الگوی Butterfly ایده آل پروانه

همانطور که می‌بینیم نورپردازی پروانه ای باعث زیباتر شدن چهره شده است. بنابراین معمولا در عکاسی مد و پرتره استفاده می‌شود.

الگوی Butterfly ایده آل پروانه

برای اطلاع از تخفیف دوره ها ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید.

حساب دیسکورد ایپ کوین هک و 360,000 دلار NFT به سرقت رفت

شبکه سولانا برای ساعاتی متوقف شد!

میرور پروتکل، مجددا هک شد

رئیس بانک مرکزی: رمزریال تا شهریور عملیاتی می شود.

فروش جایزه یورو ویژن 2022 به ارزش 500 اتریوم

آیا ریزش قیمت لونا 2 در راه است؟

افتتاح اولین ساختمان کریپتو در جهان با مزرعه استخراج بیت کوین در آرژانتین

تیم دریپر: زنان بازار صعودی بعدی بیت کوین را هدایت خواهند کرد

رصد حساب های بانکی جهت مبارزه با پولشویی

ارز دیجیتال ملی آمریکا ممکن است 5 سال طول بکشد

الگوی سه حمله (Three Drives Harmonic Pattern) چیست؟

الگوی هارمونیک پنج صفر (0 – 5 Harmonic Pattern) چیست؟

الگوی سایفر (Cypher Harmonic Pattern) چیست؟

الگوی کوسه (Shark Harmonic Pattern) چیست؟

الگوی پروانه (Butterfly Harmonic Pattern) چیست؟

الگوی هارمونیک خرچنگ (Crab Harmonic Pattern) چیست؟

الگوی هارمونیک گارتلی (Gartley Harmonic Pattern) چیست؟

الگوی هارمونیک خفاش (Bat Harmonic Pattern) چیست؟

الگوهای هارمونیک ABCD (AB=CD) ایده آل و جایگزین چیست؟

الگوهای هارمونیک (Harmonic Patterns) چیست؟

الگوی پروانه (Butterfly Harmonic Pattern) چیست؟

الگوی پروانه در دسته الگوهای بازگشتی قرار می گیرد. این الگو همچنین یکی از انواع الگوهای هارمونیک نیز به حساب می آید. این الگو، تراکم قیمت را نشان می دهد و معمولا در انتهای یک حرکت توسعه یافته قیمت مشاهده می شود. معامله گران می توانند از الگوی پروانه به منظور مشخص کردن پایان یک روند حرکتی شروع یک روند جدید استفاده کنند. این الگو، در موج شماری الیوت معمولا در آخرین موج (موج 5) از موج های انگیزشی دیده می شود.

ساختار الگوی هارمونیک پروانه (Butterfly Harmonic Pattern):

• از 4 موج XA، AB، BC و CD که 5 نقطه عطف به نام های XABCD دارد، تشکیل می شود.
• نقطه D محتمل ترین ناحیه بازگشتی (PRZ) می باشد.
• در حالت ایده آل این الگو، کندل و یا سایه آن در نقطه D از نقطه X فراتر رفته و در بازه فیبوناچی اصلاحی 1.27 تا 1.618 فیبوناچی موج XA قرار می گیرد.
• موج AB یک برگشت اصلاحی (Retracement) در سطح فیبوناچی 0.786 از موج XA و موج BC یک برگشت اصلاحی در بازه فیبوناچی 0.382 الگوی Butterfly ایده آل پروانه تا 0.886 از موج AB و موج CD یک برگشت در بازه فیبوناچی 1.618 تا 2.618 از موج BC می باشد. همچنین نقطه D در بازه اصلاحی فیبوناچی 1.27 تا 1.41 نسبت به موج XA می باشد.
• برای تعیین نقطه D از فیبوناچی اصلاحی (Fib Retracement) از نقطه B به C استفاده می نماییم.

نحوه ورود به معامله

الگوهای هارمونیک بیشتر در تحلیل های میان مدت و بلند مدت با امواج بلند استفاده می شوند. با توجه به حد سود و زیانی که در این روش تعیین می گردد، معامله گر اطمینان بیشتری جهت ورود به معامله خواهد داشت. اما از الگوی هارمونیک پروانه نباید به تنهایی استفاده نمود و ممکن است الگوی هارمونیک بر اساس تحلیل انجام شده رفتار ننماید. پس جهت دریافت نتیجه بهتر از معامله با الگوی هارمونیک پروانه، می بایست همزمان از پرایس اکشن، کنترل واگرایی در اندیکاتورها و فاندامنتال نیز استفاده نمود. ورود به معامله پس از تایید شکست یک سطح و پولبک به همان سطح و تشخیص و تایید الگوی هارمونیک اتفاق می افتد.

تعیین حد سود و ضرر در الگوی هارمونیک پروانه

الف) حد سود به ترتیب ذیل مشخص می شود:

1- هدف اول به میزان فیبوناچی اصلاحی 0.618 موج CD

2- هدف دوم تا قیمت دارایی در نقطه C

3- هدف سوم تا قیمت دارایی در نقطه A

4- هدف چهارم به میزان 1.27 فیبوناچی اصلاحی نسبت به نقاط A و D

5- هدف پنجم به میزان 1.618 فیبوناچی اصلاحی نسبت به نقاط A و D

ب) حد ضرر نسبت به نقطه D در این الگو تعیین می شود که ناحیه مهم PRZ می باشد. در این حالت می بایست جهت تعیین دقیق تر حد ضرر به خطوط روند، نواحی حمایت و مقاومت، الگوهای کندلی خصوصاً کندل های انگالفینگ و مارابوزو، واگرایی اندیکاتورها و امواج الیوت بسیار توجه نمود.

نحوه ترسیم الگوی هارمونیک پروانه

نسبت های هارمونیک بر اساس ابزار فیبوناچی ترسیم می گردند. در پلتفرم تریدینگ ویو در بخش الگوها (Patterns) ابزاری با عنوان XABCD Pattern در دسترس کاربران قرار دارد که ترسیم الگوهای هارمونیک را ساده تر می نماید. اما اجباری در استفاده از آن ابزار وجود ندارد. همچنین در بخش اندیکاتورها نیز با جستجوی کلمه Harmonic Pattern اندیکاتورهای ترسیم اتوماتیک الگوهای هارمونیک ظاهر می شوند و برای تشخیص سریعتر الگوهای هارمونیک الگوی Butterfly ایده آل پروانه می توان از آن ها نیز استفاده نمود.

