چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟

استراتژی های تشکیل پرتفوی مناسب و کم ریسک

استراتژی های تشکیل پرتفوی مناسب رو هر سرمایه گذاری باید بلد باشه و قوانینش رو در نظر داشته باشه. هر سرمایه گذاری در هر زمینه سرمایه گذاری باید موارد متنوعی را داشته باشد تا در فراز و نشیب بازار کم ترین ضرر را متحمل شود. این همان جلمه را بازگو می کند که یک سرمایه گذار موفق هرگز همه تخم مرغ هایش را در یک سبد نمی گزارد. بنابراین ما باید استراتژی های تشکیل پرتفوی مناسب رو در بورس و … در نظر داشته باشیم. در ادامه این مقاله بنا داریم تا بهترین استراتژی های تشکیل پرتفوی مناسب و تشکیل آن در بازار سهام رو بررسی کنیم، پس در ادامه این مقاله جذاب و مختصر همراه با کد بورسی باشید.

استراتژی های تشکیل پرتفوی مناسب

به همان صورتی که خودتان هم می دانید، در هر بازار و کشوری استراتژی‌ های مختلفی به منظور تشکیل پرتفوی در دسترس می باشد. حتی در یک بازار معین هم استراتژی سرمایه گذاری در طول زمان مشابه نخواهد بود و با گذشت زمان این استراتژی به مراتب عوض خواهد شد، ولی مسئله ای که تمامی سرمایه گذاران مشهور در جهان روی آن اتفاق نظر دارند، کم کردن ریسک سرمایه گذاری با متنوع سازی سرمایه گذاری یا تشکیل پرتفوی می باشد. در این مطلب کاربردی بنا داریم تا روش های مرسوم متنوع سازی پرتفوی را برای شما عزیزان به صورت کامل شرح دهیم پس با کد بورسی همراه باشید.

موفقیت در بازار سهام شرکت‌ ها مثل هر بازار دیگری احتیاج به انتخاب یک رویکرد خوب و حفظ نظم فکری خواهد داشت. بدون این موراد، سرمایه گذاری فقط خرید و فروش‌ های بدون برنامه‌ ای محسوب خواهد شد که سود یا زیان سرمایه گذار را بیشتر به بخت و اقبال وابسته می کند تا به مهارت‌ هایی مثل پشت کار در تحقیق، قدرت تحلیل، توانایی تصمیم گیری، صبر و بردباری به منظور دستیابی به اهداف و مواردی از این دست.

در بین رویکرد های مختلف به منظور چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ سرمایه گذاری در بازار سهام، تشکیل سبد متنوع تحت عنوان یک راه غیر فعال ولی به نسبت مطمئن معرفی شده است. استفاده از این روش، میزان ریسک را به صورت قابل ملاحظ ای کم خواهد کرد و بازده سرمایه گذاری را در سطحی نزدیک به بازده کل بازار حفظ خواهد کرد، ولی یک سبد متنوع قادر است به چارچوبی به منظور امتحان توانایی‌ های یک شخص جهت مدیریت دارایی بدل گردد که در این شرایط به نمونه ‌ای کامل از مدیریت فعال تبدیل می شود. این مقاله در ابتدای امر در خصوص با اصل تنوع بخشی و سازوکار تهیه و مدیریت سبد متنوع توضیح خواهد داد و در ادامه نیز به سراغ شیوه ‌هایی خواهد رفت که یک سهامدار قادر است با استفاده از آنها توانایی ‌های تحلیلی و مدیریتی خود را در چارچوب یک سبد متنوع افزایش دهد و در کنار موضوع کم کردن سطح ریسک، توان خود را روی کسب بازده بیشتر از بازار متمرکز نماید.

تنوع بخشی، میانبری در راستای کم کردن ریسک

جالب است بدانید که تنوع بخشی یکی از راه ‌های مرسوم به منظور کم کردن ریسک غیرسیستماتیک محسوب می شود. ریسک غیرسیستماتیک از تاثیرات رخداد هایی ناشی خواهد شد که به طبیعت یک شرکت یا گروهی ویژه از شرکت ‌ها ارتباط دارد. اغلب این گونه رویداد ها بر روی تمام شرکت‌ ها یا تمام بازار تاثیر گذار نخواهد بود. برای نمونه، یک تصمیم دولت امکان دارد هزینه‌ های یک صنعت ویژه را زیاد کند و در نهایست قیمت سهام شرکت ‌های آن صنعت کم شود یا مدیریت ضعیف یک شرکت در توسعه بازار امکان دارد موجب تضعیف موقعیت آن در مقابل رقبا گردد، سودآوری را نسبت به بقیه رقبا کم کند و همین امر به کاهش قیمت سهم آن شرکت منتهی گردد، ولی هر یک از این رویداد ها به صورت مستقیم بر بازده سهام شرکت‌ های مرتبط اثر خواهد گذاشت و نه تمامیت بازار. تنوع بخشی به وسیله ساختن یک سبد شامل سهام شرکت ‌های گوناگون قادر است ریسک غیر سیستماتیک را تا حدود زیادی کم کند.

در ادامه باید عنوان کرد که در برابر ریسک غیر سیستماتیک، ریسک سیستماتیک قرار گرفته است. در واقع ریسک سیستماتیک به تاثیرات مجموعه‌ ای از رویداد های کلی بر بازده طیف وسیعی از شرکت ‌ها و صنایع اطلاق می گردد که به آسانی قابل پیش بینی یا کنترل نخواهند بود. برای نمونه، سیاست ‌های مالی و پولی دولت ‌ها، کلیت عملکرد اقتصاد، اختلافات سیاسی، حوادث طبیعی، و تغییرات دائمی شرایط روانی بازار یا به اصطلاح «جو بازار» مثال هایی از این رویداد ها به حساب می آیند که هر کدام از موارد نام برده شده قادر خواهند بود بازده تمام بازار را به شکل مثبت یا منفی در آورند. ریسک سیستماتیک با تنوع بخشی قابلیت کم شدن را ندارد. این ریسک به زمانی ارتباط دارد که سرمایه گذار با هدف کسب سود وارد یک بازار می گردد و آن را قبول می کند، از همین روی به ریسک سیستماتیک در اصطلاح «ریسک بازار» نیز اطلاق می شود.

روش هایی به منظور تنوع بخشی در سبد سهام

می توان گفت که در تئوری، هر چه تعداد سهم‌ های یک سبد بالا تر و وابستگی بازده سهم‌ ها به هم پایین تر یا حتی منفی باشد، ریسک غیر سیستماتیک هم به صورت چشم گیری کم خواهد شد، ولی تنوع بخشیدن در عمل با چالش ‌هایی مانند «هزینه» همراه خواهد بود که باید این مورد را نیز در نظر داشت. حتی چنانچه یک سرمایه گذار قادر باشد سهام کل شرکت‌ های بورسی را بخرد در عمل هزینه‌ های معاملاتی یا همان کارمزد ها آن قدر زیاد خواهد شد که مزیت‌ های ناشی از تنوع بخشی را به صورت کامل نابود خواهد کرد. همچنین اداره یک سبد بزرگ از سهام احتیاج به گذاشتن زمان و امکانات قابل توجه ای خواهد داشت و نکته آخر این که موضوعاتی مثل تعیین وابستگی بازده سهم‌ ها به یک دیگر حتی در تئوری هنوز یک چالش و به صورت کلی مانع محسوب می شود.

با وجود تمام این مواردی که عنوان شد و طبق نتایج تجربی، کاربرد تنوع بخشی در راستای کم کردن ریسک غیر سیستماتیک امکان پذیر و قابل دسترس خواهد بود. در منابع مالی، اغلب این طور بیان می شود که تعداد معدودی سهم؛ به عنوان مثال بیشتر از ۱۰ سهم، می ‌تواند ریسک غیر سیستماتیک را به مقدار چشم گیری کم کند. جهت تشکیل یک سبد متنوع، رویکرد های گوناگونی در دسترس است، از جمله سبد مبتنی بر ارزش بازار و سبد هم وزن که می توانید با توجه به آگاهی خود هر یک از این رویکرد ها را انتخاب و تشکیل سبد دهید.

شاید برای شما مفید باشد :

استراتژی های تشکیل پرتفوی مناسب – راه های تنوع بخشی به سبد سهام

باید این طور ادامه داد که در این سبد، وزن سهام هر شرکت در سبد با توجه به ارزش بازار آن شرکت در قیاس با سایر سهم‌ های سبد مشخص خواهد شد. به عنوان مثال چنانچه ۱۰ سهم با بیشترین ارزش بازار انتخاب شده و ارزش بازار سهم نخست نسبت به سهم دومی ۱۵ درصد بیشتر باشد، وزن سهم نخست در سبد هم می بایست ۱۵ درصد بیشتر از وزن سهم دومی در نظر گرفته شده باشد. ارزش بازار شرکت برابر تمام سهام شرکت ضرب در قیمت آن سهم می باشد. در نظر داشته باشید که وزن هر سهم در سبد هم با توجه به نسبت ارزش خرید آن سهم به کل ارزش سبد تعیین خواهد شد.

