تمام دنیا ارزهای مختلفی وجود دارد که طبقه‌بندی‌کردن تمام آن ها کار بسیار دشواری است.

قصد داریم در این مقاله درباره پول کالا (Commodity Mone y) ، ارز فیات (Fiat) و پول نماینده (representative money) بیشتر صحبت کنیم.

منظور از معامله یا همان معاوضه کالا (Barter) چیست؟

بشر از مدت‌ها پیش حتی قبل از پیدایش ارزهای مختلف به این امر آگاه بود که می‌تواند برای تجارت کالای خود را با دیگران معاوضه کند. در واقع در این روش داشتن هیچ سرمایه (پول) خاصی ضروری نبود بلکه اتفاقی که می‌افتد این است که افراد به جابه‌جایی و معاوضه کالا یا خدمات خود با کالا یا خدمات دیگران می‌پردازند. در یک مثال ساده‌تر فرض کنید شما یک کیسه برنج دارید و همسایه شما مقدار زیادی تخم‌مرغ دارد و از طرفی شما نیازمند داشتن مقداری تخم‌مرغ هستید و همسایه شما هم به مقداری برنج نیاز دارد. در این حالت شما در ازای دریافت ۱۰ عدد تخم‌مرغ از همسایه خود به او یک کیلو برنج می‌دهید، در نتیجه هر دوی شما با انجام این معامله به خواسته‌های خود دست پیدا کرده و از این کار رضایت کامل خواهید داشت.

اما در این روش از معامله هرچند داشتن سرمایه برای اجرای معامله امری ضروری نبود اما بازهم اجرای این فرایند به این سادگی‌ها قابل‌اجرا نبود چرا که لازمه این کار وجود نیاز در هر دو طرف است یعنی هم شما و هم طرف مقابل حتماً باید کالا یا خدماتی داشته باشید که شخص مقابل هم به آن نیاز داشته باشد و بلعکس.

معامله پایاپای یا معاوضه-Barter

مفهوم پول کالا (Commodity Money)

اکنون به مفهوم پول کالا می‌پردازیم، در بین جوامع کالاها و مواد اولیه‌ای هستند که دارای ارزش ذاتی هستند (که می‌توان آنها را در واحد پول در نظر گرفت)، این کالاها در طیف گسترده از فلزاتی چون طلا، نقره و…. قرار دارند تا مواد مصرفی مانند برنج، گندم، توتون، قهوه و…. در اینجا در واقع کالا در ارزش سرمایه و جایگاه ارز قرار دارد و از آن به‌جای سرمایه یا همان پول استفاده مشود.

استفاده از کالاها و مواداولیه ارزشمندی مانند طلا، نقره و …در جایگاه پول

پول نماینده (Representative Money) چیست؟

درگذشته مردم از طلا و نقره به‌عنوان پول رایج زمان خود استفاده می‌کردند، اما قاعدتاً برای انجام معاملات بزرگی که نیازمند مقادیر زیادی سرمایه از قبیل سکه و طلا بودند حمل‌ونقل این حجم از پول برای آن ها دشوار بود در نتیجه دولت‌ها در آن زمان تصمیم به‌قرار دادن گواهی‌هایی گرفتند. این گواهی‌ها در واقع سندهایی جهت نشان‌دادن مالکیت سرمایه‌ها و دارایی‌های مردم بود که همان پول یا سرمایه نماینده (representative money) نامیده می‌شد، ایجاد کردند.

پول نماینده، سرمایه با پشتوانه طلا، نقره و …

در واقع پول نماینده به ارز یا اسکناس‌هایی گفته می‌شود که هر واحد آن نماینده مقدار مشخصی از یک فلز ارزشمند و قیمتی مانند طلا، نقره … است که توسط مقامات پولی کشور به‌عنوان پشتوانه نگه‌داشته می‌شوند. استفاده از این ارز به‌عنوان پول کالایی (commodity money) هزینه معاملات را کاهش می‌داد زیرا برای معامله‌های بزرگ دیگر نیازی به انتقال حجم زیادی از سرمایه‌هایی مانند طلا و نقره نیست.

منظور از ارز فیات (Fiat money) چیست؟

بعد از پول نماینده (Represntative Money) و مرگ استاندارد طلا پول فیات (Fiat Money) به‌عنوان نوعی ارز و سرمایه در سطح جهانی به وجود آمد (سرمایه یا پولی که دیگر ارزش خود را از کالاهای فیزیکی مثل طلا، نقره … دریافت نمی‌کنند.)، بلکه ارزش خود را از دولت صادرکننده آن دریافت می‌کنند، مانند دلار آمریکا، ین ژاپن، پوند انگلیس … که همگی نمونه‌هایی از پول فیات (fiat money) هستند. نکته اینجاست که ارزش پول فیات در ارتباط باعرضه و تقاضا و ثبات اقتصاد کشور صادرکننده آن است.

پول فیات (fiat money)، پول یا سرمایه بدون پشتوانه

در واقع آن ها سرمایه‌های بی‌پشتوانه‌ای هستند که همان ارز فیات نامیده می‌شوند، در واقع اسکناس‌هایی هستند که ارزشی ندارند زیرا به هر تعدادی توسط دولت قابل تولید هستند.

در نهایت همراه با آشنایی سرمایه و روش معامله در زمان‌های گذشته با سه مفهوم پول کالا (Commodity Money) ، پول نماینده (Represntative Money) و پول فیات (Fiat Money) نیز آشنا شدیم و متوجه شدیم که در هر سه مورد برای دریافت کالا و خدمات در تمامی دنیا در طی زمان‌های مختلف از سه مورد ذکرشده استفاده می‌کردند.

شناخت مفاهیم پول و سرمایه در زمینه اقتصاد به ما کمک خواهد کرد، تا بتوانیم تصمیم‌گیری‌های بهتری دررابطه‌با زندگی مالی خود داشته باشیم.