الگوی Butterfly ایده آل پروانه

الگوی هارمونیک باترفلای تشکیل شده از چهار نسبت فیبوناچی موج های مختلف می باشد ، که پس از ورود برای آن میتوان دو هدف قیمتی در نظر گرفت.

این الگو از قویترین و کاربردی ترین الگوهای هارمونیک میباشد

الگوی Butterfly ایده آل پروانه

همانند الگوی Crab الگوی Butterfly هم یک ساختار پنج نقطه‌ای است.

این الگو هیچ تفاوتی با Crab ندارد.

در واقع الگوی ایده آل Butterfly نیازمند تناسب‌های فیبوناچی خاصی برای هر یک از نقاط ساختار الگو است.

از همه مهم‌تر اصلاح ۰٫۷۸۶ موج XA است که با نقطه B نشان داده می‌شود.

چنین اصلاحی می‌تواند نشانگر الگوی ایده آل Butterfly باشد و برای تعریف محتمل‌تری محل بازگشتی (PRZ) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

الگوی Butterfly از جهاتی به الگوی Gartley هم شبیه است

چون‌که نیازمند اصلاح خاصی برای نقطه B است و از دامنه کوتاه‌تری از نسبت‌های فیبوناچی استفاده می‌کند.

بخصوص که الگوی Butterfly از برآورد ۱٫۲۷ موج XA همراه با برآورد BC کوتاه، معمولاً ۱٫۶۱۸ استفاده می‌کند.

علاوه بر این الگوی Butterfly شامل الگوی AB=CD معادل یا الگوی جایگزین ۱٫۲۷AB=CD می‌شود.

هر چند که الگوی معادل AB=CD حداقل شرط لازم برای تائید Butterfly است، اما این الگو به ندرت از ساختارهای بالای ۱٫۲۷AB=CD استفاده می‌کند.

آموزش اجرای نورپردازی پروانه‌ای در عکاسی پرتره

زمانی که به نورپردازی پرتره می‌رسیم، انتخاب‌های شما از لحاظ ابزار و تجهیزات می‌توانند بسیار زیاد باشد. راه‌های زیادی برای عکاسی پرتره وجود دارد. آیا شما می‌خواهید در فضای بسته عکاسی کنید یا در فضای باز؟ چه ویژگی‌هایی را می‌خواهید برجسته کنید؟ بهترین نور برای عکاسی پرتره چیست؟ همه این سوالات می‌توانند غافلگیرکننده باشند، مخصوصا اگر تازه عکاسی پرتره را شروع کرده باشید.

یک راه ساده برای ورود به دنیای نورپردازی پرتره یادگرفتن نورپردازی پروانه ای است. تنظیم آن آسان و درک آن ساده است و از همه مهم‌تر نتیجه‌ای که به دست می‌آورید شما را شگفت زده می‌کند!

کاربرد نورپردازی پروانه ای

نورپردازی پروانه‌ای نوعی الگوی نورپردازی است که در استودیو‌های پرتره استفاده می‌شود همچنین این نوع نورپردازی برای ثبت عکس‌هایی فریبنده و پر زرق و برق استفاده می‌شود.

نورپردازی روی صورت نرم است. این نوع نور یک سایه به شکل پروانه را در زیر بینی فرد تشکیل می‌دهد، و نام این سبک نورپردازی هم از همین موضوع گرفته شده است. این برای پرتره ها ایده آل است زیرا ویژگی های اصلی سوژه مانند بینی و گونه را برجسته می‌کند.

نورپردازی پروانه‌ای یک سایه زیر بینی و چانه سوژه ایجاد می‌کند. این سایه سوژه را لاغر تر به نظر می‌رساند. نورپردازی نرم جلوه زنانه را بر چهره سوژه می‌گذارد. بنابراین، بیشتر در پرتره های زنانه استفاده می‌شود.

همانطور که می‌بینیم نورپردازی پروانه ای باعث زیباتر شدن چهره شده است. بنابراین معمولا در عکاسی مد و پرتره استفاده می‌شود.

نورپردازی پروانه ای همچنین به عنوان روشنایی پارامونت نیز شناخته می‌شود. دلیل این امر این بود که یکی از تنظیمات مورد علاقه استودیوی پارامونت در هالیوود قدیم بود

اصول ابتدایی نورپردازی پروانه ای

در این نوع نورپردازی نور دقیقا در رو به روی سوژه و پشت سر دوربین قرار می‌گیرد. یک مقدار بالا تر از سوژه قرار می‌گیرد که یک سایه جزئی در زیر بینی ایجاد می‌کند.

در ادامه بررسی می‌کنیم که چه چیزهایی برای نورپردازی پروانه‌ای نیاز داریم.

تجهیزات مورد نیاز برای نورپردازی پروانه ای

فلاش و ریموت تریگر اکسترنال

یکی از بهترین چیزها درمورد نورپردازی پروانه ای سادگی آن است. که برای استفاده از آن به کمترین تجهیزات نیاز پیدا می‌کنید.

حداقل چیزی که نیاز دارید یک فلاش و ریموت تریگر است. من از فلاش اکسترنال Canon 430ex II و ریموت تریگر Pocket Wizard استفاده می‌کنم. ریموت تریگر ها دو دستگاه هستند که می‌توانید به صورت بی‌سیم از آنها برای فعال کردن فلاش استفاده کنید. یکی از این دستگاه‌ها به هات شو دوربین وصل می‌شود و دیگری به قسمت پایینی فلاش متصل می‌شود.

این کار به شما این امکان را می‌دهد که فلاش را هرجایی که مایل باشید قرار دهید تا به جلوه نورپردازی مورد نظر خود برسید. برای قرار دادن فلاش در موقعیت مناسب برای نورپردازی پروانه ای، شما باید از یک نفر کمک بگیرید که فلاش را نگه دارد یا از سه پایه استفاده کنید. ولی مطمئن شوید که سه پایه به اندازه کافی مقاوم است و کج نمی‌شود.

اغلب اوقات با کمک یکی از اعضای خانواده که به این کار علاقه دارد می‌توانید این کار را به خوبی انجام دهید.

نکته آخر در مورد فلاش و تریگر این است که مطمئن شوید که فلاش انتخاب شده کاملا با مدل دوربین شما سازگار است. همین موضوع در مورد خرید تریگرها نیز صدق می‌کند. تریگرها باید هم با فلاش و هم با مدل دوربین سازگار باشند.

