سرمایه گذاری جایگزین چیست؟

نرخ بازگشت سرمایه (ROI) چیست و چگونه آن را محاسبه کنیم؟

زمانی که شما روی یک تجارت یا کسب و کار سرمایه‌گذاری دارید، مطمئنا در آینده نیاز خواهید داشت تا نرخ سود و زیان خود را محاسبه کنید. برای بسیاری از سرمایه گذاران حساب سود و زیان از همان ابتدای کار اهمیت دارد و نرخ بازگشت سرمایه به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید میزان سودآوری خود را به دست آورید. این معیار بسیار کاربردی که یکی از اصلی‌ترین معیارها در مباحث مالی است، این مزیت را فراهم می‌آورد تا بتوانید میزان اندوخته خالص را محاسبه کرده و آن را از مقدار سرمایه تفکیک کنید.

مفهوم نرخ بازگشت سرمایه چیست؟

از زمانی که مفاهیم سرمایه‌گذاری شروع شد، نرخ بازگشت سرمایه نیز اهمیت زیادی پیدا کرد؛ این مفهوم در حقیقت، عملکرد یک فرآیند مالی را نشان می‌دهد و بازدهی و سوددهی آن را به صورت دقیق به دست می‌آورد.

در بیان مفهوم این معیار، هر اندازه که میزان و نسبت آن بیشتر باشد، معلوم است که در سرمایه‌گذاری سودآوری بیشتری به دست آمده است. البته، برای محاسبه ROI فرمول‌های متعددی وجود دارد و معمولا درآمد خالص در فرمول محاسبه می‌شود.

به نقل از ویکی‌پدیا، در امور مالی، میزان بازده (ROR) یا بازگشت سرمایه (ROI)، نسبت پول به دست آمده در سرمایه‌گذاری به مقدار سرمایه اولیه است. مقدار پول به دست آمده ممکن است مربوط به بهره، سود یا درآمد خالص باشد. بازگشت سرمایه (ROI) معمولاً به صورت درصد بیان می شود.

نرخ ROI یا بازگشت در سرمایه تنها در بازارهای سرمایه‌گذاری و شرکت‌ها کاربرد ندارد و می‌توان کاربرد بسیاری برای آن در بازاریابی، صنعت و حتی بخش‌های بازرگانی مشاهده کرد.

اهمیت استفاده از نرخ بازگشت سرمایه چیست؟

محاسبه نرخ بازگشت سرمایه این امکان را فراهم می‌کند تا بدانیم تاثیر سرمایه‌گذاری روی تجارت چگونه بوده است. این معیار یک اصل مهم برای محاسبه نتایج تصمیم‌های تجاری است که در گذشته گرفته شده است. در کنار این موضوع، می‌توان براساس آن تصمیم‌های بهینه تجاری را برای آینده اتخاذ کرد.

با استفاده از این معیار می‌توان فرصت‌های مختلف تجاری و تصمیمات مهم را با همدیگر مقایسه کرد و این دید تجاری را پیدا کرد که کدام یک از فرصت‌ها از نظر سرمایه‌گذاری بهینه هستند و ارزش سودآوری بیشتری دارند. در صورتی که یک فرصت تجاری میزان ROI مناسبی را فراهم کرده باشد، می‌توان از آن به عنوان یک فرصت مناسب و قابل اتکا یاد کرد و در آینده تمرکز شما روی این نوع فرصت‌ها خواهد بود.

برعکس این امر نیز صحیح است و در صورتی که از یک فرصت تجاری و سرمایه‌گذاری سودآوری مناسبی دیده نشده است و نرخ ROI آن مناسب نیست، در آینده می‌توانید روی استراتژی خود تغییر ایجاد کنید.

چه برداشتی می‌توان از نرخ بازگشت سرمایه کرد؟

معیار ROI به دلیل سادگی و شفاف بودن آن محبوبیت زیادی دارد. البته، همین سادگی در محاسبه منجر شده است تا بتوان از آن در بخش‌های متعدد استفاده کرد. در صورتی که این معیار به سمت اعداد بالاتر میل کند، معلوم است که نتایج سرمایه‌گذاری نیز خوب بوده است. با این حال، در صورتی که در یک فهرست، اعداد مثبت بالاتر به بخش خاصی تعلق گرفته باشد، این موارد باید در اولویت کار قرار بگیرند.

باید اشاره کرد که نرخ ROI منفی نیز وجود دارد که نشان دهنده میزان زیان سرمایه‌گذاری است. در صورتی که این موارد در فهرست سرمایه‌گذاری وجود داشته باشد، مطمئنا زمان آن رسیده است که در استراتژی خود پیوت را در نظر داشته باشید.

فرمول محاسبه نرخ بازگشت سرمایه چیست؟

برای محاسبه نرخ بازگشت در سرمایه فرمول معروفی وجود دارد که در آن ارزش نهایی دارایی و مقدار خالص سرمایه‌گذاری مطرح است. با توجه به این موضوع، مقدار ROI براساس فرمول زیر محاسبه خواهد شد.

که در فرمول بالا، Current Value of Investment میزان ارزش کنونی دارایی حاصل از سرمایه‌گذاری و Cost of Investment مقدار سرمایه‌گذاری است؛ معمولا این معیار براساس درصد بیان می‌شود که در پس از محاسبه مقدار فوق باید آن را ضرب در صد کنید.

مزایای استفاده از فرمول بازگشت سرمایه چیست؟

مزایای زیادی برای نرخ بازگشت سرمایه بیان شده است که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به آسان بودن محاسبه اشاره کرد. البته، امکان درک این معیار برای عموم مردم و قابل فهم بودن آن از جمله مزایایی است که برای آن وجود دارد. در ادامه به چند مورد از نکات مثبت در مورد این معیار اشاره می‌کنیم:

• چشم‌انداز و آینده‌ی سرمایه‌گذاری را نشان می‌دهد.
• پتانسیل یک سرمایه‌گذاری را به افراد نشان می‌دهد.
• برای درک رقابت سرمایه‌گذاری در یک بازار کمک می‌کند.
• همه‌ی نتایج را به صورت بسیار ساده نشان می‌دهد.
• معیاری جهانی است که فعالان تجاری آن را درک می‌کنند.

محدودیت‌های نرخ بازگشت سرمایه چیست؟

در کنار تمامی مزایای این روش، محدودیت‌هایی نیز برای آن تعریف شده است، سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ باید اشاره کرد که این محدودیت‌ها در مقابل ارزش بالای این معیار چندان هم به چشم نمی‌آیند؛ در محاسبه نرخ ROI معیار زمان به طور کلی کنار گذاشته شده است که در بسیاری از موارد اهمیت زیادی دارد.

محاسبه ROI با روش خاصی انجام نمی‌شود و به همین دلیل ممکن است بین شرکت یا سرمایه‌گذاران تفاوت‌هایی از این نظر وجود داشته باشد. برای نمونه، شاید هزینه‌های اضافی مانند هزینه نگهداری، هزینه مالیات و… در بخش‌های مختلف در فرمول محاسبه نشود.