به عنوان مثال این طور فرض کنید که ۱ میلیون تومان به منظور خرید ۱۰ سهم به منظور تشکیل یک سبد در نظر دارید، در این شرایط چنانچه ۱۰۰۰ سهم یک شرکت به قیمت ۲۰۰ تومان را خرید کنید، ارزش خرید آن سهم ۲۰۰ هزار تومان و وزن آن سهم در سبد معادل ۲۰ درصد خواهد شد. به منظور این که این سبد یک سبد مبتنی بر وزن بازار باشد می بایست نسبت وزن سهم‌ ها در سبد با نسبت ارزش بازار شرکت‌ های مربوط به هر سهم موجود در سبد تناسب کامل را دارا باشد.

سبد هم وزن

ساختار این سبد بسیار ساده می باشد. بخاطر این که وزن همه سهم‌ ها در سبد بدون توجه به این که ارزش بازار شرکت ‌های مربوطه چقدر است با یک دیگر برابر خواهند بود. به عنوان مثال در همان سبد ۱ میلیون تومانی می بایست۱۰۰ هزار تومان به منظور خرید هر یک از ۱۰ سهم در نظر گرفته شود. خود سهم ‌ها قادر خواهند بود از بین بزرگ ‌ترین شرکت ‌ها طبق ارزش بازار انتخاب گردند .

امیدوارم که از این مقاله کاربردی و جالب نهایت استفاده رو برده باشید. هر سوال و یا موردی بود می تونید با ما در میون بگزارید.

پرتفوی سرمایه‌گذاری چیست + انواع و روش تشکیل آن

پرتفو، پرتفوی (به انگلیسی Portfolio) یا سبد دارایی همگی یک مفهوم واحد را می‌رسانند.

اگر شما صاحب دارایی‌های مالی باشید یک پرتفوی دارید.

یک پرتفوی، ترکیبی از همه دارایی‌هایی است که شما مالک آن هستید. این ساده‌ترین تعریف پرتفوی است.

منظور ما از دارایی‌های مالی، چیزهایی مانند سهام، اوراق مشارکت، اوراق خزانه اسلامی، سپرده بانکی، ETF است.

البته پرتفوی سرمایه‌گذاری می‌تواند شامل چیزهای دیگر مانند املاک و مستغلات و دارایی‌های دیجیتال مانند بیت‌کوین نیز باشد.

درک انواع پرتفوی و اجزای تشکیل دهنده آن، به شما کمک می‌کند بتوانید پرتفوی خودتان را به نحو درست ایجاد و مدیریت کنید.

پرتفوی دقیقا چیست؟

پرتفوی یک اصطلاح بسیار گسترده است که می‌تواند شامل دارایی‌های زیادی باشد، حتی چیزهایی مانند املاک و اشیای گران‌قیمت کلکسیونی.

به طور کلی در اغلب اوقات، پرتفوی به معنای همه دارایی‌هایی است که برای شخص ایجاد درآمد و سود می‌کنند.

پرتفوی یک سرمایه‌گذار (دارایی‌هایش) می‌تواند ترکیبی از سهام، سایر اوراق بهادار، سپرده بانکی و دارایی‌های معادل وجه نقد، کالاها و چیزهای دیگر باشد.

برخی از افراد و سازمان‌ها، خودشان پرتفوی سرمایه‌گذاری خود را مدیریت می‌کنند، در حالیکه برخی دیگر با استخدام مشاور مالی یا سبدگردان و سایر متخصصان مالی، مدیریت دارایی‌هایشان را به آنها می‌سپارند.

نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری

یک پرتفوی سرمایه‌گذاری مناسب، می‌تواند به رشد ثروت شما کمک کند تا بتوانید به اهداف مالی‌تان (مانند جمع‌آوری سرمایه برای بازنشستگی) برسید.

اساس تشکیل پرتفوی، خرید دارایی‌هاست که ارزش آنها افزایش پیدا کند و به این ترتیب بتوانید درآمد و سود کسب کنید.

تخصیص دارایی‌ها

انتخاب انواع مختلف دارایی‌ها (که ممکن است از طبقه دارایی مختلفی باشد) برای پرتفوی‌تان، را به اصطلاح تخصیص دارایی می‌گویند.

دارایی‌ها بطور کلی شامل چندین دسته می‌شوند:

• سهام (حق‌تقدم، صندوق‌های سهامی و ETF ها)
• اوراق با درآمد ثابت (اوراق مشارکت)
• وجه نقد و معادل‌های آن
• دارایی‌های دیجیتال (مانند بیت‌کوین و اتریوم که به تازگی به طبقه جدیدی از دارایی‌ها در پرتفوی افراد تبدیل شده‌اند)

تنوع‌بخشی

برای جلوگیری از در معرض زیان‌بودن بیش از حد (که ممکن است یک شرکت یا صنعت متحمل شود)، سرمایه‌گذاران معمولا اقدام به تنوع‌بخشی پرتفوی‌شان می‌کنند.

یعنی سرمایه خود را برای خرید سرمایه‌گذاری‌ها در طبقه دارایی‌های مختلف اختصاص می‌دهند. به این ترتیب پرتفوی بطور کل در معرض ریسک کمتری قرار می‌گیرد.

انواع پرتفوی

به احتمال قوی شما هم‌اکنون دارایی یک پرتفوی هستید. چه مقداری سهام داشته باشید، چه ارز دیجیتال و چه پس‌اندازی برای بازنشستگی.

شاید فرد دیگری دارای پرتفویی باشد که با هدف کسب سود کوتاه‌‌مدت از نوسانات قیمت، همواره دست به خرید و فروش دارایی‌های موجود در پرتفوی بزند.

ممکن است افراد دیگری برای اهداف میان‌مدت خود پرتفوی خود را چیده باشند. یا دیگران چندین پرتفوی که برای دستیابی به چندین هدف مختلف است ایجاد کرده باشند.

انواع مختلفی از پرتفوی وجود دارد که هرکدام مختص دست‌یابی به هدف خاصی در سرمایه‌گذاری است و شامل ریسک‌پذیری و استراتژی‌های مختلف می‌شود.

پرتفوی مستعد رشد

اصطلاحا growth portfolio که با عنوان پرتفوی تهاجمی (به انگلیسی aggressive portfolio) نیز شناخته می‌شود به معنای خرید دارایی‌هایی است که با داشتن ریسک بیشتر، پتانسیل رشد بالاتر را نیز دارند.

بسیاری از سرمایه‌گذاران که به دنبال رشد سریع هستند، به جای اینکه در شرکت‌های قدیمی و بزرگ که جای رشد کم دارند سرمایه‌گذاری کنند، به دنبال شرکت‌های جدیدی می‌گردند که پتانسیل پیشرفت بالایی در آینده‌شان وجود دارد.

سرمایه‌گذارانی که پرتفوی مستعد رشد تشکیل می‌دهند، برای کسب سود سرمایه‌گذاری در بلندمدت حاضر به تحمل نوسانات کوتاه‌مدت در دارایی‌هایشان هستند.

پرتفوی مستعد رشد برای افرادی مناسب است که سطح تحمل ریسک بالایی دارند یا افرادی که بازه سرمایه‌گذاری‌شان طولانی‌مدت است.

پرتفوی درآمدی

پرتفوی درآمدی (به انگلیسی Income Portfolio) با تمرکز بر بدست آوردن درآمد انفعالی تکرارشونده چیده می‌شود. سرمایه‌گذار برای چیدن پرتفوی درآمدی به دنبال سرمایه‌گذاری‎هایی است که سالیانه یا در بازه‌های کوتاه‌مدت سود پرداختی نقدی داشته باشد. مانند سهام شرکت‌هایی که معمولا سالیانه مبلغ بالایی از سود خود (EPS) را بصورت نقدی بین سهامداران تقسیم می‌کنند.

اشخاصی که به دنبال ایجاد پرتفوی درآمدی هستند، اغلب سرمایه‌گذاری‌هایی که سود پرداختی تکرارشوند ندارند را نادیده می‌گیرند.

این نوع سرمایه‌گذاری معمولا برای افرادی ریسک‌گریز است که هدف سرمایه‌گذاری میان‌مدت را در ذهن دارند.

پرتفوی ارزشی

پرتفوی ارزشی (به انگلیسی Value Portfolio) شامل سهامی است که با توجه به ارزش ذاتی آنها خریداری شده یا سهامی که با توجه به وضعیت کلی شرکت، در قیمت پایین‌تری از ارزش ذاتی‌شان معامله می‌شود.