تریگر ها اغلب اوقات خیلی خوب با شرکت های خارج از برند سازگار نمی‌شوند مطمئن شوید که مشخصات فنی آن را قبل از خرید مطالعه کنید تا زمان نصب نورپردازی پروانه ای به مشکل نخورید.

رفلکتور

اضافه کردن یک رفلکتور به تجهیزات نورپردازی پروانه ای یک راه عالی برای اضافه کردن نور و نرم کردن الگوی Butterfly ایده آل پروانه سایه های سخت است. تعدادی از رفلکتورهای‌ ساده هستند که خیلی گران قیمت نیستند. من به شما توصیه می‌کنم که به دنبال یک رفلکتور دو طرفه بگردید. این به معنای این است که هرطرف آن دارای یک رنگ متفاوت است. اغلب یک طرف سفید و طرف دیگر نقره ای است.

این نوع رفلکتور به شما این امکان را می‌دهد که گرمی و سردی رنگ تصویر را دستکاری کنید.

شما همچنین می‌توانید قبل از خرید رفلکتور استفاده از آن را تجربه کنید. یک تکه سفید مقوا می‌تواند این کار را برای شما انجام دهد.

ایده دیگر این است که یک تکه بزرگ از مقوا بردارید و آن را با فویل آلومینومی بپوشانید. تا نور را بازتاب دهد. حال شما یک رفلکتور نقره ای دارید. حال می‌توانید از یک نفر کمک بگیرید که آن را برای شما نگه دارد. یا اگر دست ها و بازوهای سوژه در عکس نیستند، خود سوژه این کار را انجام دهد.

دوربین و لنز

بالاخره به موضوع دوربین و لنز مورد نیاز رسیدیم.

هیچ لنز خاصی برای نورپردازی پروانه ای لازم نیست، پس از هر لنزی می‌توانید برای عکاسی پرتره استفاده کنید.

این به این معنی است که شما نباید از لنزی باز تر از لنز 50mm استفاده کنید. این به این دلیل است که اعوجاج لنز بسیار قابل توجه است. زمانی که یک عکس از یک فرد را ثبت می‌کنید نه یک منظره دور تحریف و اعوجاج بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

ولی چکار کنیم زمانی که از یک لنز تله فوتو مانند 70-200 میلیمتر استفاده میکنیم؟ این لنز می‌تواند به درد عکاسی پرتره بخورد. ولی، شما باید مطمئن شوید که فضای که برای این نورپردازی استفاده می‌کنید به شما امکان عقب رفتن و فوکوس کردن را می‌دهد.

نصب و راه اندازی نورپردازی پروانه ای

در گام اول، شما به یک موقعیت درست در روبه روی دوربین که سوژه را در آن جا مستقر کنید نیاز دارید. شما می‌توانید برای جذابیت بیشتر کمی سوژه را بچرخانید. ولی مواظب باشید که خیلی زیاد نچرخانید که سایه روی گونه بیافتد.

تنها منبع نور شما باید با سوژه هم راستا باشد. باید در یک موقعیت ایده آل چند متر جلوتر از سوژه و یک متر بالاتر از سوژه قرار داشته باشد.

شما باید رفلکتور را یک متر یا کمتر از صورت سوژه قرار دهید و زاویه آن را به قدری دستکاری کنید که سایه ها نرم شوند. ولی مطمئن شوید که رفلکتور به اندازه کافی از صورت سوژه فاصله داشته باشد. سایه ها باید اندکی پر شوند ولی زیاد روشن نشوند.

شما می‌خواهید مانع از بین رفتن سایه پروانه ای در زیر بینی شوید. این حرکت امضای نورپردازی پروانه ای است. نمودار زیر چگونگی تنظیمات اولیه هم در نمای نقشه و هم در نمای بغل را نشان می‌دهد.

نورپردازی پروانه ای همانطور که ساده است ولی همچنان نیاز به تمرین دارید تا به آن عادت کنید. سعی کنید از دوستان یا اعضای خانواده تان استفاده کنید تا این روش را آزمایش کنید.

باید به یاد داشته باشید که می‌توانید علاوه بر موقعیت فلاش قدرت آن را نیز تنظیم کنید. این کار به شما این امکان را می‌دهد که شدت و جهت نور را کنترل کنید.

چگونه پرتره های نورپردازی پروانه ای خود را جذاب تر کنیم

زمانی که شما نورپردازی پروانه ای را نصب کردید، می‌توانید با بقیه عناصر عکاسی پرتره نیز آن را امتحان کنید. برای مثال می‌توانید مانند عکس زیر از ریسه ها استفاده کنید. از سوژه بخواهید که ریسه را نگه دارد تا یک جلوه زیبای بوکه ایجاد کنید یا ریسه ها را به پس زمینه بچسبانید تا یک فضای رویایی بسازید.

با زاویه صورت سوژه بازی کنید. در تصویر زیر نورپردازی پروانه ای استفاده نشده است ولی تنظیمات نورپردازی تغییری نکرده است و همان تنظیمات نورپردازی پروانه ای است. نور همچنان بالای سر سوژه قرار دارد، فقط زاویه صورت سوژه تغییر کرده است.

به این دلیل صورت سوژه به سمت بالا به نظر می‌رسد که سایه ای که روی صورت افتاده بسیار نرم تر است، از سوی دیگر، اگر سوژه پایین را نگاه کند سایه های زیر بینی و چانه اضافه می‌شوند.

همچنین می‌توانید از نورپردازی پروانه ای سخت برای ایجاد کنتراست استفاده کنید. مانند تصویر زیر. ادیت عکس به صورت سیاه و سفید باعث تقویت خال کوبی، سایه های سخت و خط فک سوژه می‌شود.

تمام پرتره ها نباید واقعی و بی عیب باشند شما می‌توانید پرتره‌های خلاقانه و بامزه ای را تجربه کنید از امتحان کردن ایده های جالب ترس نداشته باشید، ممکن است در آخر عکس های مورد علاقه شما شوند.

جمع بندی

نورپردازی پروانه ای یک الگوی ساده نور پردازی است، ولی بسیار جذاب است. این تنظیمات مناسب زمانی هستند که هنوز در حال یادگیری اصول نورپردازی پرتره هستید. این موضوع بسیار مهم هست مخصوصا با همه تنظیمات نورپردازی پرتره ای مختلفی که امروزه در بازار وجود دارند

شما همچنین میتوانید از نورپردازی پروانه ای در استودیو یا یک مکان دیگر استفاده کنید، شما تنها باید از چند گام ساده پیروی کنید تا مطمئن شوید که نتایج فوق العاده بی عیب و جذابی ثبت می‌کنید. تنها چیزی که نیاز دارید یک نور است و کسی یا چیزی که آن را در جهتی که شما می‌خواهید نگه دارد تا شما با فشردن دکمه شاتر یک پرتره جذاب ثبت کنید!