روش‌های جایگزین برای نرخ بازگشت در سرمایه

برای جبران نقاط ضعف این معیار روش‌های دیگری نیز وجود دارد که مواردی مانند مدت سرمایه‌گذاری و نکات فرعی دیگر آن را پوشش می‌دهد؛ مثلا نرخ بازگشت سالانه سرمایه‌گذاری یا Annualized ROI که در این روش مدت زمان نیز در محاسبه سود مد نظر است؛ یا از سوی دیگر معیار Social ROI که نتیجه‌محور است و نتایج اقتصادی و اجتماعی را به صورت ارزش گذاری شده بیان می‌کند؛ در کنار همه‌ی این‌ها، معیار Marketing Statistics ROI نیز برای محاسبه بازدهی کمپین‌های بازاریابی دیجیتال استفاده می‌شود و در آن افزایش فروش به همراه هزینه بازاریابی مد نظر است.

مثالی از نرخ بازگشت سرمایه

به عنوان مثالی ساده فرض کنید یک سرمایه‌گذار روی پروژه‌ای املاک سرمایه‌گذاری کرده و میزان این مبلغ 500 هزار دلار است. دو سال پس از این کار، سرمایه‌گذار دارایی خود را به مبلغی دو برابری یا یک میلیون دلار به فروش می‌رساند.

در این صورت میزان نرخ بازگشت سرمایه (ROI) به صورت زیر محاسبه خواهد شد:

بنابراین سود این سرمایه‌گذاری مقدار صد در صد بوده است.

چگونه مقدار بازگشت سرمایه را بهبود بخشیم؟

براساس نوع و محل سرمایه‌گذاری ممکن است نحوه بهبود نرخ بازگشت سرمایه نیز متفاوت باشد. با این حال، روش‌های کلی وجود دارند که قبل از هر اقدامی بهتر است آن‌ها را در نظر داشته باشیم. در نتیجه، امکان افزایش سود و بهره‌وری تا حدود زیادی بهتر خواهد شد.

مطمئنا امکان افزایش این نرخ وجود دارد اما برای این کار نیاز به تجربه کاری عملی و استفاده از این تجربه در آینده است؛ از آنالیزها و بررسی‌های آماری استفاده کنید: بررسی‌های تخصصی سرمایه‌گذاری همواره و در تمامی بخش‌ها می‌توانند روی نتایج کار تاثیر گذار باشند؛ نتایجی مانند آمار محبوبیت محصولات بین مشتریان، بازدیدهای وب سایت و میزان تقاضا از معیارهای مهم هستند.

تحلیل بازار و میزان عرضه و تقاضا را فراموش نکنید؛ بهتر است همواره از بازار اطلاعات متعددی در دستتان باشد. بازار و میزان عرضه و تقاضا اهمیت زیادی در نوع سرمایه‌گذاری و تحلیل نتایج دارد و باید اشاره کرد که در صورت نبود دید درست از بازار، نمی‌توان تحلیل محکمی از معیار ROI به دست آورد.

هزینه‌های اضافی و غیر معقول را مدیریت کنید؛ هزینه‌های اضافی روی درآمد خالص و بازدهی سرمایه‌گذاری تاثیر بالایی دارند و با مدیریت آن‌ها می‌توانید به سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ راحتی میزان ROI را افزایش دهید.

نرخ بازگشت سرمایه معیاری بسیار مهم است که در بررسی میزان سود و زیان یک سرمایه‌گذاری تاثیر زیادی دارد. از جمله مهم‌ترین مزایای این معیار آسان بودن محاسبه آن و قابل درک بودن برای تمامی فعالان تجاری و حتی افراد غیر حرفه‌ای است. برای بهبود این معیار روش‌های متعددی وجود دارد که می‌توان شناخت بازار و کاهش هزینه‌های فرعی و غیر ضروری را بیان کرد. در صورتی که سوال یا نظری در مورد نرخ ROI دارید، می‌توانید آن را در ادامه مطلب با ما به اشتراک بگذارید.

شما یک گام جلوتر از دیگران باشید! اگر به آی‌تی و تکنولوژی علاقه‌مندید و دوست دارید سریع‌تر در این زمینه پیشرفت کنید، همین حالا به جمع 10713 عضو همیار آی‌تی بپیوندید، دسترسی به تمام آموزش‌های پریمیوم، دریافت جدیدترین آموزش‌های کاربردی مرتبط با آی‌تی و استفاده از مشاوره‌ی رایگان، برخی از مزایای عضویت در سایت هستند، شما نیز به کاربران همیار پیوسته و همین حالا وارد دنیای حرفه‌ای‌ها شوید. من هم می‌خواهم عضو ویژه‌ی همیار شوم

نرخ تعامل (Engagement) چیست و چطور می‌توانیم آن را بهبود دهیم؟

پرسونا چیست و چگونه به رشد مشتریان کسب‌و‌کار کمک می‌کند؟

مهارت‌های نرم (Soft Skills) چه هستند و چرا باید آن‌ها را یاد بگیریم؟

شاخص خالص ترویج کنندگان (NPS) چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟

اگر یک کسب‌وکار آنلاین دارید، همین حالا آن را به هزاران کاربر علاقه‌مند، معرفی کنید! اسپانسرینگ چه مزایایی دارد؟

در بحث‌‌ پیرامون این مقاله شرکت کنید، سوالات شما توسط کارشناسان همیار آی‌تی پاسخ داده می‌شود. لغو پاسخ

فرصت ویژه برای حرفه‌ای‌ها

کاربران ویژه، افرادی هستند که به آی‌تی و تکنولوژی علاقه‌مند بوده و می‌خواهند زودتر از دیگران در این زمینه پیشرفت کنند، شما هم همین حالا به جمع اعضای ویژه‌ی همیار پیوسته و به تمام امکانات پریمیوم سایت دسترسی داشته باشید!

صندوق های سرمایه گذاری

صندوق‌های سرمایه‌گذاری به نوعی نهاد مالی به حساب می آیند که فعالیت اصلی آن‌ها سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار است. مالکان آنها نسبت به سرمایه‌گذاری خود، در سود و زیان آن شریک می باشند. سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها، به گونه ای غیرمستقیم سرمایه گذاری در بورس محسوب می شود.

کار صندوق ها جمع آوری مبالغ کوچک و سرمایه گذاری آنها در زمینه های مختلف تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار است، و سود بدست آمده از این راه به نسبت سرمایه هر سرمایه گذار بین آنها تقسیم می شود.