سرمایه‌گذاران ارزشی این سهام که پایین‌تر از ارزش‌ چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ واقعی‌شان معامله می‌شوند را می‌خرند و نگهداری می‌کنند تا قیمت افزایش یابد.

سرمایه‌گذارانی که به دنبال ایجاد پرتفوی ارزشی هستند به جای تمرکز روی یافتن سهام شرکت‌های پرداخت‌کننده سود نقدی، سهام شرکت‌ها را با هدف نگهداری طولانی‌‌تر و منفعت بردن از رشد بلندمدت سهم خریداری می‌کنند.

این نوع سرمایه‌گذاری برای افرادیست که تحمل پذیرش ریسک متوسط و کمی دارند و بازه‌ سرمایه‌گذاری بسیار بلندمدت است.

پرتفوی تدافعی

پرتفوی تدافعی (به انگلیسی Defensive Portfolio) به نوعی از سبد دارایی گفته می‌شود که نوسانات زیادی در بازار ندارد.

سهام شرکت‌هایی که همواره (در شرایط مختلف اقتصادی) برای محصولات آنها در بازار مصرف‌کننده و خواهان دارد، از این نوع سرمایه‌گذاری‌ها محسوب می‌شود.

همچنین دارایی‌هایی که به طور ذاتی نوسان زیادی نمی‌کنند، مانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک می‌توانند جزئی از این پرتفوی باشند.

برای پرتفوی تدافعی سهامی که نوسانات کمی دارند و در هنگام ریزش و افت بازار، کمترین کاهش قیمت را تجربه می‌کنند خریداری می‎شود.

یک پرتفوی تدافعی معمولا ریسک و پاداش کمتری نسبت به سایر پرتفوی‌ها دارد. این پرتفوی برای بازه زمانی بلندمدت مناسب است، زیرا هدف این پرتفوی کسب سودهای پایین ولی مداوم و پیوسته است.

پرتفوی متعادل

پرتفوی متعادل (به انگلیسی Balanced Portfolio) متداول‌ترین نوع پرتفوی در بین سرمایه‌گذاران است. هدف این نوع پرتفوی، کاهش نوسانات است.

پرتفوی متعادل معمولا شامل سهام پرداخت‌کننده سود نقدی، سهام شرکت‌های مستعد رشد متوسط و درصد زیادی اوراق بهادار با درآمد ثابت است.

ترکیب اوراق بهادار درآمد ثابت با سهام، به سرمایه‌گذار کمک می‌کند در همه شرایط بازار ریسک را کاهش دهد.

این نوع پرتفوی نیز برای افرادی که بازه سرمایه‌گذاری میان‌مدت تا بلندمدت را دارند و به دنبال ریسک کم تا متوسط هستند مناسب است.

نکته: شما مجبور نیستید حتما یک نوع از پرتفوی‌های فوق را انتخاب کنید. پرتفویی که به خوبی تنوع‌بخشی شده می‌تواند ترکیبی از پرتفوی مستعد رشد، پرتفوی ارزشی و مثلا پرتفوی تدافعی باشد. به عبارت دیگر، انواع ذکر شده پرتفوی یک قانون مطلق نیست و صرفا تعریفی برای انواع موقعیت‌هایی است که سرمایه‌گذاران با چیدن دارایی‌ها اتخاذ می‌کنند.

آیا حتما باید یک پرتفوی داشته باشیم؟

داشتن پرتفوی به خودی‌خود یک فرایند پیچیده نیست، تخصیص مناسب دارایی‌هاست که می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. همین که یک دارایی یا مثلا سهام در سبد داشته باشید به معنای این است که یک پرتفوی دارید.

برخی افراد بطور کلی به دلیل ریسک‌گریز بودن و ترس و عدم علاقه به یادگیری مباحث مالی، ترجیح می‌دهند پول‌شان را در بانک نگهدارند. شاید تصور اینکه پول کافی ندارند باعث شده دست به تشکیل پرتفوی سرمایه‌گذاری نزنند.

با این حال، تشکیل پرتفوی مناسب و بهینه، یکی از بهترین راه‌ها برای افزایش ثروت و رسیدن به اهداف مالی است.

مقایسه پرتفوی در مقایسه با سپرده بانکی

برخی افراد تصور می‌کنند سپرده‌گذاری پول در بانک نوعی سرمایه‌گذاری است. با وجودیکه پول موجود در بانک، می‌تواند بخشی از یک پرتفوی سرمایه‌‌گذاری باشد ولی گذاشتن پول در بانک به خودی‌خود یک سرمایه‌گذاری محسوب نمی‌شود.

در جدول زیر مقایسه‌ای از سپرده‌گذاری در بانک و سرمایه‌گذاری انجام داده‌ایم:

چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟

تشکیل پرتفوی بهینه به معنای ترکیبی از دارایی‌هاست چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ که متناسب با شرایط شما باشد.

1. چه کسی پرتفوی‌تان را مدیریت می‌کند؟

ندانستن اصول و قواعد سرمایه‌گذاری و همچنین اطلاعات دیگر مانعی برای سرمایه‌گذاری برخی از افراد می‌شود. برای این افراد که ترجیح می‌دهند سرمایه‌شان را شخص دیگری مدیریت کند، راهکارهایی وجود دارد.

برخی از این راهکارها شامل صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و شرکت‌های سبدگردانی (مدیریت دارایی) است.

خود فرد نیز می‌تواند حتی در صورت نداشتن اطلاعات بسیار زیاد، دارایی‌ها را با مشورت مشاوران سرمایه‌گذاری خریداری و نگهداری کند.

2. بازه زمانی سرمایه‌گذاری را مشخص کنید

بازه زمانی سرمایه‌گذاری، مقدار زمانی است که انتظار دارید پس از آن به پولی که سرمایه‌گذاری کرده‌اید احتیاج پیدا کنید.

مثلا اگر برای بازنشستگی سرمایه‌گذاری می‌کنید و 30 ساله هستید، این بازه زمانی حدود 30 سال خواهد بود (مگر اینکه انتظار داشته باشید زودتر بازنشسته شوید).

متخصصان معتقدند با کاهش بازه زمانی سرمایه‌گذاری، باید ریسک پرتفوی را نیز کاهش دهید. به عبارت دیگر، زمان بیشتر داشتن به معنای این است که می‌توانید ریسک بیشتری متحمل شوید.

بطور مثال اگر 20 ساله هستید و برای بازنشستگی سرمایه‌گذاری می‌کنید، به احتمال قوی یک پرتفوی مستعد رشد که بخش زیادی از آن شامل سهام و سایر دارایی‌های پرپتانسیل مانند دارایی‌های دیجیتال باشد برای شما مناسب‌تر خواهد بود.

اما با نزدیک شدن به زمان بازنشستگی، می‌توانید پرتفوی را برای تعدیل ریسک تنظیم کنید. سپس با رسیدن به بازنشستگی، پرتفوی را به پرتفوی درآمدی تغییر دهید تا با حفظ سرمایه، درآمدی تکرارشونده بدست آورید.

3. سطح تحمل ریسک‌تان را مشخص کنید

هر فرد می‌تواند میزان خاصی از ریسک را تحمل کند. برخی از افراد ممکن است ریسک سرمایه‌گذاری را هیجان‌انگیز بدانند، در حالیکه برخی دیگر به دنبال امنیت بیشتر پول‌شان هستند و نقدشوندگی سرمایه‌گذاری برایشان اولویت بالایی دارد.

سطح تحمل ریسک تاثیر بسیار زیادی روی تشکیل پرتفوی دارد.

یک سرمایه‌گذار ریسک‌گریز از دارایی‌های پرنوسان دوری می‌کند و ترجیح می‌دهد بخش زیادی از سرمایه را برای خرید اوراق درآمد ثابت و صندوق‌های کم‌ریسک اختصاص دهد.

اما یک سرمایه‌گذار با ریسک‌پذیری بالا ممکن است به دنبال سهام، بیت‌کوین و صندوق‌های سرمایه‌گذاری چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ در سهام برود.

4. روی تنوع‌بخشی پرتفوی تمرکز کنید

تنوع‌بخشیدن به دارایی‌ها یکی از راه‌های موثر برای کاهش زیان‌هاست. با تنوع‌بخشی، اگر یکی از دارایی‌ها دچار افت قیمت و زیان شد، ارزش کل دارایی شما افت نمی‌کند.

به عبارت دیگر، سایر دارایی‌ها می‌توانند زیان احتمالی را خنثی و جبران کنند.

شما هم می‌توانید در یک دسته خاص تنوع‌بخشی کنید و هم دارایی‌هایی از دسته‌های دیگر وارد پرتفوی کنید. مثلا سهام چند شرکت مختلف را داشته باشید و املاک و برخی کالاها نیز بخشی از پرتفوی سرمایه‌گذاری شما باشد.