چگونه الگوی پروانه هارمونیک را تشخیص داده و بر اساس آن معامله کنیم؟

تریدرهای تکنیکال بازار را با استفاده از سیگنال‌ها و الگوهای تریدینگ تحلیل می‌کنند تا با سودهای کوچکتر اما مکررتر از فراز و فرودهای بازار استفاده کنند. گرچه دقت بعضی از اندیکاتورهای تکنیکال مورد تردید قرار دارد اما قابل اطمینان بودن بیشتر الگوها برای ارزیابی رفتار بازار و تشخیص نقاط ورود و خروج مناسب اثبات شده است.

در این مقاله به شما خواهیم گفت که الگوی پروانه هارمونیک چیست، چطور می‌توانید آن را تشخیص دهید و مهم تر اینکه، چطور می‌توانید بر اساس آن معامله کنید.

الگوی پروانه هارمونیک چیست؟

الگوی پروانه هارمونیک یک الگوی معکوس شدگی 5 نقطه‌ای است که در تحلیل تکنیکال برای تشخیص نقاط چرخش بازار استفاده می‌شود. این الگوی تریدینگ شکل خاصی داشته و بین خطوط این الگو، فاصله وجود دارد.

می توان از الگوی پروانه الگوی Butterfly ایده آل پروانه هارمونیک در بازارهای نقد مثل کریپتو و روی هر بازه زمانی استفاده کرد. پروانه، عضو یک گروه از الگوهای هارمونیک است که شامل اشکال دیگر مثل گارتلی، خفاش، خرچنگ و AB=CD هم می‌شود.

الگوهای قیمت هارمونیک در ابتدا توسط اچ. اِم. گارتلی در سال 1935 ابداع شدند. او درباره یک الگوی 5 نقطه‌ای که به نام گارتلی از آن یاد می‌شود، مطلب نوشته بود. در نهایت با اضافه شدن فاصله نسبی بین نقاط در پیکربندی این الگو، آن را ارتقاء دادند. این کار با اضافه شدن نسبت‌های فیبوناچی انجام شد تا تریدرها بتوانند احتمال شکل گیری الگو را به صورت بلادرنگ تحلیل کنند.

عده زیادی برای بهبود کار گارتلی تلاش کردند. جامع ترین این مطالعات توسط اسکات کارتنی در قالب یکسری کتاب درباره هارمونیک تریدینگ انجام و منتشر شد.

الگوی پروانه هارمونیک به چه صورت است؟

پروانه هارمونیک یک الگوی 5 نقطه‌ای است که نقاط آن X، A، B، C و D نامگذاری می‌شوند. وقتی یک خط یا روند بین این نقاط رسم می‌کنید، چهار موج شکل می‌گیرد.

به این دلیل به این الگو، پروانه هارمونیک گفته می‌شود که وقتی شکل می‌گیرد، تصویر ایجاد شده با خطوط به یک پروانه شباهت دارد.

چنین الگویی می‌تواند در یک روند صعودی یا نزولی شکل بگیرد اما همیشه از نقطه X شروع می‌شود. اگر خط X به A نزولی باشد، الگوی شکل گرفته شبیه به یک پروانه بوده و باعث ایجاد معکوس شدگی نزولی می‌شود.

اگر خط X به A صعودی باشد، الگوی شکل گرفته شبیه یک پروانه وارونه خواهد بود و حالت ایجاد شده، معکوس شدگی صعودی است.

الگوی پروانه هارمونیک در هر دو حالت صعودی و نزولی شکل می‌گیرد. الگوی پروانه‌ای که منجر به ایجاد یک حرکت صعودی به سمت رکوردهای جدید می‌شود (پروانه صعودی)، شبیه به یک پروانه وارونه است.

الگویی که منجر به ایجاد یک اصلاح نزولی شود (پروانه نزولی) شبیه به یک پروانه مستقیم است.

چنین الگوهایی در هر بازاری ظاهر می‌شوند مثل بازار کریپتو - و هر بازه زمانی - چون بازارهای مالی، حالت فرکتال[1] دارند. این یعنی الگوهایی که در نمودارهایی با بازه زمانی کوتاه تر مشاهده می‌کنید، نسخه کوچکتر همان الگوهایی هستند که در نمودارهایی با بازه زمانی بزرگتر دیده می‌شوند.

وقتی الگوی X-A-B-C-D کامل شد، تریدرها می‌توانند اصلاح کامل کل الگو فراتر از نقطه A را پیش بینی کنند. در واقع، زمانی که کاربری پنج نقطه را شناسایی کرد، می‌تواند معامله‌ای انجام دهد که فراتر از نقطه A را هدف می‌گیرد.

تشخیص الگوهای پروانه هارمونیک

به این علت به این الگو هارمونیک گفته می‌شود که تشکیل آن شامل ترکیبی از اشکال و محاسبات است که دائماً در بازارهای مالی تکرار می‌شوند. پایه و اساس این هارمونی، مشتقی از دنباله هارمونی الگوی Butterfly ایده آل پروانه است که نسبت‌های 0.618 و 1.618 را ایجاد می‌کند. این نسبت‌ها در ساختارهای طبیعی مثل صدف‌ها یا گل آفتابگردان وجود دارند. به دلیل تکرار زیاد این الگوها در کل طبیعت، خیلی از تریدرها آنها را برای بازارهای مالی هم مهم می‌دانند.

می توان تشخیص الگوی پروانه هارمونیک را با ابزار فیبوناچی اصلاحی - و البته کمی تصور - انجام داد.

با شروع از پروانه نزولی، پس از ایجاد موج XA در اثر روند نزولی، بازار بالاتر رفته و به نقطه B می‌رسد که باید یک اصلاح 78.6 درصدی از روند نزولی XA باشد. ابزار فیبوناچی اصلاحی را از نقطه X تا A اعمال کرده و سپس سطوح 78.6 و 127 درصد را فعال کنید (ما بعداً از سطح 127 درصد الگوی Butterfly ایده آل پروانه استفاده می‌کنیم).

با شروع از نقطه B بازار یک روند نزولی دیگر را به سمت نقطه C تجربه می‌کند اما قدرت دومین حرکت رو به پایین (BC) به اندازه اولین حرکت XA نیست.