مدیریت صندوق نیز بابت این کار حرفه ای که انجام می دهد درصدی کارمزد دریافت می کند. اصولا زمینه فعالیت این صندوق ها: طلا، ارز، اوراق بهادار و حتی ساختمان می باشد. برای اطلاع از اوضاع فعالیت و نظارت بر این صندوق‌ها، لازم است که سرمایه‌گذاران با مطالعه دقیق اساسنامه و امیدنامه مربوطه با تمام موارد آن آشنا شوند و با توجه به استراتژی‌ها و نیازهای خود از سرمایه‌گذاری در بورس اوراق بهادار در مورد خرید واحدهای سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها تصمیم گیری درستی انجام دهند.

ویژگی های سرمایه گذاری در صندوق ها:

این صندوق‌ها می‌تواند جایگزین خرید سهامدر بورس شود:

شخصی که مجموعه ای از واحد‌های سرمایه‌گذاری یک صندوق را در اختیار دارد، مالکیت سهام چند شرکت را بر عهده دارد که صندوق از محل دارایی‌های خود به عنوان سبد سرمایه‌گذاری خریداری کرده است. به این ترتیب سود یا زیان مالکان واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق، تحت تأثیر مستقیم نوسان قیمت مجموعه سهام موجود در سبد سرمایه‌گذاری صندوق است.

امکان مدیریت حرفه‌ای:

می توان در این صندوق‌ها از مدیریت حرفه‌ای بهره برد که منظور از آن، مقایسه تخصص و توان مدیران با تجربه و کاربلد است که با سرمایه‌گذارانی است که تجربه لازم را ندارند و امکانات لازم برای تحلیل و خرید سبد سرمایه‌گذاری به صورت مستقل را ندارند کاملا متفاوت است.

نقدشوندگی:

از ویژگی‌های مهم سرمایه‌گذاری، قابلیت تبدیل به وجه نقد شدن آن در هنگامی است که سرمایه‌گذار تصمیم به تغییر موضع سرمایه‌گذاری خود یا تصمیم به خارج شدن بگیرد. قانون صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا در هر زمان بخواهند با توجه به ارزش روز دارایی‌های موجود در صندوق و پس از کسر هزینه‌های مربوطه، تمام یا تعدادی از واحدهای سرمایه‌گذاری خود را به وجه نقد تبدیل کرده یا به اصطلاحی دیگر باطل کنند.

صرفه‌جویی نسبت به مقیاس:

با دقت به این نکته که صندوق‌های سرمایه‌گذاری از جمع آوری پول‌های کم ولی تعداد زیاد سرمایه‌گذار تشکیل شده اند، پس امکان استفاده از مزایای یک مجموعه سرمایه‌گذاری بزرگ برای اجزای تشکیل دهنده آن مهیا خواهد بود. مطمئنا امکان پرداخت هزینه‌های بالای مشاوره یا استفاده از نرم‌افزارهای مختلف اطلاع ‌رسانی و تحلیل‌گری برای یک سرمایه‌گذار صرفه اقتصادی ندارد با این حال می توان با تجمیع سرمایه‌های اندک سرمایه‌گذاران خرد، به چنین امکاناتی دست یافت.

انگیزه مدیریت صندوق سرمایه‌گذاری:

با توجه به ساختار طراحی شده صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک در سهام و ارتباطی که بین رشد ارزش دارایی‌های صندوق و نفع بردن مدیر و سایر ارکان صندوق می باشد، قابل پیش‌بینی است که مدیر انگیزه خوبی برای تشکیل بهترین صندوق سرمایه‌گذاری را دارد، تلاش می کند تا خالص ارزش دارایی‌های صندوق را به بالاترین حد خود برساند.

برای مطالعه مقاله اوراق بهادار می توانید از این لینک استفاده نمایید.

مزایای صندوق های سرمایه گذاری

مزایای صندوق های سرمایه گذاری:

• مدیریت حرفه ای، صندوق‌های سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ سرمایه‌گذاری، توسط مدیران مجرب و تحلیل گران اداره می‌شود، بنابراین ریسک عملیات به کمک دانش و تجربه افراد متخصص کم می شود. این اشخاص، بطور مداوم تلاش می‌کنند تا با سرمایه‌گذاری روی اوراق مناسب، نتیجه خوبی را برای سرمایه‌گذاران بدست آورد.
• تنوع بخشی، در این روش سرمایه بزرگی جمع می‌شود، بنابراین امکان تنوع سازی در آن فراهم خواهد شد. متنوع کردن دارایی‌ها در یک سبد به کم شدن ریسک آن کمک می‌کند. متنوع سازی می‌تواند باعث کم شدن ریسک و دوام پرتفوی در دوره‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت ‌شود.
• قابلیت نقد شوندگی بالا، واحدهای یک صندوق سرمایه‌گذاری، نقد شوندگی بالایی دارد. بخصوص اگر صندوق دارای یک ضامن نقد شوندگی مطمئن باشد. با وجود ضامن نقد شوندگی، در زمان فروش واحدهای صندوق، با مشکلی روبرو نخواهید شد. در حالیکه در بازار بورس، چنین ویژگی را ندارد.
• نظارت و شفافیت اطلاعات موجود، عملکرد صندوق های سرمایه‌گذاری مشترک از طریق نهادهای مالی و در طی بازه‌های مشخصی بازبینی می‌شود. این نهادهای نظارتی مثل سازمان بورس، متولی صندوق و حسابرس است که عملکردهای هر صندوق را به ‌طور واضح اطلاع‌رسانی می‌شود. در این صورت سرمایه‌گذاران، رسانه‌ها و تحلیل گران عملکرد این صندوق را بررسی می‌کنند.
• صرفه جویی در هزینه‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک حجم بالایی از دارایی‌ها را به‌صورت معاملات بلوکی انجام می‌دهند. به همین دلیل این صندوق‌ها صرفه‌جویی قابل‌توجهی در کم کردن هزینه‌ها دارند.
• صرفه جویی در زمان، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک یک انتخاب مناسب برای افرادی است که زمان و مهارت و اطلاعات کافی ندارند. بنابراین سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها برای مانع از به هدر رفتن زمان خواهد شد.
• انتخاب درست با استفاده از مقایسه، در این صندوق ها سرمایه‌گذار می‌تواند بعد از مقایسه از میان ده‌ها صندوق سرمایه‌گذاری مناسب‌ترین را برگزیند. بنابراین مسلما انتخاب هر سرمایه‌گذار بر اساس رویکردهای خاصی که در نظر دارد، متفاوت است. سرمایه‌گذاران می‌توانند از میان صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام، مختلط و درآمد ثابت یکی را انتخاب کنند.
• سرمایه گذاری آسان و اطمینان بالا، سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها، با نظارت مدیران و مشاوران حرفه‌ای انجام می‌شود. بنابراین، سرمایه گذاران از تنش‌های مستقیم در امان خواهند بود. همچنین اگر شخص اطلاعات و تجربه کافی از بازار نداشته باشد نیز امکان دارد که به راحتی در این روش کسب سود کند و متحمل ریسک زیادی نشود.

برای مطالعه مقاله اوراق مشارکت می توانید از این لینک استفاده نمایید.