همچنین می‌توانید از صندوق‌های سرمایه‌گذاری دنبال‌کننده شاخص استفاده کنید. این صندوق‌ها نزدیکترین بازدهی به شاخص کل بورس را دارند و اگر بطور مثال مایل نیستید بطور مستقیم اقدام به خریداری سهام کنید، با خریداری این صندوق‌ها از پتانسیل رشد بورس بهره‌مند شوید.

5. پرتفوی را براساس نیازتان دوباره‌ بچینید

دوباره‌چینی پرتفوی یا متعادل کردن آن به معنای این است که دارایی‌ها را با هدف دست‌یابی با تخصیص اولیه‌ای که در نظر داشتید افزایش یا کاهش دهید.

برخی از دارایی‌های پرتفوی‌تان سریعتر از سایر موارد حرکت می‌کنند و به همین خاطر درصد تخصیص آنها در پرتفوی نسبت به سابق افزایش پیدا می‌کند. این موضوع می‌تواند توازن و تعادل پرتفوی را بر هم بزند.

برای حفظ درصد مناسب هر دارایی‌ در پرتفوی، باید مقداری از آن دارایی که رشد داشته را بفروشید و از مبلغ حاصل شده برای خرید سایر دارایی‌های پرتفوی استفاده کنید.

از طرف دیگر، ممکن است با مشاهده عدم بازدهی مناسب یک دارایی در بازه زمان طولانی‌مدت، تصمیم بگیرید مقدار آنرا کم کنید و به دارایی پرپتانسیل اضافه کنید.

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

۵ روش متداول تشکیل سبد سهام

همواره به سرمایه‌گذاران بازار سهام توصیه می‌شود، تنوع در تشکیل سبد سهام را رعایت کنند. این مفهوم، همان ضرب‌المثل قدیمی است که می‌گوید:

همه تخم‌مرغ‌هایتان را در یک سبد نگذارید. داشتن سبد سهام به طورکلی به کاهش ریسک و افزایش بازدهی سرمایه‌گذاری شما کمک می‌کند؛ بنابراین تنوع‌بخشی در سرمایه‌گذاری کار هوشمندانه‌ای محسوب می‌شود، زیرا مطمئناً برای بدست آوردن سرمایه اولیه این کار سختی‌ها و مشکلات بسیاری را تحمل کرده‌اید و اصلاً نمی‌خواهید به راحتی آن را از دست دهید. توجه داشته باشید که داشتن ترکیب بهینه‌‌ای از انواع مختلف دارایی‌ها، نیازمند صرف زمان، تحقیق و مطالعه است؛ اما روش‌های متفاوتی برای انجام این کار وجود دارد که باعث می‌شود، سبدهای سرمایه‌گذاری نیز انواع مختلفی داشته باشند. در این مطلب، تعاریف اساسی و مثال‌هایی در مورد هرکدام از انواع سبدهای سهام در بازار سهام ارائه‌شده است.

۱- سبد سهام پرخطر

این نوع سرمایه‌گذاری، شامل سهامی با ریسک و بازدهی بالا است که معمولاً عدد ضریب بتای بزرگتری نیز دارند؛ بنابراین در این‌گونه سبدها، سهام پر نوسان بازار به منظور سرمایه‌گذاری انتخاب می‌شوند. مثلاً اگر ضریب بتای یک سهم ۲ است، پس انتظار می‌رود که ۲ برابر میانگین حرکات بازار، تحرک قیمتی داشته باشد. معمولاً شرکت‌هایی که در مراحل اولیه رشد خود بوده و بازار محصولات منحصر به فردی دارند، در این دسته قرار می‌گیرند. سرمایه‌گذاری در این سهام، غالباً توسط افراد خاصی انجام می‌شود که ریسک ناشناخته بودن و نوپایی کسب و کار شرکت‌ها را بپذیرند. به عنوان یک سرمایه‌گذار خطرپذیر، باید به دنبال شرکت‌هایی باشید که ضریب رشد درآمد بالایی داشته و هنوز موردتوجه بازار قرار نگرفته‌اند. به‌طور مثال طی سال‌های اخیر تعداد زیادی از سهام تکنولوژی و فناوری چنین شرایطی را تجربه نموده‌اند؛ اما باید توجه داشت که ممکن است در هر گروهی از صنایع چنین سهامی وجود داشته باشند. از مهم‌ترین موارد حین تشکیل سبد سهام، مدیریت ریسک است. شما باید همواره در راستای کاهش ضرر و محافظت از سودهایتان گام بردارید.

۲- سبد سهام کم‌خطر

در این روش، سهامی برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌شوند که عموماً ضریب بتای بالایی نداشته و نوسانات قیمتی معمولی دارند. گونه‌ای از سهام به نام سهام چرخه‌ای وجود دارند که عموماً تحت تاثیر متغیرها و چرخه‌های کلان اقتصادی هستند. به‌طور مثال در زمان رکود اقتصادی، شرکت‌های تولیدکننده کالاهای اساسی و خدمات مربوط به زندگی روزمره مردم، نسبت به شرکت‌های ارائه‌دهنده محصولات و خدمات لوکس، عملکرد بهتری دارند. این بدان معنی است و باوجود وضعیت بحرانی اقتصاد، شرکت‌هایی که مایحتاج ضروری زندگی را فراهم می‌سازند، همچنان به فعالیت خود ادامه خواهند داد. برای یافتن لیست این سهام کافی است ر زندگی شخصی خود موارد ضروری را بررسی کرده و شرکت‌های ارائه‌دهنده آن‌ها را در اینترنت جستجو کنید. مزیت سرمایه‌گذاری در سهام کالاها و خدمات ضروری این است که حاشیه امنیت بیشتری در بحران‌ها و رکودهای اقتصادی دارند. کافی است چنددقیقه‌ای اخبار اقتصادی را تماشا کنید، همواره مدیران سرمایه‌گذاری را می‌بینید که در مورد مسائل مختلف ازجمله (دارو، مسائل نظامی و حتی تنباکو) هم اظهار نظر می‌کنند. این‌ها درواقع مدیران سبدگردانی هستند که بر اساس چرخه‌های تجاری اقدام به سرمایه‌گذاری نموده و بر اساس مرحله‌ای که فکر می‌کنند چرخه تجاری در حال حاضر در آن قرار دارد، اقدام به پیش‌بینی آینده می‌نمایند. به خاطر داشته باشید که شرکت‌های کالا و خدمات ضروری، علاوه بر اینکه همیشه تقاضای کافی برای محصولاتشان دارند، برخی از آن‌ها سود نقدی سالانه نیز به سرمایه‌گذارانشان اختصاص می‌دهند. سبد سهام کم‌خطر، بیشتر برای سرمایه‌گذاران ریسک گریز مناسب است.

۳- سبد سهام مبتنی بر سود سهام

این نوع سبد سهام، بر سود سهام یا سایر منابع درآمدی شرکت متمرکز است. شرکت‌های موجود در این سبدها تا حدودی مثل سهام کم‌خطر، ریسک کنترل‌شده اما بازدهی بالاتری نسبت به آن‌ها دارند. به طورکلی هدف از داشتن یک سبد سهام مبتنی بر سود سهام، ایجاد جریان نقدی مثبت برای سرمایه‌گذار است. هلدینگ‌های سرمایه‌گذاری و تأمین مالی املاک و مستغلات یکی از بهترین نمونه‌های سازنده جریان نقدی درآمدی هستند، زیرا این شرکت‌ها به خاطر وضعیت مالیاتی مناسبشان، بخش عمده‌ای از سود خود را به صورت‌نقدی بین سرمایه‌گذاران تقسیم می‌کنند. این شرکت‌ها، عموماً پروژه محور بوده و به دنبال مالکیت نیستند، از این رو شرایط سرمایه‌گذاری آسان‌تری دارند. در مورد این سهام نیز همواره به خاطر داشته باشید که کاملاً تابع شرایط اقتصادی هستند و قیمت سهامشان عموماً در دوره رکود اقتصادی سقوط می‌کند، زیرا کاهش میزان ساخت و ساز و تعداد معاملات املاک طی دوران بحران، در روند کاریشان تاثیر منفی می‌گذارد.