بعلاوه، نقطه C به اندازه حدود 38.2 تا 88.6 درصد از لگ AB بازگشت می‌کند. در نتیجه نقطه C یک اصلاح جزئی نسبت به AB است و به پایین تر از قیمت پایین در نقطه A حرکت نمی‌کند. از نقطه A به B یک فیبوناچی دیگر رسم می‌کنیم و سطوح 38.2 و 88.6 درصد را فعال می‌کنیم. نقطه C باید در این محدوده قرار بگیرد که با سطوح فیبوناچی اصلاحی ایجاد شده است.

پس از به پایان رسیدن این روند کاذب، بازار صعودی چشمگیری را تجربه کرده و از بالای خط X عبور می‌کند. این نقطه اوج جدید تبدیل به نقطه D می‌شود. می‌توان نقطه D را از قبل ارزیابی و پیش بینی کرد چون می‌تواند امتدادی از طول XA با ضریب 1.27 باشد. حالا عدد 127 درصد الگوی فیبوناچی اصلاحی ما دوباره برگشته تا نقطه هدف احتمالی را مشخص کند.

دقت داشته باشید که این سطوح اصلاح و مناطق هدف، فقط یکسری محدوده کلی هستند. بعید است که نمودار قیمت دقیقاً در همین سطوح قیمت برگشت کند. بنابراین منتظر باشید تا ری اکشن در همان نزدیکی ایجاد شود. گاهی اوقات ممکن است نمودار قیمت کمی فراتر از این محدوده‌ها ریزش یا صعود کند که این نشان می‌دهد بازار در حال توجه به این نقاط چرخش است.

مثالی از بیت‌کوین

در اوایل سال 2021 با شکل گیری روند صعودی بیت‌کوین، کم کم مومنتوم کند شد و نقطه اوج بیت‌کوین مشخص شد - که این حرکت باعث ایجاد الگوی پروانه نزولی (یا خرسی) شد.

13 مارس 2021، بیت‌کوین یک اصلاح کوچک را به سمت نقطه کف 25 مارس شروع کرد. حد اصلاح 78.6 درصدی در این روند، 59326 دلار بود. سپس نمودار قیمت در اول آوریل به نقطه 60365 دلار صعود کرده و نقطه B را شکل می‌دهد. این نرخ شامل یک اصلاح 85.8 درصدی بود، یعنی کمی بیشتر از حالت ایده آل 78.6 درصدی که قابل قبول است.

سپس، یک اصلاح دیگر منجر به رسیدن به نقطه C می‌شود که معادل با اصلاح 49 درصدی نسبت به روند صعودی A به B است. این حرکت دقیقاً در وسط محدوده اصلاح 38.2 تا 88.6 درصدی قرار دارد که برای الگوی پروانه عادی محسوب می‌شود.

از 7 آوریل، بیت‌کوین آخرین صعود را شروع می‌کند تا شکل گیری الگو تکمیل شود. در الگوهای پروانه، معمولاً آخرین اوج حدود 127 درصد نسبت به روند XA اختلاف دارد. در این جا، این صعود 1.27 درصدی یعنی سطح 65573 دلار. روند صعودی به ثبت یک رکورد جدید منجر شده و اوج آن 64999 دلار است یعنی اختلاف کمتر از یک درصدی نسبت به تخمین ما (پیشرفت تا 1.26).

در نقطه اوج بیت‌کوین در آوریل 2021 یک الگوی پروانه نزولی زیبا تکمیل شده است.

چگونه بر اساس الگوی پروانه هارمونیک معامله کنیم؟

پس از تشخیص یک الگوی پروانه بالقوه، تنظیم فرصت معامله کار نسبتاً راحتی خواهد بود. به دلیل ماهیت هارمونیک این الگو، می‌توانیم زودتر از موعد نقطه معکوس شدن آن را تشخیص دهیم. به این ترتیب اگر نمودار قیمت به این محدوده برسد، می‌توانیم منتظر تغییر روند بمانیم.

از اواخر آگوست تا سپتامبر 2021، اتر در حال ایجاد الگوی پروانه هارمونیک صعودی بوده است. هندسه این شکل با پارامترهای ایده آل تطبیق دارد.

مثلاً نقطه B 99.8 درصد نسبت به خط XA پایین تر است که کمی بیشتر از چیزیست که ما به دنبال آن بودیم. اما این اصلاح عمیق فوراً باعث جلب خریداران می‌شود در نتیجه قیمت بالاتر رفته و یک فیتیله نزولی بسیار طولانی را رد می‌کند. در روزهای بعد، اتر دوباره ریزش می‌کند و به سطح اصلاح 78.6 درصد برمی گردد و باز دوباره با خریداران روبرو می‌شود. گرچه ریزش اولیه بیشتر از 78.6 درصد بود اما می‌توان مشاهده کرد که هندسه بازار باز هم سعی می‌کند این الگو را حفظ کند.

صعود بعدی به نقطه C شامل یک اصلاح 67 درصدی نسبت به خط AB است که قابل قبول است. این حرکت منجر به ایجاد یک محدوده معکوس شدگی صعودی بالقوه برای نقطه D در سطح 2718.05 دلار می‌شود.

بعد از آن قیمت ریزش کرده و فراتر از محدوده 127 درصد اصلاح می‌شود.

اما یک تریدر چطور می‌تواند این فرصت معامله را مدیریت کند؟

تشخیص محل ورود به پوزیشن Long

وقتی اتر، منطقه هدف را مشخص کرد، یک فیتیله بزرگ را پشت سر گذاشت. این موضوع نشان دهنده هجوم خریداران برای پشتیبانی از قیمت بازار است چون معتقدند که اتر ارزش خوبی دارد.

ساده ترین روش برای تنظیم نقطه ورود به long، استفاده از معامله بریک اوت است که می‌توان آن را با یک خط مقاومت شیب دار تنظیم کرد که وقتی شکسته شود، نقش نقطه ورود را بازی می‌کند.

یا اینکه می‌توانید سطوح مقاومت افقی را شناسایی کرده و صبر کنید تا نمودار قیمت آن را شکسته و بالاتر از آن حرکت کند تا نقطه ورود به پوزیشن long مشخص شود.

معمولاً تریدر یکی از این سطوح مقاومت را انتخاب می‌کند تا بر اساس آن معامله کند اما ما هر دو را به شما نشان می‌دهیم تا متوجه شوید که چطور ممکن است با هم نمایان شوند.