معایب صندوق های سرمایه گذاری

معایب صندوق های سرمایه گذاری:

در هر بازار مالی علاوه بر مزایای زیادی که برای سرمایه‌گذاران وجود دارد، معایبی نیز هستند و گاهی بسیاری به دنبال پاسخ این پرسش باشند که معایب صندوق‌های سرمایه‌گذاری چیست؟ ابتدا باید گفته شود که در رابطه با صندوق‌های سرمایه‌گذاری استفاده از کلمه محدودیت بسیار مناسب‌تر از کلمه عیب است. زیرا تمامی مواردی که در ادامه گفته می‌شود محدودیت‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری است نه عیوب آن. اصولا این محدودیت‌ها از طرف سازمان بورس و اوراق بهادار به صندوق‌ها اعمال شده است.

محدودیت در تعداد کل واحدهای قابل صدور صندوق، از مشکلاتی که گاهی برای سرمایه‌گذاران پیش می‌آید، این است که ممکن است قصد خرید واحد از صندوقی را داشته باشند اما تعداد واحدهای صادرشده آن صندوق به سقف خود رسیده باشد در این صورت یا باید سرمایه‌گذار منتظر بماند که تعدادی از واحدهای صندوق باطل شوند تا برای او واحد سرمایه‌گذاری صادر شود یا اینکه خود صندوق با کسب مجوز از سازمان بورس سقف تعداد کل واحدهای قابل صدور خود رابیشتر کند. این حالت بیشتر در مورد صندوق‌های پر طرفداری اتفاق می‌افتد که عملکرد خوبی داشته‌اند و تقاضا برای خرید واحدهای آن‌ها زیاد است.

ناشناخته بودن صندوق های سرمایه گذاری، صندوق‌های سرمایه‌گذاری در ایران در سال ۸۸ برای اولین بار کار خود را شروع کردند. اما هنوز هم بسیاری از افراد جامعه از وجود صندوق‌های سرمایه‌گذاری بی‌خبر هستند یا در مورد آن اطلاعات کافی ندارند. حتی ممکن است در مورد آن شنیده باشند اما بی‌توجه از کنارش رد شده باشند. اما اگر که شناخت کافی از صندوق‌ها و مزایای آن‌ها باشید هرگز این موقعیت را از دست نمی‌دهید. اگر بتوانید از این موقعیت استفاده کنید و سرمایه خود را به دست صندوق‌ها بسپارید خواهید توانست سود زیادی را از این راه بدست آورید.

لحظه‌ای نبودن قیمت گذاری واحدهای سرمایه گذاری، از دیگر محدودیت‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری نوع قیمت‌گذاری آن‌ها است به این صورت که در این صندوق‌ها قیمت گذاری ها لحظه‌ای نیست. این فاکتور فقط برای صندوق‌های سرمایه‌گذاری غیرقابل معامله صدق می‌کند ولی در صندوق‌های قابل معامله بورس قیمت‌ها به‌صورت لحظه ای به روز رسانی می‌شوند.

کمبود سامانه ای جامع برای پوشش اطلاعات صندوق ها و مقایسه آن ها، امروزه تعداد مراجع قابل ‌اعتمادی که اطلاعات کامل صندوق‌ها را در کنار یکدیگر پوشش بدهند تا سرمایه‌گذاران بتوانند صندوق‌ها را با هم مقایسه و بهترین صندوق سرمایه‌گذاری را انتخاب کنند، بسیار کم است.

خطرپذیری در بخش بازار، یعنی در صورت سرمایه‌گذاری بر روی بخشی خاص، در صورت عملکرد نادرست در آن بخش، این صندوق‌ متحمل خساراتی خواهند شد.

موازنه با نرخ بهره، در صورت زیاد شدن نرخ بهره، بازدهی این نوع از صندوق‌ها کاهش پیدا می کند.

اشکالات معاملاتی، که منشأ آن نقص هایی در مدیریت شرکت‌های سرمایه‌گذاری بر روی سبد اوراق بهادار معین‌شده ایجاد می شود و به دلیل عدم هم‌خوانی عرضه و تقاضا، منجر به ریسک معاملاتی می‌شود.

امکان عدم تطابق با شاخص، عملکرد صندوق، باید دقیقا مطابق با عملکرد شاخص هدف باشد. در صورت عدم مطابقت ممکن است خطای پیروی از شاخص ایجاد شود.

سود تضمین شده، صندوق‌ها انواع گوناگونی دارند اما باید بدانیم صندوقی مطمئن و مناسب است که بانک اصل پول را در آن تضمین کرده باشد. این صندوق‌ها معمولا حداقلی از سود را تضمین می‌کنند تا خیال سرمایه گذار آسوده باشد. در صورت عدم وجود این ضمانت و در شرایط خاص که بازدهی صندوق کم شود، سود سرمایه گذار هم بالطبع کاهش پیدا می کند در حالی که بانک و صندوق سرمایه‌گذاری هم تعهدی در این زمینه ندارند.

نداشتن حق رأی در مجامع شرکت ها، اگر شخصی به طور مستقیم در بازار سرمایه، سرمایه‌گذاری کنید، مالک بخشی از آن شرکت شده، می‌تواند در مجامع آن شرکت کند و به نسبت سهام خود حق تصمیم‌گیری دارد. حتی اگر شرکت سود ده باشد و سود تقسیمی داشته باشد، سالانه به وی سود نقدی تعلق می‌گیرد. اما اگر صندوق سرمایه‌گذاری خریداری کند، حق شرکت در مجامع شرکت‌هایی که در قالب صندوق آن‌ها را خرید، ندارد. و فقط در صورت داشتن واحد سرمایه‌گذاری ممتاز قادر به شرکت در مجمع صندوق سرمایه‌گذاری است.

کاهش قدرت اختیار سرمایه گذار بر سرمایه گذاری شخصی، در سرمایه‌گذاری مستقیم شخص اختیار کامل بر سبد دارایی خود دارد و می‌تواند بر خرید و فروش دارایی‌های خود نظارت کامل داشته باشد. ولی در این صندوق‌ها تصمیم گیری ها توسط مدیران صندوق‌ انجام می‌شود. در نتیجه سرمایه گذار هیچگونه دخالت و نظارت در تصمیم گیری ندارد و فقط سود را دریافت می‌کند.

هزینه های اداره صندوق، از دیگر معایب صندوق‌های سرمایه‌گذاری، هزینه‌های نگهداری صندوق است. در حالی که سرمایه گذار از پرداخت این هزینه‌ها در صورتی که قصد انجام معامله به صورت مستقیم را داشته باشد، معاف می‌شود.