۴- سبد سهام سفته‌بازان

سفته‌بازی تقریباً معادل قمار است؛ زیرا نسبت به سایر روش‌ها، سرمایه‌گذار ریسک بالاتری را متقبل می‌شود. متخصصان مالی همواره توصیه می‌کنند، حداکثر ۱۰% از سرمایه خود را به معاملات سفته‌بازان اختصاص دهید. سوداگران بازار سهام معمولاً به وسیله انتشار شایعات در مورد عرضه‌های عمومی اولیه یا سهام عادی، نوسانات قیمتی کاذب در بازار ایجاد می‌کنند. مثلاً اخبار مربوط به فناوری‌های جدید شرکت‌های الکترونیکی، موفقیت یک شرکت دارویی در تولید یک محصول جدید و استراتژیک یا انتشار آمار تولیدات اولیه یک شرکت نوپای نفتی، می‌توانند نمونه‌ای از این دست اخبار و شایعات باشند. از دلایل گستردگی فعالیت‌های سفته‌بازان در بازارهای مالی می‌توان به محبوبیت بیش‌از اندازه ETF (صندوق‌های قابل معامله در بورس) اهرمی اشاره نمود؛ اما با این اوصاف نیز این نوع سرمایه‌گذاری برای بسیاری از افراد وسوسه کننده است، زیرا می‌تواند در کوتاه‌ترین زمان ممکن به سودهای کلانی منجر شود. شاید سفته‌بازی منجر به موفقیت زودهنگام شود، اما نباید فراموش کرد که موفقیت در آن، تجربه و ممارست کافی را می‌طلبد. در سبد سهام سفته‌بازان، شما سهام را نه به قصد نگهداری و رشد در آینده، بلکه فقط با نیت نوسان گیری و انجام معاملات کوتاه‌مدت خریداری می‌کنید، یا اصطلاحاً فقط در حال خرید و فروش هستید.

۵- سبد سهام ترکیبی

در این روش، شما در مواردی غیر از بازار سهام نظیر اوراق قرضه، کالا، املاک و حتی محصولات هنری نیز می‌توانید سرمایه‌گذاری می‌کنید. سبد سهام ترکیبی قابلیت انعطاف‌پذیری بالایی دارد. در سبد ترکیبی معمولاً سهام شرکت‌های بزرگ و صنعتی شناخته‌شده و اوراق قرضه دولتی یا اوراق شرکت‌های درجه‌یک ازلحاظ رتبه اعتباری، برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌شوند. هلدینگ‌های سرمایه‌گذاری مالی، املاک و انرژی گزینه‌های مناسبی در راستای ایجاد تعادل در سبد سهام ترکیبی هستند. همچنین یک رویکرد سرمایه‌گذاری بر اساس درآمد ثابت وجود دارد که اوراق بهادار با سررسیدهای مختلف را به منظور متنوع سازی سرمایه‌گذاری در ابزار مالی، خریداری می‌کنند. معمولاً سبد سهام ترکیبی، شامل نسبت معینی از سهام و اوراق قرضه است. این استراتژی سودمند است، زیرا سرمایه‌گذاری در طیف مختلفی از دارایی‌ها متنوع سازی را رعایت می‌کند و نکته مثبت قابل‌تأمل این است که سهام و اوراق قرضه نسبت به یکدیگر همبستگی منفی دارند و پوشش ریسک تا حد زیادی انجام می‌شود.

کلام پایانی

امیدواریم در پایان مطلب، خوانندگان بتوانند بر اساس سرمایه و روحیاتشان، سبد سهام مناسب خود را انتخاب کنند. تشکیل یک سبد سهام، نسبت به خرید یک شاخص بورسی (مجموعه‌ای از سهام مختلف) کاملاً متفاوت بوده و نیاز به تلاش و بررسی دقیق بازار دارد. پس از تشکیل سبد سهام شخصی، شما باید همواره سهام و اوراق و… موجود در آن را تحلیل و بررسی کنید و تعادل سبد خود را همواره حفظ کرده و آن را ارتقا دهید که این ثبات سرمایه‌گذاری به وجود آمده موجب می‌شود، کمیسیون‌های پرداختی شما کاهش یابند. سرمایه‌گذاری روی یک سهم یا هر چیز دیگری به مقدار خیلی زیاد یا خیلی کم، ریسک شما را افزایش می‌دهد، پس همواره حفظ تعادل و متنوع سازی را به خاطر داشته باشید. گرچه برای تشکیل سبد سهام بهینه، نیاز به تلاش و بررسی فراوان است، اما داشتن یک پرتفوی مناسب، اعتماد به نفس معاملاتی شما را افزایش داده و امکان مدیریت مالی بیشتری برای شما فراهم می‌آورد.

روش‌های تشکیل سبد سهام و مدیریت پورتفوی

برای مشارکت و سرمایه‌گذاری در بازار بورس و اوراق بهادار تنها کافی است کد بورسی دریافت کنید. این کد که توسط شرکت‌های کارگزاری صادر می‌شود کلید ورود به دنیای سرمایه‌گذاری بورس است. از آن پس شما می‌توانید در سبد سهام خود که اصطلاحا آن را پورتفوی می‌نامند؛ اقدام به خرید و فروش سهم‌های مختلف کنید اما مدیریت پورتفوی بر چه اساس و اصولی استوار است؟ شما از دو طریق می‌توانید در بازار بورس و اوراق بهادار مشارکت داشته باشید. روش اول، روش مستقیم است. یعنی فرد سهامدار، خود مدیریت پورتفوی را بر عهده دارد و اقدام به خرید و فروش سهام شرکت‌های مختلف می‌کند. بر این اساس فرد باید اطلاعات و دانش کافی را نسبت به بازار سرمایه کسب کند و زمان لازم برای مدیریت سبد سهام خود را مهیا سازد.
در روش دوم که روش غیر مسقیم نام دارد، فرد سهامدار یا اقدام به خرید سهام صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌کند یا سراغ شرکت‌های سبدگرانی و مدیریت دارایی می‌رود. در ادامه، به بررسی روش‌های تشکیل سبد سهام و مدیریت پرتفوی می‌پردازیم.

در این مطلب عناوین زیر را بررسی خواهیم کرد:

پرتفوی یا سبد سهام چیست؟

سبد سهام یا پرتفوی بورسی ترکیبی از انواع سهام است که یک سرمایه‌گذار آن‌ها را خریداری کرده‌ است. هدف از تشکیل سبد سهام، تقسیم کردن ریسک سرمایه‌گذاری بین چند سهم است. از این رو، سود یک سهم می‌تواند ضرر سهام دیگر را جبران کند. یک پرتفوی بورسی شامل سهم‌هایی از انواع گروه‌های بورسی است که می‌تواند به لحاظ بنیادی باهم تفاوت بسیاری داشته باشد. فلسفه تشکیل سبد سهام همان ضرب المثل قدیمی است که می‌گوید: همه تخم مرغ‌ها را در یک سبد نگذارید!

استراتژی‌های مدیریت پورتفوی

برای مدیریت پورتفوی به ‌طور کلی دو استراتژی منفعل و فعال وجود دارد که در ادامه به معرفی آن‌ها خواهیم پرداخت:

استراتژی منفعل یا انفعالی

در این نوع استراتژی، به دلیل عدم توانایی پیش‌بینی جریان آتی بازار یا عملکرد قیمت سهام، هدف اصلی نزدیک کردن بازده پرتفوی به بازده شاخص مورد نظر است. در استراتژی منفعل نوع مدیریت پرتفوی به‌ صورت خرید و نگهداری است. در این شرایط خرید سهام بر مبنای چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ چندین معیار انجام‌ شده و تا پایان دوره سرمایه‌گذاری حفظ می‌شود. بنابراین هیچ‌گونه فعالیت خرید و فروشی پس از ایجاد پرتفوی وجود نخواهد داشت. استراتژی منفعل به نام‌های مختلفی همچون استراتژی سرمایه‌گذاری در شاخص نیز معروف است.

چگونه پرتفوی انفعالی تشکیل دهیم؟

برای ایجاد پرتفوی با نگاه استراتژی انفعالی، سه روش مرسوم وجود دارد:
روش پیگیری کامل: در این روش همه سهام موجود در شاخص به نسبت وزن‌شان در آن شاخص خریداری می‌شوند.
روش نمونه‌گیری: در روش نمونه گیری مدیر پرتفوی تنها سهامی را می‌خرد که در شاخص مبنا حضور دارد.
روش بهینه‌سازی یا برنامه‌ریزی غیرخطی: در این روش از اطلاعات تاریخی تغییرات قیمت‌ها و همبستگی بین سهام (ارتباط هر سهم با سهم دیگر) استفاده می‌شود و بر این اساس ترکیب پرتفوی مشخص خواهد شد.