در واقع، زمانی که قیمت صعود کرده و سطح مقاومت را می‌شکند، سیگنال پوزیشن long ایجاد شده است.

مدیریت معامله

در مثال بالا برای اتر، قیمت در نهایت صعود کرده و خط مقاومت را می‌شکند. این وضعیت تریدر را در پوزیشن long قرار می‌دهد.

در این نقطه، تریدر می‌تواند حد توقف (stop loss) را پایین تر از نقطه پایین سوئینگ در D تنظیم کند. به این ترتیب اگر قیمت کاهش پیدا کند، باز هم الگوهای دیگری در حال شکل گیری خواهند بود و می‌توانیم با حفظ بیشتر سرمایه از معامله خارج شویم.

استراتژی خروج

زمانی که وارد پوزیشن شده و حد توقف را تنظیم کردیم، می‌توانیم برای تارگت سود برنامه ریزی کنیم. بسیاری از مواقع، یک الگوی پروانه هارمونیک موفق، حد قیمت فراتر از نقطه A را هدف می‌گیرد.

در مثال اتر، نقطه A نزدیک 4035 دلار است. این سطح می‌تواند تارگت اولیه باشد. اگر نمودار قیمت به این سطح رسید، تریدر می‌تواند بخشی از پوزیشن خودش را بسته و بقیه را باز نگه دارد.

به این ترتیب اگر قیمت افزایش پیدا کند، تریدر می‌تواند حد توقف را تغییر دهد و در سطوح بسیار بالاتر با سود از معامله خارج شود.

در نهایت مشخص شد که حرکت اتر بسیار قوی است و توانست تا 4800 دلار حرکت کند با اینکه هشدار بریک اوت از الگوی پروانه، در اصل در سطح حدود 3100 دلار تشکیل شده بود.

اگر بریک اوتی وجود داشته باشد، چه می‌شود؟

گاهی اوقات ممکن است بازار از محدوده معکوس شدگی احتمالی 127 درصد، حرکت معکوس انجام دهد. در چنین مواقعی ممکن است بازار متوقف شود اما باز حرکت را ادامه داده و فراتر از محدوده 127 درصد حرکت کند.

به همین دلیل است که استفاده از ستاب معاملاتی بریک اوت مفید است. فرض کنید که اتر نتواند در محدوده 127 درصد صعود کند. اگر یک ستاپ معامله بریک اوت در بالای خط افقی قرار داده باشیم و قیمت نتوانست به سیگنال بریک اوت برسد، هرگز واحد معامله‌ی خرید (bullish) نمی‌شویم (سمت چپ تصویر زیر را ببینید). با این کار از یک معامله زیانده اجتناب می‌کنیم.

فراموش نکنید که این ستاپ بریک اوت هم نمی‌تواند از شما در برابر همه معاملات زیانده حفاظت کند. گاهی اوقات ممکن است بازار صعود کرده و سیگنال بریک اوت خرید شما را در خط افقی بشکند اما بعد اصلاح شروع شود (سمت راست تصویر قبلی را ببینید).

به همین دلیل مهم است که برای هر معامله یک حد توقف داشته باشیم. در چنین شرایطی، حد توقف شما تریگر شده و می‌توانید پیش از متحمل شدن ضرر قابل توجه، از معامله خارج شوید. اما معامله‌ای با ضرر کم از معامله‌ای با ضرر زیاد - که ممکن است کل موجودی حساب شما را صفر کند - بهتر است.

الگوی پروانه نزولی و صعودی

تفاوت‌های کلیدی

به غیر از اینکه این دو الگو یکی شکل پروانه معمولی و دیگری شکل پروانه وارونه دارد، تفاوت‌های مهمی در چگونگی شروع آنها وجود دارد.

اگر XA به صورت یک روند صعودی شروع شود، در این صورت الگو به شکل یک پروانه نزولی ایجاد می‌شود.

اگر XA به صورت یک روند نزولی شروع شود، الگو به شکل یک پروانه صعودی ایجاد می‌شود.

سایر اجزاء مثل هندسه و نسبت‌های بین خطوط همگی به یک شکل هستند.

آیا الگوی پروانه هارمونیک قابل اطمینان است؟

الگوی پروانه هارمونیک شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با سایر الگوهای نمودار دارد. به طور کلی، ما مایلیم میزان مطمئن بودن یک الگو را مشخص کنیم اما واقعیت این است که مطمئن بودن یک الگو وابسته به توانایی تحلیلگر برای خواندن درست آن است.

مزایا

ماهیت هندسی این الگو که اسکات کارنی کاملاً درباره آن تحقیق کرده، می‌تواند تریدرها را هنگام تشخیص آن روی یک نمودار مطمئن تر کند. بعلاوه، این الگو مجموعه نسبت‌های خاصی دارد که تشخیص آن را مطمئن تر می‌کند. اگر این نسبت‌ها و ساختارها وجود داشته باشند، شانس وجود الگو هم بیشتر خواهد بود.

محدودیت‌ها

هیچ الگویی صددرصد کامل نیست. گاهی اوقات ممکن است یک الگو همه نسبت‌های درست را داشته باشد و خوب به نظر برسد اما در نهایت شکست بخورد.

به همین دلیل لازم است برای هر معامله‌ای یک حد توقف تنظیم کنید. با استفاده از نکاتی که در این مطلب مطرح شد، می‌توانید حد توقف را به صورت درست و بدون ایجاد ریسک زیاد تنظیم کنید.

صحبت‌های پایانی

الگوی پروانه هارمونیک یکی از الگوهای محبوبی است که تریدرهای مجرب از آن استفاده می‌کنند. برای تریدرهایی که با سطوح فیبوناچی آشنا هستند، این الگوها یک ظاهر و نسبت خاص بین هر خط از الگو ایجاد می‌کنند.

اما این الگو هم فاقد محدودیت نیست. ممکن است بازار ناگهان معکوس شود به همین دلیل لازم است برای هر معامله‌ای حد توقف تنظیم کنید.

[1] فراکتال، ساختاری هندسی است که با بزرگ کردن هر بخش از این ساختار به نسبت معین، همان ساختار نخستین به دست آید.

الگوهای هارمونیک و نحوه‌ معامله با آن‌ها

الگوهای هارمونیک به عنوان ساختارهای هندسی و خاص قیمتی هستند که با محاسبات فیبوناچی اندازه‌گیری می‌شوند. کاربرد الگوهای هارمونیک که شامل ترکیبات متمایز و پیوسته از نسبت‌های فیبوناچی مختلف است در پیدا کردن طول حرکات قیمت و نقاط برگشتی خلاصه می‌شود.