سخن پایانی:

درپایان همان گونه که مزایا و معایب صندوق های سرمایه گذاری گفته شد، و با توجه به منافعی که از طریق این سرمایه گذاری کم ریسک و آسان برای افراد فراهم می‌شود، غالبا این سرمایه گذاری طرفداران زیادی دارد. بنابراین بهتر است با دیده اغماض به مشکلات و ایرادات این صندوق‌ها نگاه کنیم و با در نظر گرفتن مزیت‌های آن، این روش مطمئن و کم ریسک را برای سرمایه گذاری امتحان کنیم.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله اوراق مالی اسلامی را به شما پیشنهاد می کنیم.

توکن های عرضه اولیه STO چیست و آیا جایگزین بورس می شود؟

با رشد روزافزون صنعت بلاک چین و همه گیری آن، کم کم شاهد شکل گیری خیلی از مسائل مالی و سرمایه گذاری مختلفی هستیم که جهت جاگزینی با نمونه های سنتی خودشان به وجود آمده اند. یکی از این موارد توکن های اوراق بهادار STO هستند که در این مقاله ضمن پاسخ به سوال STO چیست تفاوت آن با سهام های بازار بورس سنتی را بررسی می نماییم.

STO چیست؟

قبلاً در مقاله “اعتبار سنجی توکن های عرضه اولیه چگونه است؟” با دو نوع توکن ICO و IEO آشنا شدیم. نقطه مشترک بین این دو توکن در این است که اعتبار سنجی آنها صرفاً بر اساس نوع فعالیت کمپانی ها یا اشخاص پشت آن می باشند. اما در توکن های عرضه اولیه STO داستان کمی متفاوت است. در STO که در واقع مخفف (Security Token Offering) بوده، بر اساس املاک و مستقلات کمپانی ارزش گذاری می شود.

سرمایه گذاری در این روش (که دقیقاً مشابه سیستم سهام بورس است) بدین معناست که در واقع توکن ها حکم اوراق بهادار را داشته و ما با خرید آنها در سرمایه اصلی کمپانی که شامل تمامی املاک و سخت افزارهای تحت مالکیت آنها می باشد، شریک می شویم. این ارزش گذاری توسط سیستم های قضایی با احتساب دارایی های کمپانی صورت می گیرد.

و اما چه خصوصیاتی STO را نسبت به IPO یا همان سهام های عرضه اولیه بورس متمایز می کند؟

اولین مورد هزینه کمتر و ثبت راحت تر آنان است. شما برای ورود به بورس دولتی هزینه های بانکی فراوانی را خواهید پرداخت که در STO این هزینه ها به طرز چشمگیری کاهش می یابند. جدا از هزینه، مقررات مخصوص به بورس بسیار پیچیده تر و سختگیرانه تر از قوانین STO بوده و همین موضوع باعث استقبال بسیاری از شرکت ها از این پدیده جدید شده است.

دومین تفاوت، در نحوه فروش توکن ها است. در بازار بورس شما از طریق کارگزاری ها با دریافت کد بورسی و پس از درگیری های قانونی فراوان دیگر می توانید سهام مورد نظر خود را خریداری نمایید. ولی برای تهیه یک اوراق بهادار مبتنی بر بلاکچین، عرضه و خرید بسیار آسان تر و با نظارت خود کمپانی صورت می گیرد.

آربیتراژ چیست؟ چطور فقط در چند لحظه به سود برسیم؟

آربیتراژ چیست؟ در دنیای سرمایه‌گذاری‌های جایگزین، چندین استراتژی و تاکتیک وجود دارد که می‌توانید از آنها استفاده کنید. این استراتژی‌ها اغلب با تاکتیک‌های معمول «خرید و نگهداری» که توسط اکثر سرمایه‌گذاران بلندمدت مورد استفاده قرار می‌گیرد، متفاوت و پیچیده‌تر هستند.

آربیتراژ یکی از استراتژی‌های سرمایه‌گذاری جایگزین است که می‌تواند سوددهی فوق‌العاده‌ای را در پی داشته باشد. همچنین خطراتی را به همراه دارد که باید در نظر بگیرید. برای گنجاندن موثر آربیتراژ در استراتژی سرمایه‌گذاری جایگزین خود، درک تفاوت‌های ظریف و خطرات ناشی از آن بسیار مهم است.

با سرمایه‌گذاری‌های ارزی، استراتژی معروف به آربیتراژ به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا با خرید و فروش همزمان یک اوراق بهادار، کالا یا ارز دیجیتال، در دو بازار مختلف، سود خود را قفل کنند.

آربیتراژ چیست

آربیتراژ یک استراتژی سرمایه‌گذاری است که در آن یک سرمایه‌گذار به طور همزمان دارایی را در بازارهای مختلف خرید و فروش می‌کند تا از تفاوت قیمت استفاده کرده و سود کسب کند. در حالی که تفاوت قیمت‌ها اغلب کوچک و کوتاه مدت است، اما اگر در حجم زیادی ضرب شود، می‌تواند چشمگیر باشد. آربیتراژ بیشتر توسط سرمایه‌گذاران حرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در واقع آربیتراژ در ارزهای دیجیتال، اقدام خرید رمز ارز در یک بازار و فروش همزمان آن در بازار دیگر با قیمت بالاتر را توصیف می‌کند. در نتیجه سرمایه‌گذاران قادرند از تفاوت موقت ارزش هر رمز ارز سود ببرند.

در بازار ارزهای دیجیتال، معامله‌گران از فرصت‌های آربیتراژ با خرید رمز ارز از یک صرافی که قیمت پایین‌تری دارد استفاده می‌کنند. سپس آن را در صرافی دیگری که نرخ بالاتری ارائه می‌دهد، می‌فروشند. بنابراین معامله‌گر می‌تواند از این تفاوت قیمتی سود کسب کند. اگرچه ممکن است این یک معامله پیچیده به نظر برسد، معاملات آربیتراژ در واقع ساده هستند و بنابراین کم ریسک محسوب می‌شوند.

مثالی از آربیتراژ برای درک بهتر مفهوم آن

برای آنکه بهتر بدانیم آربیتراژ چیست، اجازه دهید با یک مثال این مفهوم را ساده‌تر کنیم. معاملات آربیتراژ مانند این است که اگر دوست ندارید شیرینی بپزید، به فروش آن مشغول شوید. تصور کنید که هر شیرینی کوکی را با 0.25 دلار خریداری می‌کنید و و آنها را در یک شیرینی فروشی شلوغ در محله‌ای دیگر با قیمت هر کدام 1.00 دلار می‌فروشید.

شما فرصتی را به دست آورده‌اید. ارزش هر کوکی وقتی در شیرینی فروشی فروخته می‌شد از ارزش هر کوکی که خریده بودید کمتر بود.

وقتی این اتفاق در بازار سهام رخ می‌دهد، معامله آربیتراژ نامیده می‌شود. یک آربیتراژر مانند این سناریوی فروش شیرینی، فرصت‌های آربیتراژ را در بازارهای مختلف پیدا می‌کند. فقط به جای خرید و فروش کوکی‌ها، آربیتراژ می‌تواند سهام و ارزهای دیجیتال را معامله کند.