استراتژی ‌فعال

این استراتژی عمدتاً به ‌منظور هماهنگی با پیش‌بینی‌های کوتاه‌مدت یا میان‌مدت بازار و سهم مورد استفاده قرار می‌گیرد. یعنی مدیر پرتفوی به صورت دائم در حال خرید و فروش سهم است تا بتواند بازدهی بیش از بازدهی شاخص بازار (بازدهی متوسط بازار) کسب کند.
برای مدیریت فعال پورتفوی نیز سه نوع استراتژی وجود دارد:
استراتژی سنجش موقعیت بازار: سرمایه‌گذار با پیش‌بینی آینده بازار، حجم سرمایه‌گذاری را بین اوراق‌ بهادار تغییر می‌دهد و در صورت پیش‌بینی بازده بالاتر از متوسط برای پرتفوی، نسبت به تعدیل و اصلاح ریسک پرتفوی اقدام می‌کند.
یعنی مدیر پرتفوی اگر بداند بازار در روند نزولی (صعودی) قرار خواهد گرفت، بیشتر (کمتر) در اوراق بهادار با درآمد ثابت (مثل اوراق مشارکت یا اوراق خزانه اسلامی) سرمایه‌گذاری می‌کند و حجم سرمایه‌گذاری در سهام را کاهش (افزایش) می‌دهد.
استراتژی گلچین سهام: سرمایه‌گذار وزن سهام زیر قیمت را در پرتفوی افزایش و وزن سهام بالای قیمت را کاهش می‌دهد. از این طریق ریسک پرتفوی نیز متنوع می‌شود و انتخاب‌های سهم بر سایر سهام اثر می‌گذارد.
استراتژی تمرکزبخش: این روش مشابه استراتژی گلچین سهام است با این تفاوت که واحد مورد نظر به‌جای سهام، صنعت است.

عوامل موثر در انتخاب استراتژی مدیریت پرتفوی

اما چه عواملی باعث می‌شود مدیر پورتفوی استراتژی خود را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کند؟ به چند مورد آن اشاره می‌کنیم.
شرایط حاکم در بازار و نوع بازار: مدیر پرتفوی در شرایط رونق بازار از استراتژی فعال و در شرایط رکودی از استراتژی مدیریت منفعل در بازار بهره می‌گیرد.
سطح کارایی بازار: در بازاری که کارایی آن در سطح بالایی قرار دارد، مدیریت منفعل استفاده می‌شود و مدیران به سمت سرمایه‌گذاری در صندوق‌های شاخصی و متنوع حرکت می‌کنند. در مقابل در بازارهای غیرکارا به‌تناسب وجود شکاف‌ها و فرصت‌های آربیتراژی، مدیران به سمت بهره‌گیری از توان تحلیل‌گری و مدیریت فعال حرکت می‌کنند.
نگاه و ویژگی شخصیتی مدیران: ظرفیت ریسک‌پذیری و محافظه‌کاری مدیران پرتفوی، نوع استراتژی که آن‌ها در سبد سهام خود به کار می‌گیرند را مشخص می‌کند.
اندازه و حجم پرتفوی: مدیران پرتفوی‌هایی باارزش و حجم بالا، از سیستم مدیریتی منفعل استفاده می‌کنند و دلیل آن حجم بالای معاملاتی است که در صورت تغییر پرتفوی، باید انجام دهند و در مقابل مدیر یک پرتفوی کوچک به‌راحتی می‌تواند با اجرای مدیریت فعال به جابه‌جایی سهام در پرتفوی خود بپردازد.
سطح تحمل ریسک پرتفوی: هرچه پرتفوی تحمل ریسکش بالاتر رود از استراتژی منفعل به سمت استراتژی مدیریت فعال حرکت خواهیم کرد.
انتظار و توقع سرمایه‌گذار: سهام‌داران محافظه‌کار معمولا استراتژی منفعل را به کار می‌گیرند و در مقابل سهام‌دارانی که انتظار سود بیش‌تری دارند از مدیریت پرتفوی فعال استفاده می‌کنند.

۳ اصل مهم در تشکیل سبد سهام

برای مدیریت بهینه سبد سهام سه اصل اساسی وجود دارد که به توضیح آن‌ها می‌پردازیم:

اصل اول: تک سهم نشوید

توزیع وزن سرمایه بر روی چند سهم به‌جای تک سهم شدن، اولین گام استاندارد در امر تشکیل سبد سهام است. البته اگر جزو معامله گران ریسک‌پذیر هستید و قصد تک سهم شدن را دارید توصیه می‌کنیم قید پول‌تان را هم در بدو شروع سرمایه‌گذاری بزنید! حتی با تشکیل سبد سهام و متنوع سازی نیز کار به پایان نمی‌رسد.
اگر پرتفوی خود را از درون یک صنعت تشکیل داده باشیم، در حال کوبیدن آب در هاون هستیم. تشکیل سبد سهام از درون یک صنعت خاص، به‌اندازه‌ی عدم تشکیل سبد سهام ریسک دارد.
فرض کنیم سبد سهام خود را صرفاً از یک صنعت انتخاب کرده‌ایم. بر همین اساس چنانچه براثر رویدادهای اقتصادی کل صنعت فوق دچار رکود شود، احتمالا تمامی سهم‌ها افت قیمت خواهند داشت و قسمت زیادی از سرمایه شما به ضرر تبدیل خواهد شد.

اصل دوم: توزیع مناسب وزن‌های سبد اوراق بهادار در پرتفوی بورسی

پس از انتخاب موارد لازم برای تشکیل سبد اوراق بهادار، باید آن را به صورت دوره‌ای تحلیل کنید و تعادل آن را دوباره به وجود آورید؛ زیرا حرکات بازار می‌تواند وزن‌دهی اولیه شما را تغییر دهد.
برای تخصیص دارایی واقعی سبد اوراق بهادار شما باید سرمایه‌گذاری‌ها را به صورت کمّی دسته‌بندی کنید و نسبت ارزش هر کدام از آن‌ها را نسبت به کل سبد بسنجید. سایر عواملی که طی زمان تغییر می‌کنند عبارتند از: وضعیت مالی فعلی شرکت، نیازهای آینده شما و تحمل نوسان ریسک از جانب شما.
اگر چنین تغییراتی وجود داشته باشد، باید مدیریت پرتفوی خود را نیز به نسبت آن‌ها تغییر دهید. اگر تحمل ریسک شما کمتر شده باشد، باید میزان سهام سبد خود را کاهش دهید. شاید هم ریسک پذیری شما افزایش یابد. در این صورت باید در تخصیص دارایی‌های خود بخش کوچکی را به سهام‌های پرریسک‌تر اختصاص دهید.
اساسا برای ایجاد تعادل مجدد باید تعیین کنید که در وزن‌دهی موقعیت خود، به کدام طبقه از دارایی‌ها وزن کمتری داده و به کدام وزن بیشتری داده‌اید.

اصل سوم: ایجاد تعادل مجدد به شکلی استراتژیک

بعد از آن که به اهمیت اصل دوم پی بردید و آن را در مدیریت پرتفوی خود اجرایی کردید، لازم است مشخص کنید کدام دارایی‌ها را به عنوان جایگزین سهام قبلی باید خریداری کنید. تشخیص خرید سهام مناسب به عنوان جایگزین اهمیت بسیار بالایی دارد. چنانچه توازن لازم را در سبد سهام ایجاد نکنید، می‌تواند اثرات به مراتب بدتری نسبت به قبل داشته باشد. بنابراین توصیه می‌کنیم برای خرید سهام، حتما از تحلیل استفاده کنید.
در نظر داشته باشید که یک پرتفوی چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ مناسب می‌تواند شامل همه گروه‌های بورسی باشد. لذا شما میتوانید از هر گروه یک یا دو سهم مناسب را در سبد خود داشته باشید. یک پرتفوی بورسی می‌تواند شامل شرکت‌های سرمایه‌گذاری، گروه خودرویی، دارویی، پتروشیمی، غذایی، پالایشی و … باشد. اما اگر پول شما آنقدر نیست که بتوانید از همه گروه‌ها سهام خریداری کنید، جای نگرانی نیست. صندوق های سرمایه‌گذاری گزینه بسیار مناسبی برای شما هستند.
بسیاری از کارشناسان سرمایه‌گذاری توصیه می‌کنند بخشی از سبد سهام خود را به شرکت‌ها و هولدینگ‌ها اختصاص بدهید و همچنین از ترکیب سهام کوچک و بزرگ در سبد خود استفاده کنید.
نکته: از هیجانات و شایعات دوری کنید! در نظر داشته باشید که بازار بورس نوسان‌هایی دارد و باید در مواجهه با این فراز و نشیب‌ها، احساسات و هیجانات خود را مدیریت کنید. این نوسانات ممکن است به دنبال برخی از تصمیم‌گیری‌های سیاسی در کشوری دنیا و … به وجود آمده باشند اما اگر شما با استراتژی معاملاتی صحیح خود گام برداشته باشید جای نگرانی نیست و فقط باید در مسیر معاملات خود ثابت‌ قدم باشید.