شناسایی الگوهای نموداری توانایی اصلی و اولیه‌ای است که هر تحلیلگر تکنیکال باید در خود پرورش دهد. این مساله ممکن است یک نیاز اولیه باشد، اما پیدا کردن مهارت و پیشرفت در این زمینه نیازمند تمرینات و مشاهدات مکرر این الگوها در نمودارهاست. شناخت هرچه تخصصی‌تر الگو‌های نموداری به معامله‌گران کمک می‌کند تا به محیط همیشه در حال تغییر بازار واکنش مناسبی نشان دهند.

این الگوها در مرحله‌ی اول به الگو‌های «ادامه‌ دهنده» و «بازگشتی» تقسیم می‌شوند و سپس در گام بعد تحت عنوان الگو‌های «ساده» و «پیچیده» قرار می‌گیرند. ساختار الگوهای پیچیده ممکن است از مجموعه‌ای از الگوهای ساده با ترکیبی از نوسانات قبلی قیمت تشکیل شده باشد. هرچه میزان دانش معامله‌گر در تشخیص، طبقه‌بندی و خصوصیات الگوها بیشتر باشد، پتانسیل بیشتری برای انطباق با طیف وسیع معاملات در بازارهای مالی خواهد داشت.

چرا الگوها شکل می‌گیرند؟

در بازارهای مالی مختلف قیمت‌ها بر اساس روند حرکت می‌کنند و به ندرت روند خود را به صورت ناگهانی در حرکت از دست می‌دهند. در تحلیل تکنیکال تبدیل روند صعودی قیمت به نزولی و برعکس توسط الگوهای قیمتی شناسایی می‌شود. در مراحل تبدیل روندها به یکدیگر، قیمت حرکاتی با نوسانات کمتر و حرکات عرضی و محدود را تجربه می‌کند که باعث تعریف الگوهای قیمتی می‌شوند. این مراحل گاهی روند غالب قبل از خود را ادامه‌ می‌دهند که در این صورت به آن‌ها الگوهای ادامه دهنده گفته می‌شود.

الگوهای مثلث‌ متقارن، پرچم و الگوی فنجان و دسته نمونه‌‌هایی از این دست است. گاهی اوقات نیز بعضی الگوها روند ماقبل خود را تغییر داده و باعث شکل‌گیری روندی برخلاف روند ماقبل خود می‌شوند که در این صورت الگوهای بازگشتی نامیده می‌شوند؛ مانند الگوهای سر و شانه و الگوی سقف یا کف دو قلو.

الگوهای هارمونیک

ایده الگوهای هارمونیک اولین بار توسط «گارتلی» (H.M. Gartley) در سال ۱۹۳۲، در کتاب سودها در بازار سهام (Profits in the Stock Market) معرفی شد. لری پساونتو با تلفیق این الگوی اولیه که به نام الگوی گارتلی معروف شده بود با نسبت‌های فیبوناچی، قوانینی برای معامله با این الگو ایجاد کرد. نویسندگان دیگری نیز بر روی نظریه‌ی گارتلی کار کرده‌اند اما بهترین نمونه شاید کتاب «معامله‌ی هارمونیک» (Harmonic Trading) از اسکات کارنی باشد. او الگوهای هارمونیک دیگری مانند خرچنگ، خفاش و کوسه و چند الگوی دیگر که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت، را ابداع کرد و مطالب دیگری در ارتباط با قوانین معامله و مدیریت سرمایه و ریسک، به این نظریه افزود.

تئوری اصلی الگوهای هارمونیک مبتنی بر حرکت قیمت نسبت به زمان است که بر روابط نسبت‌های فیبوناچی و تناسب آنها در بازارها استوار است. تجزیه و تحلیل نسبت‌های فیبوناچی در هر بازار و تایم فریمی به خوبی عمل می‌کند. ایده‌ی اصلی استفاده از این نسبت‌ها شناسایی نقاط برگشت کلیدی، اصلاحات یا پرتاب‌های قیمتی همراه با نقاط چرخش بالا و پایین در قیمت است. سطوح اصلاحی و پرتابی به دست آمده از این نقاط چرخشی (سقف‌ها و کف‌ها)، اهداف قیمتی و حد ضرر را مشخص می‌کند.

الگوهای هارمونیک با استفاده از توالی نسبت‌های فیبوناچی ساختارها و اشکالی هندسی در نمودار ایجاد می‌کنند. این ساختارها که تحت عنوان الگوهای هارمونیک شناخته می‌شوند، فرصت‌های مختلفی برای معامله‌گران مانند حرکات بالقوه قیمت و نقاط چرخشی کلیدی فراهم می‌کنند. این عوامل به دلیل آماده کردن اطلاعاتی موثق در مورد قیمت، اهداف و حدود سود و ضرر برای معامله‌گران کاربردی هستند و این می‌تواند تمایزی کلیدی با اندیکاتورها و نحوه‌ی عملکرد آن‌ها باشد.

لیست انواع الگوهای هارمونیک

در ادامه لیستی از انواع الگوهای هارمونیک آورده شده است که هر کدام در دو حالت نزولی و صعودی می‌توانند تشکیل شوند.

• ABC صعودی/ نزولی
• AB = CD
• سه حرکته (Three Drive)
• گارتلی (Gartley)
• پروانه
• خفاش
• خرچنگ
• کوسه
• سایفر (Cypher)

نسبت‌های فیبوناچی

در هرگونه صحبتی در مورد الگوهای هارمونیک از اعداد فیبوناچی نیز حرفی به میان آورده می‌شود، زیرا این الگو از نسبت های فیبوناچی استفاده می‌کند. سری اعداد فیبوناچی اولین بار توسط لئوناردو فیبوناچی، ریاضیدان بزرگ ایتالیا و اروپا در قرن سیزدهم میلادی معرفی شده است. وی در بازگشت از سفر خود از مصر در کتاب خود به نام کتاب حساب این سری اعداد را معرفی کرد. نسبت‌های فیبوناچی به خصوص «نسبت طلایی» (Golden Ratio) را در طبیعت مانند آرایش دانه‌های برف یا تعداد و نحوه‌ی قرار گرفتن تخم‌های گل آفتابگردان می‌توان یافت، همچنین در اعضای بدن انسان مانند مارپیچ‌های دی ان ای نیز این نسبت‌ها رعایت شده‌‌اند.