این استراتژی، معروف به آربیتراژ، توسط سرمایه‌گذاران حرفه‌ای که به دنبال سود کوتاه مدت هستند و می‌تواند نقدینگی را به یک برنامه سرمایه‌گذاری بلند مدت اضافه کند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آربیتراژ ارز دیجیتال چیست؟

آربیتراژ ارز دیجیتال یک استراتژی است که در آن سرمایه‌گذاران یک ارز رمزنگاری‌شده را در یک صرافی می‌خرند و سپس آن را به سرعت در صرافی دیگر با قیمتی بالاتر می‌فروشند.

ارزهای رمزنگاری‌شده مانند بیت کوین در صدها صرافی مختلف معامله می‌شوند. گاهی اوقات ممکن است قیمت یک سکه یا توکن در یک صرافی با بقیه متفاوت باشد. در اینجاست که استراتژی کلاسیک وال استریت در مورد «آربیتراژ» مطرح می‌شود.

بنابراین با آربیتراژ ارز دیجیتال، سرمایه‌گذاران از این فرصت استفاده می‌کنند و یک ارز دیجیتال که در یک صرافی با قیمت پایین‌تری معامله می‌شود، می‌خرند و بلافاصله آن را با قیمت بالاتری در صرافی دیگر به فروش می‌رسانند. در ادامه نگاهی دقیق‌تر به نحوه عملکرد آربیتراژ رمزنگاری و استراتژی‌های معاملاتی که از این تاکتیک استفاده می‌کنند، می‌اندازیم.

انواع سود آربیتراژ چیست؟

تا به اینجا متوجه شدیم که آربیتراژ چیست. اگر یک رمز ارز یا سهام در همه صرافی‌ها قیمت یکسانی داشته باشد، از خرید و فروش نمی‌توان آن به سود آربیتراژی رسید. اول قدم برای کسب سود آربیتراژی این است که سهام را با قیمت پایین خریداری کنید و با قیمت بالاتری به فروش برسانید.

قیمت معامله دو دارایی با گردش مالی یکسانی داشته باشند، متفاوت خواهد بود. دارایی‌هایی که قیمت آینده آن را می‌شود تشخیص داد را نمی‌توان با قیمت آینده آن فروخت. قیمت روز یک دارایی با وجود نرخ ‌بهره بدون ریسکی که از آن کم شده، تعیین نمی‌شود. به این معنا که برای تعیین قیمت یک دارایی باید عواملی مثل هزینه ذخیره و ریسک‌های موجود را در نظر گرفت. این شرط در مورد کالاهایی مانند بنزین صدق می‌کند، و ممکن است در مورد سهام این‌‌گونه نباشد.

انواع سود آربیتراژ را می‌توان سه گروه تقسیم کرد:

آربیتراژ ساده (Simple arbitrage)

وقتی که ارزهای دیجیتال در چند صرافی مبادله شوند، آربیتراژ اتفاق می افتد. چون خرید و فروش آنها در صرافی‌ها مختلف با قیمت‌های متفاوت امکان‌پذیر خواهد بود.

آربیتراژ مثلثی (Triangular arbitrage)

آربیتراژ مثلثی در زمانی رخ می‌دهد که یک اختلاف قیمت بین سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ سه ارز خارجی وجود داشته باشد. یعنی زمانی که نرخ مبادله ارزها دقیقا با یکدیگر برابر نیستند. فرصت‌های آربیتراژ مثلثی بسیار به ندرت پیش می‌آیند و خیلی رایج نیست.

در آربیتراژ مثلثی، معامله‌گرها سه ارز دیجیتال را مانند بیت کوین، دلار و یورو انتخاب می‌کنند. سپس جفت ارزی (بیت کوین/ دلار) را با نرخی مشخص مبادله کرده و پس از آن جفت ارز را جابجا می‌کنند (بیت کوین/ یورو). در آخر هم آن را به ارز پایه تغییر خواهند داد (دلار/ یورو). این مراحل با پرداخت کارمزد کمی برای انجام تبادلات انجام می‌شود و معامله‌گران به سود خالص دست می‌یابند.

به عنوان مثال، یک معامله‌گر با دلار، اتریوم می‌خرد، سپس آن را در ازای دریافت یورو می‌فروشد و در نهایت با یوروی دریافتی دلار خریداری می‌کند. به این ترتیب از راه مبادله این سه ارز سود آربیتراژی کسب خواهد کرد.

آربیتراژ پوشش نرخ بهره (Price convergence arbitrage)

آربیتراژ باعث می‌شود که قیمت ارزهای دیجیتال در بازارهای مختلف، به سمت همگرایی برود. برای مثال اگر صرافی کوین بیس اتریوم را ارزان‌تر از صرافی بیترکس بفروشد، معامله‌گرهایی که می‌خواهند سود آربیتراژی به دست آورند، از کوین بیس اتریوم می‌خرند و آنها را در بیترکس می‌فروشند. در سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ بیشتر این موارد به دلیل این همگرایی، بازار به سمت برابری قیمت‌ها می‌رود. در واقع سود معامله‌گر از همگرایی قیمت‌ها به دست می‌آید.

مزایای آربیتراژ چیست؟

حالا که می‌دانید آربیتراژ چیست، بیایید نگاهی به مزایای آن داشته باشیم.

سود کم ریسک

معاملات آربیتراژ مستلزم سود در برابر خطر بسیار کم است، زیرا خرید و فروش به طور همزمان برای سود بردن از تغییرات قیمت انجام می‌شود. این احتمال وجود دارد که معامله‌گران دیگر از همان فرصت آربیتراژ استفاده کرده و قیمت‌ها را به طور نامطلوب بالا و پایین کنند. بنابراین زمان در معاملات آربیتراژ بسیار مهم است و توسط مدیران صندوق‌ها و موسسات مالی اجرا و مدیریت می‌شود که می‌توانید از طریق آنها سرمایه‌گذاری کنید.

سیستم های قابل اعتماد و پیچیده معاملات آربیتراژ را مدیریت می کنند

سرعت، مبالغ هنگفت پول و حجم عظیمی از سهام در معاملات آربیتراژ نقش دارند. معامله‌گران به نرم افزارهای کامپیوتری پیچیده و بسیار کارآمد تکیه می‌کنند تا با تشخیص تغییرات جزئی قیمت و انجام معاملات خرید و فروش سهام در هزاران مورد، فرصت‌های آربیتراژ را شناسایی کرده و کسب سود کنند.

معاملات ایمن و سریع

معاملات آربیتراژ به طور مطمئن و سریع توسط نرم افزارهای تجاری هوشمند انجام می‌شود که در برابر مداخله یا خطای انسانی نفوذناپذیر است. اینها سرمایه‌گذاری‌های کوتاه مدت هستند که ریسک پایینی دارند و می‌توانند سود را تضمین کرده و از اختلاف قیمت موجود استفاده کنند. هیچ نقدینگی وجود ندارد که تحت تاثیر نیروهای بازار قرار بگیرد و دچار نوسان شود.