آشنایی با خدمات مدیریت دارایی

با توجه به توضیحاتی که ارائه دادیم، مشخص شد که برای مدیریت سبد سهام و سرمایه‌گذاری مستقیم در بازار، باید دانش و مهارت کافی داشته باشید و زمان زیادی را صرف رصد بازار و بازنگری سبد سهام‌تان کنید. در غیر این صورت دچار ضرر و زیان خواهید شد. اگر نمی‌توانید این شرایط را برای خود مهیا کنید، استفاده از خدمات مدیریت دارایی بهترین گزینه برای شما است.
مدیریت دارایی در بازار بورس به دو روش انجام می‌شود:
• سبدگردانی اختصاصی
• صندوق‌های سرمایه‌گذاری
همانطور که در مطلب سبدگردانی اوراق بهادار در کارگزاری آگاه ذکر شد، سبدگردانی یعنی خرید، فروش یا نگه‌داری اوراق بهادار، بنام سرمایه‌گذار معین و توسط سبدگردان که در قالب قراردادی مشخص و به‌منظور کسب انتفاع برای سرمایه‌گذار انجام می‌گیرد. از مزیت‌ این شرکت‌ها، می‌توان به اداره آن‌ها توسط مدیران و کارشناسانی خبره در زمینه سرمایه‌گذاری اشاره کرد.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری نیز یکی دیگر از خدمات مدیریت دارایی هستند. هر صندوق سرمایه‌گذاری یک نهاد مالی است که نقدینگی مردم را جمع و در دارایی‌های مختلف سرمایه‌گذاری می‌کند. افراد به میزان سرمایه‌گذاری خود، در سود و زیان صندوق شریک هستند.
کارکرد صندوق‌ها با سبدگردانی اختصاصی متفاوت است. از جمله این تفاوت‌ها می‌توان به این موضوع اشاره کرد که در سبدگردانی، مدیریت پورتفوی به‌ صورت خاص برای هر فرد برنامه‌ریزی می‌شود در نتیجه اهداف فرد سرمایه‌گذار، میزان ریسک‌گریزی و افق زمانی او در سبد سهام نظر گرفته خواهد شد.
در این سبدها، فرد سرمایه‌گذار مالکیت مستقیم سرمایه خود را در اختیار دارد و در واقع سرمایه‌گذاری با نام او و بر اساس اهداف و میزان ریسک‌پذیری او انجام می‌شود؛ این در حالی است که مالکیت در صندوق‌ها به ‌صورت مشاع است و افراد با خرید هر واحد به همان میزان در سود و زیان صندوق سهیم می‌شوند.
برای آشنایی با خدمات مدیریت دارایی، کلیک کنید:

سخن آخر
در انتها باید گفت برای انتخاب استراتژی مدیریت پورتفوی، عوامل مختلفی تاثیرگذار است. به طور کلی سبد اوراق بهاداری که به خوبی تنوع بخشی شده باشد، بهترین شانس را برای شما در جهت رشد پایدار و طولانی مدت در سرمایه‌گذاری شما خواهد داشت. تشکیل سبد سهام، دارایی شما را از ریسک سقوط زیاد حاصل از عوامل مختلف در بازار محافظت می‌کند.

اصول تشکیل سبد سهام بهینه و سودده در بورس

تشکیل سبد سهامی متنوع و در عین حال کم ریسک در بازار بورس شاید در نگاه اول خیلی ساده نباشد، اما اگر اصول تشکیل سبد سهام را بلد باشیم، دیگر چیدن یک سبد سهام شامل مثلا 5 یا 7 سهم از بهترین صنایع روز بازار کار سختی نخواهد بود. تک سهم نشدن، شلوغ نکردن پرتفوی سهامداری با عرضه های اولیه مختلف، فروش سهم در صورت سودده نبودن و نداشتن آینده مناسب حتی با ضرر و مواردی از این دست از اصول تشکیل سبد سهام در بورس به حساب می آیند که باید توسط معامله گران بورسی رعایت شوند. در این مطلب تلاش کردیم تا مهم ترین اصول تشکیل سبد سهام را مورد بررسی قرار دهیم و نکات طلایی را در این خصوص به شما آموزش دهیم، که به سادگی بتوانیم پرتفوی سرمایه گذاری خود را در بورس به بهترین شکل و کم ترین ریسک بچینید.

اصول تشکیل سبد سهام

سرمایه گذاری در بازار بورس و سهام نیازمند داشتن برنامه‌ ریزی و کسب تجربه است. تنها داشتن سرمایه و اقدام به معامله برای کسب سود در این بازار کافی نیست. یکی از قدم‌ های ابتدایی برای فعالیت در بورس،‌ تشکیل سبد سهام متناسب با میزان ریسک‌ چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ پذیری اشخاص است. سبد سهام روشی برای کنترل و کاهش ریسک ‌های بازار بورس و مدیریت دارایی ها است. در این مطلب به تعریف سبد سهام و اصول مورد نیاز برای تشکیل پرتفوی خواهیم پرداخت .

سبد سهام چیست؟

همان‌ طور که از نام آن پیداست ، سبد سهام یا پرتفوی ترکیبی از سهم‌ های گوناگونی است که یک سرمایه گذار آن‌ ها را خریداری کرده و جزو دارایی های وی محسوب می شوند. سبد سهام یا همان پرتفوی می‌ تواند طبق اهداف، انتظارات و میزان ریسک ‌پذیری هر فرد متفاوت باشد. حتما بارها جمله معروف، همه تخم‌ مرغ‌ هایتان را در یک سبد نگذارید به گوشتان خورده است. این ضرب‌ المثل قدیمی بیانگر آن است که به علت وجود ریسک‌ های گوناگون و برای جلوگیری از زیان بیشتر، باید گزینه‌ های گوناگونی برای سرمایه گذاری داشته باشید.

حتما برایتان جالب است : فوت و فن خرید سهام در بورس ایران

با توجه به ماهیت نوسانی و ریسکی بورس، به منظور کاهش ریسک سرمایه گذاری و کاهش زیان در زمان بحران و افت قیمت سهام، لازم است سهام شرکت‌ های گوناگونی را در سبد دارایی خود قرار دهید. البته تشکیل سبد سهام با توجه به عوامل تأثیرگذار بر سبد دارایی ها، برای هر فرد می‌ تواند متفاوت و پیچیده باشد، لذا افراد ابتدا باید اهداف و انتظارات خود را مشخص نمایند، در ادامه با در نظر گرفتن استراتژی‌ های معاملاتی، پرتفوی خود را به طور بهینه تشکیل دهند. پرتفوی سهام می‌ تواند در طول زمان تغییر نماید و افراد می‌ توانند طبق انتظارات خود، سبد سهامشان را تغییر دهند.

اهمیت چیدمان سبد سهام چقدر است؟

در بورس، اطمینان خاطری که در سپرده‌ بانکی وجود دارد را نمی‌ توان یافت و ارزش سرمایه‌ گذاری شما می‌ تواند با برخی اشتباهات سقوط نماید، لذا هر سرمایه‌ گذار باید سعی کند که ریسک سرمایه‌ گذاری خود در این بازار را کاهش دهد که هدف از چیدمان سبد سهام بهینه نیز به همین صورت است.

در حقیقت با در نظر گرفتن نکات کلیدی در روش تشکیل سبد سهام، تقسیم مناسبی از ریسک‌ های صورت پذیرفته به وسیله سرمایه‌ گذار بین سهام‌ های گوناگونی که خریداری کرده انجام می شود. به این صورت که چنانچه هنگام معامله یکی از معاملات سود کند و یک معامله ضرر کند، ضرر سهم منفی با سود سهم مثبت جبران شود و در مجموع از کاهش ارزش دارایی فرد ممانعت کند.

مراحل تشکیل پرتفوی سهامی مناسب

• 1) تجزیه‌ و تحلیل اوراق بهادار
• 2) تشکیل سبد سرمایه‌ گذاری
• 3) تعیین سیاست سرمایه‌ گذاری
• 4) تجدیدنظر در سبد سرمایه‌ گذاری
• 5) ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‌ گذاری

انواع سبد سهام کدام است؟

به این منظور که سبد سهامی بهینه تشکیل دهید، در ابتدای امر می بایست بدانید که از سرمایه گذاری خود چه هدفی را دنبال می‌ کنید و مدت زمان سرمایه‌ گذاری‌ تان چقدر است. به منظور سرمایه گذاری کوتاه مدت یا بلند مدت استراتژی‌ های معاملاتی می‌ تواند متفاوت باشد.