سری اعداد فیبوناچی به این صورت تعریف می‌شوند که غیر از دو عدد اول اعداد بعدی از جمع دو عدد قبلی خود به دست می‌آیند. اعداد در این سری عبارت‌اند از:

دلیل اصلی شهرت این دنباله از اعداد به این علت است که حاصل تقسیم هر عدد دنباله به عدد ماقبل خود، به عدد طلایی ۱.۶۱۸ می‌رسد که به «نسبت طلایی» یا «عدد فی» نیز مشهور است. این ترتیب اعدادی که فیبوناچی سال‌ها قبل بر آن‌ها تأکید کرد و نسبت بین این اعداد (نسبت طلایی) در بازار‌های مالی و بورس نیز برای تحلیلگران کاربرد بسیاری دارد.

جمله‌ای معروف در تحلیل تکنیکال وجود دارد که بیان می‌کند همه چیز در قیمت خلاصه شده است، این مطلب شامل رفتارهای انسانی نیز می‌شود. همانطور که گفته شد نسبت‌های فیبوناچی در همه‌ی انسان‌ها وجود دارد و انسان در ناخودآگاه خود بدون اینکه بداند تمایل به این نسبت‌ها و اعداد دارد و آنها را زیبا می‌بیند همانطور که در تابلوهای نقاشی و معماری‌هایی که از این نسبت‌ها استفاده می‌شود آنها را بسیار چشم نواز می‌کند.

این نسبت های فیبوناچی بر رفتار افراد در بازارهای سهام و معاملات آنها نیز تاثیر می‌گذارد. در نتیجه از این نسبت‌ها در پیشبینی قیمت، نقاط ورود و خروج از بازار، شناسایی سطوح حمایت و مقاومت و حتی پیشبینی‌های زمانی نیز می‌توان استفاده کرد. نسبت‌های فیبوناچی در واقع سطوح حمایت و مقاومت نامریی هستند که قبل از رسیدن بازار به آنها و حتی نداشتن تاریخچه‌ی قیمت، برای معامله‌گر مشخص می‌شوند.

رایج‌ترین نسبت‌های فیبوناچی اعداد ۰/۳۸۲ ، ۰/۵۰ ، ۰/۶۱۸ ، ۰/۷۸۶ و ۱/۰۰ ، ۱/۲۷۲ ، / ۱/۶۱۸ هستند. نسبت‌های دیگری مانند ۰/۲۳۶ و ۲/۶۱۸ و ۴/۲۳۶ نیز وجود دارند که به اندازه نسبت‌های گفته شده کاربرد ندارند، با این حال مهم ترین نسبت‌های فیبوناچی را می‌توان ۰/۳۸۲، ۰/۶۱۸ و ۱/۶۱۸ دانست.

ابزار فیبوناچی اصلاحی (Fibonacci Retracement)

برای استفاده از این نسبت‌ها در تحلیل تکنیکال ابزارهای مختلفی مانند فیبوناچی اصلاحی، فیبوناچی گسترشی، فیبوناچی بازتابی و ابزارهای دیگری مانند کانال، دایره ، بادبزن و غیره برای استفاده در تحلیل‌ها وجود دارد.

اکثر برنامه‌ها و نرم افزارهای معاملاتی، ابزارهای فیبوناچی ذکر شده در بالا را برای استفاده‌ی معامله‌گران دارند، اما ابزاری که در تحلیل با استفاده از الگوهای هارمونیک کاربردی اصلی برای معامله‌گر دارد، ابزار «فیبوناچی اصلاحی» (Fibonacci Retracement) است. به این صورت که معامله‌گر از هر پلتفرمی که برای تحلیل خود استفاده می‌کند، برای سنجش هر موج قیمتی باید چندین ابزار فیبوناچی بر روی نمودار رسم کند.

الگو‌های هارمونیک همانطور که گفته شد الگوهای بسیار دقیق قیمتی هستند که میزان ادامه‌ی روند فعلی و همچنین نقاط برگشتی را مشخص می‌سازند. این الگوها دائما در حال تکرار شدن در بازار هستند و معامله‌گر با مشاهده‌ی این الگوها چه در حین شکل‌گیری چه در هنگام تکمیل می‌تواند با استفاده از نسبت‌های فیبوناچی که به این الگوها نسبت داده شده است، در معاملات خود از آنها استفاده کند. الگوهای هارمونیک در واقع الگوهای خاص قیمتی تکنیکالی هستند که تمرکز اصلی‌اش بر روی شکل خاص حرکات قیمتی است و هر کدام از سطوح مختلفی از فیبوناچی استفاده می‌کنند.

در شکل زیر می‌توانید نحوه‌ی استفاده از ابزار «فیبوناچی اصلاحی» (Fibonacci Retracement) که عنصر اصلی شناخت الگوها‌ی هارمونیک است را با

استفاده از پلتفرمی که در سایت تریدیگ ویو (Tradingview) تعبیه شده الگوی Butterfly ایده آل پروانه است مشاهده کنید.

برای مثال در الگوی پروانه صعودی نقطه‌ی B سطح اصلاحی ۷۸.۶ درصد موج XA است. به همین ترتیب موج BC نیز در سطوح اصلاحی بین ۳۸.۲ الی ۸۸.۶ درصد موج AB قرار می‌گیرد. در ادامه موج نزولی CD به اندازه‌ی ۱۶۱.۸ الی ۲۲۴ درصد موج BC گسترش می‌یابد که در نهایت منجر به رسیدن به نقطه‌ی D و تکمیل الگو می‌شود. نقطه‌ی D سطح گسترش یافته ۱۲۷ درصد موج XA نیز هست. نحوه‌ی استفاده از ابزار فیبوناچی اصلاحی (Fibonacci Retracement) به منظور پیدا کردن این سطوح در توضیحات الگوی گارتلی آورده شده است.

۴. الگوی خرچنگ (Crab)

الگوی خرچنگ توسط اسکات کارنی به عنوان یکی از دقیق ترین الگوهای هارمونیک شناخته می‌شود که نقاط بازگشتی را با دقت بالا و بسیار نزدیک به نسبت‌های فیبوناچی شناسایی می‌کند.

الگوهای هارمونیک در هر بازار مالی و هر تایم فریم تشکیل می‌شوند، یعنی به دفعات می‌توان این الگوها را در تایم های بسیار کوچک حتی یک دقیقه مشاهده کرد اما کاربرد اصلی این الگوها در تایم فریم‌های بزرگ نمود پیدا می‌کنند.