چطور با آربیتراژ معامله کنیم؟

آربیتراژ اغلب شامل تجارت در بازارهای بین‌المللی است. این امر بیشتر با تحقیق و نظارت کامل بر سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ اخبار بین‌المللی آغاز می‌شود. سپس، یک آربیتراژر به دنبال تنوع بین قیمت‌ها در بازارها می‌گردد و لحظه دقیق خرید و فروش سهام را در صرافی‌های مختلف پیدا می‌کند، ارزهای دیجیتال را می‌خرد و همان موقع با قیمت بیشتر در صرافی دیگری می‌فروشد.

چگونه با آربیتراژ معامله کنیم؟ فرض کنید اتریوم در صرافی بایننس و کوین بیس ثبت شده است. در این سناریو، می‌‌توانید با سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ نظارت بر نوسانات قیمت و اقدام در لحظه مناسب، سود کوتاه‌مدت به دست آورید.

با درنظر گرفتن مثالی که در ابتدای مقاله درباره شیرینی فروشی گفته شد، تصور کنید که قیمت اتریوم در صرافی بایننس 2850 دلار است و این رمز ارز در صرافی کوین بیس با قیمت2860 دلار معامله می‌شود. یک سرمایه‌گذار می‌تواند به این موضوع توجه کرده و از اختلاف قیمت و همچنین سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ نوسانات تقاضا و شرایط در هر بازار استفاده کند و همزمان ارز دیجیتال را از بازار ارزان قیمت بخرد و در بازار با ارزش بالاتری بفروشد. زمان دقیق تجارت آربیتراژ بر اختلاف قیمت دو معامله تاثیر می‌گذارد.

در حالی که مثال بالا نحوه کار آربیتراژ را نشان می‌دهد، این یک نمونه واقع‌بینانه از سود نیست که ممکن است با این نوع معاملات انتظار داشته باشید. هنگامی که نرخ ارز را محاسبه می‌کنید، سود حاصل از معاملات آربیتراژ به احتمال زیاد به‌عنوان پول به جای دلار نشان داده می‌شود. در نتیجه، برای به دست آوردن سود زیاد به سرمایه‌گذاری اولیه قابل توجه، حجم بالای سهام و معاملات بزرگ نیاز است.

آیا آربیتراژ بدون ریسک است؟

معاملات آربیتراژ در تئوری ساده، اما در عمل بسیار ظریف است. متغیرهای زیادی وجود دارد که یک سرمایه‌گذار باید قبل از دستیابی به سود کوتاه مدت از طریق معاملات آربیتراژ بداند. برای موفقیت باید از بازارهای مختلف و تفاوت قیمت‌ها آگاهی کامل داشته باشید.

به همین دلیل، آربیتراژ بیشتر توسط موسسات مالی بزرگ و سرمایه‌گذاران حرفه‌ای که دارای منابع و تخصص کافی هستند، اجرا می‌شود. معاملات آربیتراژ همچنین مستلزم داشتن دانش کافی درباره ارزهای دیجیتال و تحلیل و شناخت بازار است.

آربیتراژ در کجا می‌تواند اشتباه باشد؟

از آنجا که آربیتراژ بر اساس تفاوت قیمت در زمان واقعی است، نه برآورد ارزش آینده، یک تاکتیک به نسبت ساده محسوب می‌شود. اما در عمل، متغیرهایی وجود دارد که سرمایه‌گذاران مناسب هنگام تکمیل معاملات آربیتراژ باید به آنها توجه کنند. در واقع آربیتراژ برای بیشتر سرمایه‌گذاران مناسب نیست.

آربیتراژ به دلیل ناکارآمدی بازار و اشتباهات قیمت‌گذاری اتفاق می‌افتد. این موارد می‌توانند غیرقابل پیش‌بینی باشند. خواندن اخبار و مطالعه بازارها در این زمینه کمک می‌کند. همچنین ایجاد درک عمیق از بازارهای سهام می‌تواند بهبود موفقیت یک سرمایه‌گذار را سبب شود.

در آربیتراژ، زمان‌بندی همه چیز است. به عنوان مثال اگر سهام خود را حفظ کنید در حالی که بازارها اصلاح می‌کنند، ممکن است مغایرت‌های قیمتی را که برای سودآوری لازم دارید، از دست بدهید.

نرخ ارز خارجی و کارمزد کارگزاری می‌تواند سود مورد انتظار شما را کاهش دهد. هنگام تلاش برای معامله آربیتراژ، سرمایه‌گذاران باید این هزینه‌های معامله را در محاسبات خود لحاظ کنند. داشتن هر دارایی می‌تواند یک ریسک باشد، زیرا ممکن است سهام ارزش خود را از دست بدهند.

آیا آربیتراژ ارزش دارد؟

ممکن است فکر کنید که آربیتراژ کار زیادی با سود اندک به نظر می‌رسد و ممکن است حق با شما باشد. آربیتراژ تضمین‌کننده بازدهی نیست و اغلب تنها در صورتی موفقیت آمیز خواهد بود که شما تحقیقات خود را انجام داده، در زمان‌بندی اطمینان داشته باشید و در شرایط مالی قرار بگیرید که به شما امکان می‌دهد به یک سود در مدت کوتاهی برسید. مانند هر استراتژی سرمایه‌گذاری، آربیتراژ هم شامل این خطر است که هر چیزی خریداری می‌کنید، ممکن است کل ارزش خود را از دست بدهد.

جمع‌بندی

با مقاله آربیتراژ چیست ، همراه ما بودید. آربیتراژ در بازارهای سرمایه، در سهام، اوراق بهادار، کالاها و ارز‌های دیجیتال وجود دارد؛ هر جا که دارایی یکسانی با قیمت‌های متفاوت در بازارهای مختلف معامله شود. از آنجا که ارزهای رمزنگاری‌شده، دیجیتالی هستند و دارایی زیربنایی محسوب نمی‌شود، تعیین ارزش آنها سخت‌تر است و قراردادهای قیمتی مشابه سهام و اوراق قرضه که با عملکرد یک شرکت، شهرداری یا کشور مرتبط است، ندارند.

ارز دیجیتال پیچیده است و استراتژی‌های آربیتراژ می‌تواند حتی پیچیده‌تر باشد. اما این عمل قانونی است و می‌تواند پاداش‌های بالایی را به همراه داشته باشد و در عین حال سرمایه‌گذار را در معرض ریسک بالا قرار دهد.

مانند هر استراتژی سرمایه‌گذاری، برای سرمایه‌گذاران مهم است که هنگام بررسی آربیتراژ ارز دیجیتال، تحقیقات خود را انجام دهند، از جمله بررسی رمز ارزهای متفاوت و کمتر شناخته‌شده و نرم افزارهای موجود برای ردیابی مبادلات رمز ارزها در زمان واقعی.