بعد از تعیین مدت زمان سرمایه گذاری، چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ بازدهی مورد انتظار خود را برای مدت زمان سرمایه گذاری تعیین کنید و میزان ریسک ‌پذیری خود را نیز تعیین کنید. با تشکیل سبد سهام و متنوع سازی آن، می‌ توانید ریسک را کم کرده و بازدهی خود را افزایش دهید. 5 روش استراتژیک برای تشکیل سبد سهام وجود دارد که در ادامه به شرح دادن این موارد پرداخته ایم؛

1) سبد سهام دفاعی : سبد سهام دفاعی از ریسک سیستماتیک و نوسان کمی برخوردار است. سبد سهام دفاعی در زمان‌ های خوب یا بد بازار، به صورت معمول خوب عمل می‌ کنند. سهام این سبد متعلق به شرکت‌ های تولیدی است که محصولاتشان نیاز اساسی اقتصاد بوده و تقاضا برای محصولات آن‌ ها تقریباً ثابت و تعیین شده است، لذا با نوسان اقتصاد دچار بحران نمی‌ شوند. به منظور تشکیل سبد سهام دفاعی، می‌ توان سهام این‌ گونه شرکت‌ ها را از صنایع گوناگون موجود در بازار خریداری کرد. شایان ذکر است که سبد دفاعی ریسک و بازدهی کمی به همراه دارد.

2) سبد چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ سهام تهاجمی : سبد سهام تهاجمی از ریسک و بازدهی بسیار بالایی برخوردار است. سرمایه گذارانی که درجه ریسک ‌پذیری زیادی دارند و به دنبال سودهای بسیار زیاد هستند، این نوع سبد سهام را ترجیح می دهند و دارایی ها و سهام شرکت‌ هایی با ریسک بالا را خریداری می کنند. سهام با ریسک بالا به صورت معمول ریسک ‌های سیستماتیک و نوسانات قیمتی بالایی نسبت به دیگر سهام و کل بازار خواهند داشت.

شرکت‌ هایی که سهام ریسکی دارند به صورت معمول در آستانه رشد خود هستند و پیش‌ بینی رشد بالایی در آینده برای آن‌ ها وجود دارد. سرمایه گذارانی که تمایل به تشکیل سبد سهام تهاجمی دارند، بیشترین درصد از پرتفوی خود را به این سهام اختصاص می‌ دهند، اما با این وجود برای کنترل ریسک خود می‌ توانند قسمتی از سرمایه خود را نیز به سهام کم ریسک یا دارایی های با درآمد ثابت اختصاص دهند. این افراد با این که بازدهی بالایی از سبد سهام خود دارند، در صورت چگونه یک پرتفوی بهینه تشکیل دهیم؟ اصلاح بازار، زیان بالایی را برای شما به همراه خواهند داشت.

3) سبد سهام سوداگرانه : سبد سهام سوداگرانه سبدی با ریسک بسیار بالاست. به بیان دیگر سهام موجود در این سبد به شرکت‌ های پرریسک تعلق دارد که آینده مبهمی دارند و در صورتی که شرایط شرکت خوب پیش رود، سود بالایی نصیب سرمایه گذاران می‌ شود، ولی در غیر این صورت زیان هنگفتی در انتظار سرمایه گذاران خواهد بود. شرکت‌ هایی که در آستانه رشد خود هستند و یا اخباری خوش‌ بینانه برای آن‌ ها وجود دارد؛ از این‌ گونه شرکت‌ ها محسوب می شوند.

این را در نظر داشته باشید که تشکیل سبد سهام سوداگرانه به اختصاص وقت بیشتری جهت انتخاب و سرمایه گذاری در قیاس با دیگر سبدها نیازمند است. همچنین جهت تشکیل این سبد نیاز به تجربه بالایی است، به این خاطر که با یک انتخاب فرد می‌ تواند در مدت زمان کوتاهی سود فراوانی را کسب کند، ولی در مقابل با یک انتخاب اشتباه، امکان دارد سرمایه زیادی را در همان مدت کوتاه از دست بدهد.

4) سبد سهام درآمدی : سبد سهام درآمدی از ریسک و بازدهی کمی برخوردار است و بازدهی تقریباً ثابتی در طول زمان نصیبب سرمایه گذاران خواهد کرد. این سبد بیشتر بر سهام شرکت‌ هایی تاکید دارد که سود سالانه می پردازند. به بیان دیگر شرکت‌ ها تصمیم می‌ گیرند که درصد بیشتری از سود خالص خود را به سهامداران بپردازند. شرکت‌ های با رشد کم یا متوسط از جمله این شرکت‌ ها به شمار می روند. برخی از سهام سبد درآمدی می‌ تواند با سبد دفاعی یکسان باشد. سبد سهام درآمدی می بایست همواره جریان نقدی مثبتی برای سرمایه گذار داشته باشد. افرادی که به دنبال یک منبع درآمد بادوام و مطمئن هستند، می‌ توانند اقدام به تشکیل این نوع سبد سهام کنند.

5) سبد سهام ترکیبی : سبد سهام ترکیبی از سود و بازدهی متغیر برخوردار می باشد. در این سبد علاوه بر سهام شرکت‌ های بورسی، صندوق های سرمایه گذاری ، اوراق مشارکت و اوراق بدهی نیز وجود دارد. سررسید اوراق این سبد، می‌ تواند متفاوت باشد. دارایی های این سبد به نسبت دیگر سبدها منعطف تر هستند و همین طور بهتر است برای تشکیل این سبد از دارایی ها و سهامی استفاده شود که همبستگی منفی نسبت به یکدیگر داشته باشند و روند یکسانی نداشته باشند؛ این بدین معنی است که اگر سهمی در یک بازه زمانی منفی است، روند سایر سهام و دارایی ها مثبت باشد. تنوع دارایی های این سبد از دیگر سبدها بیشتر است، لذا در صورتی که یک دارایی دچار زیان شود، سود و بازدهی سایر سهام و اوراق ضرر آن را جبران خواهند کرد.

اصول مهم تشکیل سبد سهام در بورس

به صورت کلی برای تشکیل سبد سهام اصولی وجود دارد که می بایست آن ها را در نظر داشته باشید. در اینجا چندین اصل کلیدی برای تشکیل سبد سهام را خدمت شما عزیزان بیان کرده ایم؛

بررسی وضعیت و عملکرد سبد سهام : بعد از انجام تحلیل‌ ها و بررسی‌ های گوناگون برای انتخاب سهام، باید همیشه وضعیت عملکردی و سود و زیان آن‌ ها را به صورت دوره‌ ای نیز بررسی کرد. استراتژی‌ های معاملاتی گوناگونی وجود دارد که برای نگهداری یا کم و زیاد کردن حجم سهام مناسب هستند.

به صورت کلی می‌ توان درصدهای مشخصی از سبد را به سهام پرریسک، با ریسک متوسط و کم ریسک تخصیص داد تا تعادل در سبد حفظ شود. همچنین می‌ توان از هر صنعتی تعدادی سهم را برگزید و با متنوع‌ سازی پرتفوی، روندهای نزولی و صعودی با هم خنثی شوند.

بررسی صنایع و شرکت‌ ها : صنایعی گوناگونی در بورس در حال فعالیتند. این که هر صنعتی در چه وضعیتی قرار دارد و شرایط آینده چه خواهد شد، بسیار حائز اهمیت است. به منظور تشکیل سبد سهام باید این شرایط را مورد بررسی قرار دهیم و از بین نمادهای فعال در هر صنعت و طبق نوع سبدی که تشکیل می‌ دهیم، شرکت‌ ها را انتخاب نماییم.

به منظور انتخاب سهام بایستی در کنار بررسی وضعیت صنعت و صورت‌ های مالی شرکت مورد نظر، روند قیمت آن‌ ها را با انجام تجزیه و تحلیل‌ هایی مثل تحلیل بنیادی و تکنیکال تخمین بزنید.

بررسی وضعیت اقتصاد جهان و کشور : تحلیلگران بنیادی همیشه با پیگیری اخبار، اطلاعات و اتفاقات در سطح بین‌ المللی و سطح کشور به‌ صورت بنیادی، صنایع، شرکت‌ ها و سهام آن‌ ها را بررسی می‌ کنند. تغییرات قیمت کالاها و محصولات در جهان و کشور می‌ تواند بر قیمت سهام شرکت‌ ها موثر باشد.

این مورد درباره کالاهایی مثل نفت و فلزات اساسی، بیشتر مصداق دارد و کوچک‌ ترین تغییر قیمتی در سطح جهانی می‌ تواند بر سهام شرکت‌ های داخلی موثر واقع شود. همچنین وضعیت اقتصادی داخل کشور، رخدادهای سیاسی و اقتصادی مثل تغییر نرخ ارز، نرخ بهره و تصمیمات دولت، بر قیمت سهام شرکت‌ های بورسی تأثیرگذار است، لذا به منظور تشکیل یک سبد سهام بهینه، توجه به بازارهای جهانی و داخلی اهمیت بالایی دارد. نکات تکمیلی نیز به شرح زیر است؛