آیا شما تا به حال از روش آربیتراژ و اختلاف قیمتی برای کسب سود استفاده کرده‌اید؟

من مریم هستم و ارشد رشته فناوری اطلاعات. به شبکه و تکنولوژی خیلی علاقه دارم و در این زمینه تحصیل کردم. در بازار بورس فعالیت دارم و مدتی کار تولید محتوا انجام دادم. به همین دلیل تصمیم گرفتم از ترکیب این چند مورد وارد کار کریپتوکارنسی شم. تا اینکه با کیوسک آشنا شدم.
علاوه بر اینکه در آکادمی کیوسک مطلب می‌نویسم، دبیری بخش مقالات رو هم به عهده دارم.

ریسک های سرمایه گذاری در بورس چیست؟

باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از کارشناس بازار سرمایه نوشت: در مفهوم مالی به احتمال اختلاف میان بازده مورد انتظار و بازده واقعی، ریسک گفته می‌شود که انواع مختلفی دارد.

بابک سالاروند کارشناس بازار سرمایه در خصوص ریسک موجود در بازار سرمایه اظهار کرد: در مفهوم مالی به احتمال اختلاف میان بازده مورد انتظار و بازده واقعی، ریسک گفته می‌شود؛ که این انحراف از بازده واقعی مثبت یا منفی است، هر اندازه احتمال عدم موفقیت در سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک سرمایه‌گذاری بیشتر خواهد بود.

او بیان کرد: اصل ثابتی در سرمایه‌گذاری مبنی بر اینکه سرمایه‌گذار از ریسک و خطر گریزان و به سمت بازده و سود تمایل دارد، وجود دارد. به همین خاطر است که سرمایه‌گذاران ریسک گریز، از ورود سرمایه خود به جایی که خطر و ریسک وجود دارد یا افق نامشخصی در برابر سود و اصل سرمایه‌شان است، امتناع می‌کنند.

سالاروند در پاسخ به این پرسش که، چند نوع ریسک در بازار سرمایه وجود دارد؟، اظهار کرد: از انواع ریسک‌های بازار سرمایه می‌توان به ریسک سیستماتیک اشاره کرد که این نوع ریسک، مربوط به شرایط سیاسی و اقتصادی کلان جامعه است که قابل حذف نیست. ریسک سیستماتیک بر کل بازار اثر می‌گذارد و محدود به صنعت خاصی نیست.

کارشناس بازار سرمایه اظهار کرد: همچنین نوعی دیگر از ریسک‌های بازار سرمایه، ریسک غیر سیستماتیک است که برخلاف ریسک سیستماتیک، قابل کنترل و کاهش است. ما می‌توانیم شرکتی را که در اثر تصمیم‌گیری‌های نادرست یا شرایط بحرانی با افت قیمتی مواجه شده، خریداری نکنیم و از این ریسک جلوگیری کنیم.

او بیان کرد: نوعی دیگر از ریسک بازار سرمایه، ریسک نرخ سود است که اگر چند گزینه برای سرمایه‌گذاری داشته باشیم، این نوع ریسک مطرح می‌شود. ریسک ناشی از نرخ سود مربوط به زمانی است که تغییر در نرخ سود باعث دگرگونی ارزش یک سرمایه‌گذاری می شود. این نوع ریسک معمولا روی اوراق مشارکت و اوراق بدهی بیشتر اثر می‌گذارد. نوسانات نرخ سود سپرده یا اوراق مشارکت می‌تواند بر تمامی بازارهای مالی و حتی فیزیکی اثرگذار باشد.

کارشناس بازار سرمایه افزود: ریسک تورم، نوعی دیگر از ریسک‌های موجود در بازار سرمایه است. رشد نرخ تورم بر بازدهی سرمایه‌گذاری موثر است؛ زیرا بازدهی خالص از اختلاف بازدهی ناخالص و نرخ تورم حاصل می‌شود. هرچه نرخ تورم افزایش یابد از میزان بازدهی ما در این حالت کاسته می‌شود.

سالاروند در خصوص سایر ریسک‌های موجود در بازار سرمایه گفت: ریسک مالی، یکی دیگر از انواع ریسک‌های بازار سرمایه است که، شرکت‌ها در صورت‌های مالی خود بخشی تحت عنوان، تسهیلات و تعهدات مالی دارند. هرچه تعهدات مالی شرکت و وام‌های دریافتی بیشتر باشد، توان شرکت جهت توسعه و گسترش و افزایش سوددهی کاهش می‌یابد. همچنین ریسک نقدشوندگی از دیگر انواع ریسک هاست. دارایی مطلوب، دارایی است که قدرت نقدشوندگی بالایی دارد. اگر دارایی به راحتی فروش نرود، صاحب آن دارایی، با ریسک نقدشوندگی مواجه است. هرچه سرعت خرید سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ و فروش سهمی بیشتر باشد و معاملات آن روان‌تر باشد، این ریسک در آن کم رنگ‌تر است.

او بیان کرد: ریسک نرخ ارز نیز در مورد شرکت‌های واردات محور، بسیار با اهمیت است. اگر شرکتی، عمده مواد اولیه خود را وارد کند، با رشد نرخ ارز، درگیر چالش ریسک نرخ ارز خواهد شد و هزینه زیادی را متحمل می‌شود. با رشد هزینه‌ها، سود دهی شرکت کاسته می شود و نتیجه نهایی، عدم رغبت سرمایه‌گذاران به خرید شرکت مذکور است.

کارشناس بازار سرمایه گفت: البته این ریسک، نوعی ریسک غیر سیستماتیک محسوب می‌شود که توسط شرکت‌ها قابل کنترل نیست. همچنین ریسک تجاری نیز کلیه هزینه‌های یک کسب و کار برای عملیاتی ماندن را در نظر می‌گیرد. این هزینه‌ها شامل حقوق، هزینه تولید، اجاره تسهیلات، دفتر و هزینه‌های اداری است. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند هزینه کالاها، حاشیه سود، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی است که می‌فروشد.

او افزود: ریسک سیاسی از دیگر انواع ریسک‌های بازار سرمایه است که، عدم ثبات در اوضاع سیاسی که به مسائل اقتصادی یک کشور آسیب بزند، به طور مستقیم بر عملکرد بنگاه‌های اقتصادی فعال در آن کشور تأثیر می‌گذارد. هر اندازه بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی افزایش یابد، عملکرد بنگاه‌های اقتصادی بیشتر با مشکل روبه رو می‌شود. به این ریسک، ریسک سیاسی یا در اصطلاح ریسک کشور نیز می‌گویند. ریسک سیاسی نوعی از ریسک مالی به حساب می‌آید که در آن، دولت یک کشور به صورت ناگهانی سیاست‌های خود را تغییر می‌دهد. این ریسک عامل بزرگی است که باعث کاهش سرمایه‌گذاری خارجی در کشورهای در حال توسعه می‌شود.